במד31

1 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 2 נקם! די נקמה פון די בני-ישראל אן די מדינים; דערנאך וועסטו אסף ווערן צו עמך. 3 האט משה דבר צום עם, לאמור: חלץ! אייך אנשים צום צבא, און זאלן זיי היה אויף מדין נתן די נקמה פון ה' אויף מדין. 4 פון איטלעכען מטה, צו 1,000 פון א מטה, פון כל מטות ישראל, זאלט איר שלח אין צבא. 5 זיינען מסר געווארן פון די אלפי ישראל צו 1,000 פון א מטה, 12,000 חלץ צבא. 6 און משה האט זיי שלח אין צבא צו 1,000 פון א מטה, זיי מיט פינחס בן אלעזר הכהן, אין צבא, מיט די כלי הקודש און די חצוצרות התרועה אין ידו. 7 און זיי האבן צבא אויף מדין, אזוי ווי ה' האט צוה משהן, און זיי האבן הרג כל זכר. 8 גם די מלכים פון מדין האבן זיי הרג צווישן זייערע חללים: אוי, און רקם, און צור, און חור, און רבע, די 5 מלכים פון מדין; גם בלעם בן בעורן האבן זיי הרג מיטן חרב. 9 און די בני-ישראל האבן שבה די נשים פון מדין, און זייערע טף; און כל זייערע בהמות, און כל זייערע מקנה, און כל חיל פון זיי, האבן זיי בזז. 10 און כל זייערע ערים אין זייערע מושבות, און כל זייערע טירות [טירה], האבן זיי שרף אין אש. 11 און זיי האבן לקח כל השלל , און דעם מלקוח, פון אדם און פון בהמות, 12 און האבן געבראכט די שבי און דעם מלקוח און דעם שלל צו משהן און צו אלעזר הכהן, און צו דער עדת בני-ישראל, אין מחנה, אויף די ערבות פון מואב וואס ביים ירדן לעבן יריחו. 13 זיינען משה, און אלעזר הכהן, און כל נשיאים פון דער עדה, יצא זיי אנטקעגן מחוץ מחנה. 14 ויקצף משה על פקודי החיל שרי האלפים ושרי המאות הבאים מצבא המלחמה. 15 און משה האט צו זיי אמר: האט איר געלאזט חיה כל נקבה? 16 הנה דאס האבן זיי דאך, אויף דעם עצה פון בלעמען, געבראכט די בני-ישראל צו מסר מעל אן ה', אין דער מעשה פון פעור, און די מגפה איז געווען אויף דער עדת ה'. 17 און איצט הרג! כל זכר צווישן די טף, און הרג! כל אשה וואס ידע פון אן איש דורך שכב מיט א זכר. 18 און כל טף צווישן די נשים וואס ווייסן נישט פון שכב מיט א זכר, זאלט איר לאזן חיה פאר אייך. 19 און איר,חנה מחוץ מחנה 7 ימים; איטלעכער וואס האט הרג נפש, און איטלעכער וואס האט זיך נגע אן א חלל, רייניקט אייך אויפן 3טן יום און אויפן 7טן יום, איר און שביכם. 20 און כל בגד, און כל כלי עור, און כל וואס איז מעשה עזים, און כל כלי עץ, זאלט איר אייך רייניקן. 21 און אלעזר הכהן האט אמר צו די אנשי הצבא וואס זיינען בוא אין מלחמה: דאס איז חוקת התורה וואס ה' האט צוה משהן: 22 נאר דאס זהב, און דאס כסף, דאס נחושת, דאס ברזל, דאס בדיל, און דאס עפרת, 23 כל וואס קען בוא אין אש, זאלט איר עבר דורך אש, און עס וועט ווערן טהר; נאר עס מוז חטא ווערן מיט מי נדה. און כל וואס קען נישט בוא אין אש, זאלט איר עבר דורך מים. 24 און איר זאלט כבס אייערע בגדים אויפן 7טן יום, און איר וועט