במד32

1 און בני-ראובן און בני-גד האבן געהאט פיל מקנה, זייער א סך, און זיי האבן ראה ארץ יעזר און ארץ גלעד, און הנה המקום איז א מקום פאר מקנה. 2 זיינען בני-גד און בני-ראובן בוא, און זיי האבן אמר צו משהן, און צו אלעזר הכהן, און צו די נשיאים פון דער עדה, לאמור: 3 עטרות, און דיבון, און יעזר, און נמרה, און חשבון, און אלעלה, און שבם, און נבו, און בעון, 4 הארץ וואס ה' האט נכה פאר דער עדת ישראל, איז אן ארץ פאר מקנה, און עבדיך האבן מקנה. 5 און זיי האבן אמר: אויב מיר האבן מצא חן אין דיינע אויגן, זאל הארץ הזאת נתן ווערן צו עבדיך ווי אן אחזה; זאלסט אונדז נישט עבר דעם ירדן. 6 האט משה אמר צו בני-גד און צו בני-ראובן: אייערע אחים זאלן בוא אין מלחמה, און איר זאלט ישב דא? 7 און למה זאלט איר נוא דאס לב פון די בני-ישראל פון עבר אין הארץ וואס ה' האט זיי נתן? 8 אזוי האבן עשה אבותיכם, ווען איך האב זיי שלח פון קדש-ברנע צו ראה הארץ. 9 ווייל זיי זיינען עלה ביזן נחל אשכול, און האבן ראה הארץ, און זיי האבן נוא דאס לב פון די בני-ישראל, נישט צו בוא אין הארץ, וואס ה' האט זיי נתן. 10 און דער אף ה' האט חרה אין יום ההוא, און ער האט געשווארן, לאמר: 11 אם די אנשים וואס זיינען עלה פון מצרים, פון 20 שנה און העכער, וועלן ראה הארץ, וואס איך האב צוגעשווארן צו אברהמען, צו יצחקן, און צו יעקבן כי זיי זיינען נישט מלא נאך מיר. 12 אחוץ כלב בן יפונהן, דער קנזי, און יהושוע בן נון, ווייל זיי זיינען מלא נאך ה'. 13 און דער אף ה' האט חרה אויף ישראל, און ער האט זיי געמאכט נוע אין דער מדבר 40 שנה, ביז דער כל הדור וואס האט עשה הרע אין די אויגן פון ה', איז תמם געווארן. 14 און הנה זייט איר קום תחת פון אבותיכם, א תרבות פון אנשים חטאים, נאך ספר צו דעם חרון אף ה' אויף ישראל. 15 ווייל אז איר שוב זיך פון הינטער אים, וועט ער זיי ווידער נוח אין דער מדבר, און איר וועט שחת דאס דאזיקער כל העם. 16 האבן זיי נגש צו אים, און האבן אמר: גדרות צאן פאר אונדזער מקנה וועלן מיר דא בנה, און ערים פאר טפנו. 17 אבער מיר אליין וועלן זיין חלץ חוש פארויס פאר די בני-ישראל, ביז וואנען מיר האבן זיי געבראכט אויף זייער מקום; און טפנו וועלן ישב אין די ערי המבצר פון וועגן די יושבי הארץ. 18 מיר וועלן זיך נישט שוב אין אונדזערע בתים, ביז די בני-ישראל נחל איטלעכער זיין נחלה. 19 ווייל מיר וועלן נישט נחל מיט זיי אויף יענער זייט ירדן און ווייטער, ווייל אונדז איז בוא אונדזער נחלה אויף דער זייט ירדן, צו מזרח. 20 האט משה צו זיי אמר: אויב איר וועט עשה די דאזיקע זאך, אויב איר וועט אייך חלץ פאר ה' פאר מלחמה, 21 און כל חלץ פון אייך וועלן עבר דעם ירדן פאר ה', ביז ער ירש זיינע אויבים פון פאר אים, 22 און הארץ וועט כבש ווערן פאר ה', און איר וועט זיך דערנאך שוב, וועט איר זיין נקיים פאר ה' און פאר ישראל, און הארץ הזאת וועט אייך זיין פאר אחזה פאר ה'. 23 אויב אבער איר וועט אזוי נישט עשה, הנה חטאתם פאר ה', ודעו חטאתכם אשר תמצא אתכם . 24 בנה! אייך ערים פאר אייערע טף, און גדרות פאר אייערע צאן, אבער וואס איז יצא פון אייער פה זאלט איר עשה. 25 האבן בני-גד און בני-ראובן אמר צו משהן, לאמור: עבדיך וועלן עשה אזוי ווי אדוני צוה. 26 אונדזערע טף, אונדזערע נשים, אונדזער מקנה, און כל אונדזערע בהמה, וועלן זיין דארטן אין די ערים פון גלעד; 27 אבער עבדיך, איטלעכער חלץ צום צבא, וועלן עבר פאר ה' צו מלחמה, אזוי ווי אדוני דבר. 28 און משה האט צוה וועגן זיי אלעזר הכהן, און יהושוע בן נון , און די ראשי אבות המטות פון די בני-ישראל, 29 און משה האט צו זיי אמר: אויב בני-גד און בני-ראובן, איטלעכער חלץ צו מלחמה, וועלן עבר מיט אייך דעם ירדן פאר ה', און הארץ וועט כבש ווערן פאר אייער פנים, זאלט איר זיי נתן ארץ גלעד פאר אחוזה. 30 אויב אבער זיי וועלן נישט עבר חלץ מיט אייך, זאלן זיי אחז צווישן אייך אין ארץ כנען. 31 האבן זיך ענה בני-גד און בני-ראובן, לאמור: וואס ה' האט דבר צו עבדיך, אזוי וועלן מיר עשה. 32 מיר וועלן עבר חלץ פאר ה' אין ארץ כנען, און דאס אחוזה פון אונדזער נחלה וועט זיין אויף דעם זייט פון די ירדן. 33 און משה האט זיי, בני-גד און בני-ראובן און דעם 1/2 שבט פון מנשה בן יוספן, נתן דאס ממלכה פון סיחון מלך אמורי, און דאס ממלכה פון עוג מלך בשן, הארץ לויט אירע ערים מיט די גבולן, די ערים פון הארץ רונד ארום. 34 און בני-גד האבן בנה דיבון, און עטרות, און ערוער, 35 און עטרות-שופן, און יעזר, און יגבהה, 36 און בית-נמרה, און בית-הרן; ערי מבצר מיט גדרות צאן. 37 און בני-ראובן האבן בנה חשבון, און אלעלא, און קריתים, 38 און נבו, און בעל-מעון מוסבות שם און שבמה; און זיי האבן קרא מיט שמות די שמות פון ערים וואס זיי האבן בנה. 39 און בני-מכיר בן מנשהן זיינען הלך קיין גלעד, און זיי האבן עס לכד, און האבן ירש דעם אמורי וואס דרינען. 40 און משה האט נתן גלעד צו מכיר בן מנשהן, און ער האט זיך ישב דרינען. 41 און יאיר בן מנשהן איז הלך און האט לכד זייערע חוה, און ער האט זיי קרא חוות-יאיר. 42 און נובח איז הלך און האט לכד קנת מיט אירע חוה; און ער האט זי קרא נובח אויף שמו .