במד30

1 און משה האט אמר די בני-ישראל, אזוי ווי כל וואס ה' האט משהן צוה. 2 און משה האט דבר צו די ראשי המטות פון די בני-ישראל, לאמור: דאס איז די זאך וואס ה' האט צוה: 3 אז אן איש וועט נדר א נדר צו ה', אדער שווערן א שבועה, צו אסר אויף זיך אן איסור, זאל ער נישט חלל זיין דבר; אזוי ווי כל וואס יצא פון זיין פה, זאל ער עשה. 4 און אז אן אִשָה וועט נדר א נדר צו ה', און וועט אסרן אויף זיך אן איסור, אין איר בית אב, אין איר נעורים, 5 און איר אב וועט שמע איר נדר, אדער איר איסור וואס זי האט אסר אויף זיך, און איר אב וועט איר חרש, זאלן כל אירע נדרים קום, און כל איסור וואס זי האט אסר אויף זיך, זאל קום. 6 אויב אבער איר אב האט איר נוא אין דעם יום וואס ער האט שמע, זאלן כל אירע נדרים, און אירע איסורים וואס זי האט אסר אויף זיך, נישט קום; און ה' וועט איר סלח, ווייל איר אב האט איר נוא. 7 און אויב זי וועט נעמען אן איש, ווען אירע נדרים זיינען אויף איר, אדער דער מבטא פון אירע שׂפתים, וואס זי האט אסר אויף זיך, 8 און איר איש וועט שמע אין וואסער יום ער וועט שמע און ער וועט איר חרש, זאלן קום אירע נדרים, און אירע איסורים וואס זי האט אסר אויף זיך, זאלן קום. 9 אויב אבער איר איש וועט איר נוא אין דעם יום וואס ער שמע, זאל ער פרר איר נדר וואס אויף איר, און דעם מבטא פון אירע שׂפתים, וואס זי האט אסר אויף זיך, און ה' וועט איר סלח. 10 אבער דער נדר פון אן אלמנה און א גרושה, כל וואס זי האט אסר אויף זיך, זאל קום פאר איר. 11 און אויב אן אִשָה האט נדר אין איר בית איש, אדער זי האט אסר אויף זיך אן איסור דורך א שבועה, 12 און איר איש האט שמע, און האט איר חרש, און איר נישט נוא, זאלן אירע כל נדרים קום, און איטלעכער איסור וואס זי האט אסר אויף זיך, זאל קום. 13 אויב אבער פרר וועט זיי פרר איר איש אין דעם יום וואס ער שמע, זאל קיין ארויסלאז פון אירע שׂפתים, פון אירע נדרים, אדער פון אן איסור אויף זיך, נישט קום; איר איש האט זיי פרר, און ה' וועט איר סלח. 14 איטלעכער נדר, און איטלעכער שבועת איסור, אויף צו ענה די נפש, קען איר איש עס לאזן קום, און איר איש קען עס פרר. 15 אויב אבער חרש וועט איר חרש איר איש א מעת-לעת, האט ער געמאכט קום כל אירע נדרים, אדער כל אירע איסורים וואס אויף איר; ער האט זיי געמאכט קום ווייל ער האט איר חרש אין דעם יום וואס ער האט שמע. 16 און אויב פרר וועט ער זיי פרר לאנג נאך דעם ווי ער האט שמע, וועט ער נשׂא איר עוון. 17 דאס זיינען די חוקים וואס ה' האט צוה משהן, צווישן אן איש און זיין אִשָה, צווישן אן אב און זיין בת, אין איר נעורים, אין איר בית אב.