משלי11

1 מֹאזְנַיִם מִרְמָה זייַנען די תועבה פוּן ה', אוּן אַן אֶבֶן שְלֵמָה איז זייַן רָצון. 2 בוא זָדוֹן, בוא קָלוֹן, אָבּער בּייַ צָנוּעַ איז חכמה. 3 די תֻּמָה פוּן די יְשָרִים וועט זיי הנחה [נחה], אוּן די סֶלֶף פוּן די בוֹגְדִים וועט זיי שדד. 4 הוֹן יעל נישט אין יוֹם עֶבְרָה, אָבּער צדקה איז נצל פוּן מָוֶת . 5 די צדקה פוּן דעם תמים וועט ישר זייַן דֶּרֶךְ, אוּן דורך זייַן רשעה וועט נפל דער רשע. 6 די צדקה פוּן די ישרים איז זיי נצל , אוּן אין זייערע הַוָּה ווערן די בֹּגְדִים לכד. 7 אַז מות אדם רשע, אבד תִּקְוָה, אוּן דער תּוֹחֶלֶת פוּן די אוֹנִים [און] אבד. 8 דער צדיק ווערט חלץ פוּן צרה, אוּן דער רָשע בוא אָן אויף זייַן תחת . 9 מיטן פֶּה וויל דער חָנֵף שחת זייַן רֵעַ, אָבּער דורך דַעַת ווערן די צדיקים חלץ. 10 אַז די צדיקים איז טוֹב, עלץ זיך די קִרְיָה, אוּן אַז די רשָעים אבד איז אַ רִנָּה. 11 דורך דער ברכה פוּן די ישרים ווערט אַ קֶרֶת רום, אוּן דורך דעם פֶּה פוּן די רשָעים ווערט זי הרס. 12 מבזה זייַן רֵעַ, איז דער וואָס חסר-לֵב, אָבּער אַן אִיש תְּבוּנוֹת חרש. 13 דער רכילות-טרייַבּער גלה אַ סָוד, אָבּער דער וואָס האָט אַ נאמן רוּחַ כסה אַ זאַך. 14 אָן תַּחְבֻּלַה נפל אַן עם , אוּן תְּשוּעָה איז דורך רֹב יועצים. 15 רע יֵרוּעַ [רעע] אַז מע איז עָרב פאַר אַ זָר, אָבּער דער וואָס האָט פייַנט תֹקעים [תקע] איז בטח. 16 אַן אִשָּה חֵן תמך כבוד, אוּן עריצים תמך עשירות. 17 זיין נפש גָמַל דער איש חֶסֶד, אוּן זייַן אייגן שְאֵר עָכַר דער אַכזר. 18 דער רָשע פאַרדינט לוין שֶקֶר, אָבּער דער וואָס זייט צדקה האָבן שׂכר אמת. 19 צְדָקָה פירט צום חיּים, אוּן דער וואָס רדף זיך נאָך רָעָה, רדף זיך נאָך זייַן מות . 20 תוֹעבה בּייַ ה' זייַנען עקשי לֵב, אוּן זייַן רָצון, די וואָס זייער דֶּרֶךְ איז תם. 21 יָד לְיָד דעם רָע וועט נישט נקה ווערן, אָבּער דער זֶרַע פוּן די צדיקים ווערט מלט. 22 אַ נֶזֶם זָהָב אויפן נאָז פוּן אַ חזיר, איז אַן אִשָּה וואָס איז יָפָה אָבּער סור פוּן טַעַם. 23 דער תַּאֲוָה פוּן די צדיקים איז רַק טוֹב, די תִּקְוַה פוּן די רשָעים איז עֶבְרָה. 24 פאַראַן דער וואָס פזר, אוּן נוֹסָף [יסף] עוֹד, אוּן דער וואָס חשׂךְ מער ווי יֹשֶׁר, בּלויז צו מחסור. 25 די נפש בְּרָכָה ווערט דשן, אוּן דער וואָס רוה, ווערט ער אויך הרוה [רוה]. 26 דער וואָס מנע בַּר, אים קבב לאוֹם, אָבּער אַ ברכה אויפן קאָפּ פוּן דעם וואָס שבר. 27 דער וואָס שחר טוֹב, בקש רָצון, אוּן דער וואָס דרש רָעָה, וועט עס אים בוא. 28 דער וואָס בטח זיך אויף זייַן עשירות, ער וועט נפל, אוּן ווי אַן עָלֶה וועלן פָּרַח די צדיקים . 29 דער וואָס עָכַר זייַן בּית, וועט נחל ווינט; אוּן דער אֱוִיל איז עֶבֶד בּייַם חכם לֵב. 30 די פרי פוּן דעם צדיק איז עֵץ חיּים, אוּן די וואס לקח נפשות איז חָכָם. 31 אַז דער צדיק בָּאָרֶץ שלם, היינט ווי שוין דער רָשע אוּן דער חוֹטֶה !