במד33

1 דאס זיינען די מסעי בני-ישראל, וואס זיינען יצא פון ארץ מצרים לויט זייערע צבאות אונטער דער יד פון משהן און אהרנען. 2 און משה האט כתב מוצאיהם אויף מסעיהם לויט דעם פי ה'; און דאס זיינען מסעיהם אין מוצאיהם: 3 זיי האבן נסע פון רעמסס אין 1טן חודש, אין 15טן יום פון 1טן חודש; אויף מחר נאכן פסח זיינען בני-ישראל יצא מיט א יד רמה (רום) פאר די אויגן פון כל מצרים , 4 בעת די מצרים מקברים די וואס ה' האט נכה צווישן זיי כל בכור; און גם אויף זייערע אלוקים האט ה' עשה שפטים. 5 און די בני-ישראל האבן נסע פון רעמסס, און חנה אין סוכות. 6 און זיי האבן נסע פון סוכות, און חנה אין אתם וואס ביים עק מדבר. 7 און זיי האבן נסע פון אתם, און זיך שוב צו פי-החירות וואס פאר בעל-צפון, און חנה פאר מגדול. 8 און זיי האבן נסע פון פני-החירות, און זיינען עבר בתוך ים צום מדבר; און זיי זיינען הלך דרך 3 ימים אין מדבר אתם, און האבן חנה אין מרה. 9 און זיי האבן נסע פון מרה, און זיינען בוא קיין אילם; און אין אילם זיינען געווען 12 עינות מים און 70 תמרים; און זיי האבן דארטן חנה. 10 און זיי האבן נסע פון אילם, און חנה ביים ים-סוף. 11 און זיי האבן נסע פון ים-סוף, און חנה אין מדבר סין. 12 און זיי האבן נסע פון מדבר סין און חנה אין דפקה. 13 און זיי האבן נסע פון דפקה, און חנה אין אלוש. 14 און זיי האבן נסע פון אלוש, און חנה אין רפידים; און דארטן איז נישט געווען קיין מים פארן עם צום שתה. 15 און זיי האבן נסע פון רפידים, און חנה אין מדבר סיני. 16 און זיי האבן נסע פון מדבר סיני, און חנה אין קברות-התאוה. 17 און זיי האבן נסע פון קברות-התאוה, און חנה אין חצרות. 18 און זיי האבן נסע פון חצרות, און חנה אין רתמה. 19 און זיי האבן נסע פון רתמה, און חנה אין רמון-פרץ. 20 און זיי האבן נסע פון רמון-פרץ, און חנה אין לבנה. 21 און זיי האבן נסע פון לבנה, און חנה אין רסה. 22 און זיי האבן נסע פון רסה, און חנה אין קהלתה. 23 און זיי האבן נסע פון קהלתה, און חנה ביים הר שפר. 24 און זיי האבן נסע פון הר שפר, און חנה אין חרדה. 25 און זיי האבן נסע פון חרדה, און חנה אין מקהלות. 26 און זיי האבן נסע פון מקהלות, און חנה אין תחת. 27 און זיי האבן נסע פון תחת, און חנה אין תרח. 28 און זיי האבן נסע פון תרח, און חנה אין מתקה. 29 און זיי האבן נסע פון מתקה, און חנה אין חשמונה. 30 און זיי האבן נסע פון חשמונה, און חנה אין מוסרות. 31 און זיי האבן נסע פון מוסרות, און חנה אין בני-יעקן. 32 און זיי האבן נסע פון בני-יעקן, און חנה אין חור-הגדגד. 33 און זיי האבן נסע פון חור-הגדגד, און חנה אין יטבתה. 34 און זיי האבן נסע פון יטבתה, און חנה אין עברונה. 35 און זיי האבן נסע פון עברונה, און חנה אין עציון-גבר. 36 און זיי האבן נסע פון עציון-גבר, און חנה אין מדבר צן, דאס איז קדש. 37 און זיי האבן נסע פון קדש, און חנה ביים הר הור, אין עק ארץ אדום. 38 און אהרן הכהן איז עלה אויפן הר הור, לויט דעם פי ה', און ער איז דארטן מות, אין דעם 40טן שנה נאך דעם ווי די בני-ישראל זיינען יצא פון ארץ מצרים, אין 5טן חודש, אין 1טן יום פון חודש. 39 און אהרן איז געווען 123 שנה, ווען ער איז מות אויפן הר הור. 40 און דער כנעני, מלך ערד, וואס איז ישב אין נגב, אין ארץ כנען, האט שמע וועגן דעם בוא פון די בני-ישראל. 41 און זיי האבן נסע פון הר הור, און חנה אין צלמונה. 42 און זיי האבן נסע פון צלמונה, און חנה אין פונון. 43 און זיי האבן נסע פון פונון, און חנה אין אובות. 44 און זיי האבן נסע פון אובות, און חנה אין עיי-עברים, ביים גבול פון מואב. 45 און זיי האבן נסע פון עיים, און חנה אין דיבון-גד. 46 און זיי האבן נסע פון דיבון-גד, און חנה אין עלמון-דבלתים. 47 און זיי האבן נסע פון עלמון-דבלתים, און חנה אין די הר העברים, פאר נבו. 48 און זיי האבן נסע פון הר העברים, און חנה אין די ערבות פון מואב ביים ירדן לעבן יריחו. 49 און זיי האבן חנה ביים ירדן, פון בית-ישימות ביז אבל-שטים אין די ערבות פון מואב. 50 און ה' האט דבר צו משהן אין די ערבות פון מואב ביים ירדן לעבן יריחו, לאמור: 51 דבר! צו די בני-ישראל, און זאלסט אמר צו זיי: אז איר עבר דעם ירדן קיין ארץ כנען, 52 זאלט איר ירש כל ישב הארץ פון פאר אייך, און איר זאלט אבד כל זייערע משכיות, און כל זייערע צלמי מסכות זאלט איר אבד, און כל זייערע במות (במה) זאלט איר שמד. 53 און איר זאלט ירש הארץ, און זיך ישב דרינען, ווייל אייך האב איך נתן הארץ, עס צו ירש. 54 און איר זאלט נחל הארץ דורך גורל, לויט אייערע משפחות; דעם רב זאלט איר געבן רבה נחלה, און דעם מעט זאלסטו געבן מעט נחלה. דארטן ווו זיין גורל וועט יצא, זאל געהערן צו אים; לויט אייערע מטות אבות זאלט איר אייך נחל. 55 און אויב איר וועט נישט ירש פון פאר אייך די יושבי הארץ, וועלן די וואס איר וועט לאזן יתר פון זיי, זיין פאר שך אין אייערע אויגן, און פאר צנין אין אייערע זייטן, און זיי וועלן אייך צרר אין הארץ וואס איר יושבים דרינען. 56 און עס וועט זיין, אזוי ווי איך האב דמה צו עשה צו זיי, וועל איך עשה צו אייך.