ווערן טהור, און דערנאך מעגט איר בוא אין מחנה. 25 און ה' האט אמר צו משהן, לאמור: 26 נשא! אויף די ראש פון דעם מלקוח השבי, פון אדם און פון בהמות, דו און אלעזר הכהן, און די ראשי אבות העדה. 27 און זאלסט חצה דעם מלקוח אין העלפט, צווישן די תפש המלחמה וואס זיינען יצא אין צבא, און צווישן דער כל העדה. 28 און זאלסט רום מכס צו ה' פון די אנשי המלחמה וואס זיינען יצא אין צבא; איין נפש פון 500, פון די אדם, און פון די בקר, און פון די חמורים, און פון די צאן. 29 פון זייער העלפט זאלט איר עס לקח; און זאלסט עס נתן צו אלעזר הכהן, א תרומה צו ה'. 30 און פון דער העלפט פון די בני-ישראל זאלסטו לקח 1 אחז פון 50, פון די אדם, פון די בקר, פון די חמורים, און פון די צאן פון כל בהמה; און זאלסט זיי נתן צו די לויים, וואס זיין שומר איבער משמרת משכן ה'. 31 און משה און אלעזר הכהן האבן עשה אזוי ווי ה' האט צוה משהן. 32 און דער מלקוח וואס איז יתר נאך בז וואס דאס עם הצבא האט בזז, איז געווען: צאן, 675,000; 33 און בקר, 72,000; 34 און חמורים, 61,000; 35 און נפש אדם מן-הנשים אשר לא-ידעו משכב זכר: כל-נפש, 32,000. 36 און א העלפט, דער חלק פון די וואס זיינען יצא אין צבא די מספר פון די צאן, איז געווען 337,500. 37 און די מכס צו ה' פון הצאן איז געווען 675. 38 און די בקר, 36,000, און די מכס צו ה', 72. 39 און חמורים, 30,500; און די מכס צו ה', 61. 40 און נפש אדם, 16,000; און די מכס צו ה', 32. 41 און משה האט נתן די מכס פון תרומת ה' צו אלעזר הכהן, אזוי ווי ה' האט צוה משהן. 42 און פון דער העלפט פון די בני-ישראל, וואס משה האט חצה ביי די אנשים הצובאים: 43 און די העלפט פון דער עדה איז געווען: פון די צאן, 337,500; 44 און בקר, 36,000; 45 און חמורים, 30,500; 46 און נפש אדם, 16,000. 47 פון דער העלפט פון די בני-ישראל האט משה לקח 1 פון 50, פון די אדם, און פון די בהמה, און ער האט זיי נתן צו די לויים, וואס זיין שומר איבער משמרת משכן ה', אזוי ווי ה' האט צוה משהן. 48 און די פקודים וואס איבער די אלפי הצבא, די שרי האלפים, און די שרי המאות, האבן קרב צו משהן; 49 און זיי האבן אמר צו משהן: עבדיך האבן נשא די ראש פון די אנשי מלחמה וואס אונטער ידנו, און קיינער פון אונדז איז נישט פקד געווארן. 50 האבן מיר געבראכט א קרבן צו ה', איטלעכער וואס ער האט מצא, כלי זהב, אצעדה, און צמיד, טבעת, עגיל, און כומז, צו מאכן כפרה פאר נפשותינו פאר ה'. 51 האבן משה און אלעזר הכהן לקח פון זיי דאס זהב, כל כלי מעשה. 52 און דאס כל זהב פון דער תרומה וואס זיי האבן רום צו ה', איז געווען 16,750 שקל, פון די שרי האלפים, און פון די שרי המאות. 53 די אנשי הצבא האבן בזז איטלעכער פאר זיך. 54 און משה און אלעזר הכהן האבן לקח דאס זהב פון די שרי האלפים און פון המאות, און האבן עס געבראכט אין אוהל-מועד, א זכרון פאר בני-ישראל פאר ה'.