במד18

1 און ה' האט אמר צו אהרנען: דו און בניך און דאס בית אביך מיט דיר, זאלט נשׂא די עוון פון דעם מקדש, און דו און בניך מיט דיר זאלט נשׂא די עוון פון אייער כהונה . 2 און גם אחיך, דעם מטה לוי, דעם שבט פון אביך, קרב מיט דיר, און זיי זאלן לוה מיט דיר, און דיך שרת; ווען דו און בניך מיט דיר זאלט זיין פאר דעם אוהל העדות. 3 און זיי זאלן זיין שומר איבער משמרת פון איר, און די משמרת פון כל האוהל, נאר צו די כלי קודש און צום מזבח זאלן זיי נישט קרב, כדי זיי זאלן נישט מות, אי זיי אי איר. 4 און זיי זאלן זיין לוה צו דיר, און זיין שומר איבער די משמרת אוהל-מועד ביי כל עבודת האוהל; און א זר זאל נישט קרב צו אייך. 5 און איר זאלט זיין שומר איבער די משמרת פון הקודש, און די משמרת פון מזבח, כדי עס זאל מער נישט זיין קצף אויף די בני-ישראל. 6 און איך, הנה, האב לקח אייערע אחים די לויים פון צווישן די בני-ישראל; אייך א מתנה זיינען זיי נתן פאר ה', צו עבד דעם עבודת אוהל-מועד . 7 און דו און בניך מיט דיר זאלט זיין שומר איבער אייער כהונה ביי איטלעכער זאך פון מזבח און אינעווייניק פון פרוכת, און עבר דעם עבודת; נתן איך אייך די כהונה ווי א אמתנה, און דער זר, וואס גענענט, זאל מות ווערן. 8 און ה' האט דבר צו אהרנען: און איך, הנה, האב דיר נתן די משמרת פון מיינע תרומות פון כל קדשים פון די בני-ישראל; האב איך זיי נתן פאר א משחה צו דיר און צו דיינע בנים, פאר א חוק עולם. 9 דאס זאל געהערן צו דיר פון די מקודש קדשים, פון די אש: כל זייערע קרבנות, פון כל זייערע מנחה, און פון כל זייערע חטאת, און פון כל זייערע אשם , וואס זיי ישיבו (שוב) צו מיר; א קודש קדשים איז דאס, פאר דיר און פאר בניך. 10 אין א קודש הקדשים זאלסטו עס אכל; איטלעכער זכר מעג עס אכל; קודש זאל עס זיין פאר דיר. 11 און דאס געהערט צו דיר: די תרומה פון זייער מתנה, ביי כל תנופות פון די בני-ישראל; צו דיר האב איך זיי נתן, און צו בניך און צו דיינע בנות מיט דיר, פאר א חוק עולם; איטלעכער וואס איז טהור אין ביתך מעג עס אכל. 12 אל דאס בעסטע פון יצהר, און כל דאס בעסטע פון תירוש און דגן, דאס ראשית דערפון וואס זיי נתן צו ה', דאס האב איך נתן צו דיר. 13 די בכורים פון כל וואס אין זייער ארץ, וואס זיי ברענגען צו ה', זאלן געהערן צו דיר; כל וואס איז טהור אין ביתך מעג עס אכל. 14 כל חרם אין ישראל זאל געהערן צו דיר. 15 כל וואס עפנט דעם רחם, פון כל וואס מע קרב צו ה', פון אדם און פון בהמה, זאל געהערן צו דיר; אבער פדה זאלסטו לאזן פדה דעם בכור פון אדם; גם דעם בכור פון בהמה טמאה זאלסטו לאזן פדה. 16 און זייער פדה פון א חודש אלט זאלסטו לאזן פדה זאל זיין לויט דיין ערך, 5 שקל כסף, אויפן שפל הקודש, דאס איז 20 גרה. 17 אבער א בכור שור, אדער א בכור כבש, אדער א בכור עז, טארסטו נישט לאזן פדה; זיי זיינען קודש. זייער דם זאלסטו זרק על מזבח, און זייער חלב זאלסטו קטר פאר אן אִשֶּה, פאר א ריח ניחוח צו ה'. 18 און זייער בשר זאל געהערן צו דיר; אזוי ווי די חזה פון תנופה, און אזוי ווי דער כשוק הימין, זאל עס געהערן צו דיר. 19 כל תרומות פון די קדשים וואס די בני-ישראל רום צו ה', האב איך נתן צו דיר און צו בניך און צו דיינע בנות מיט דיר, פאר אן חוק עולם; א ברית מלח עולם איז דאס פאר ה', דיר און דיין זרע מיט דיר. 20 און ה' האט אמר צו אהרנען: אין זייער ארץ זאלסטו נישט נחלה, און קיין חלק זאלסטו נישט האבן צווישן זיי; איך בין דיין חלק און דיין נחלה צווישן די בני-ישראל. 21 און צו בני-לוי, הנה, האב איך נתן כל מעשר אין ישראל פאר א נחלה, אין חלף פאר זייער עבודה וואס זיי עבד, דעם עבודת אוהל-מועד. 22 און די בני-ישראל זאלן מער נישט קרב צום אוהל-מועד, צו נשׂא חטא און מות. 23 נייערט דער לוי, ער זאל עבד דעם עבודת אוהל-מועד; און זיי זאלן נשׂא זייער עוון; א חוקת עולם אויף זייערע דור-דורות . און צווישן די בני-ישראל זאלן זיי נישט נחל קיין נחלה. 24 ווייל דעם מעשר פון די בני-ישראל, וואס זיי רום פאר א תרומה צו ה', האב איך נתן צו די לויים פאר אן נחלה; דעריבער האב איך וועגן זיי אמר: צווישן די בני-ישראל זאלן זיי נישט נחל קיין נחלה. 25 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 26 און צו די לויים זאלסטו דבר, און אמר צו זיי: אז איר וועט לקח פון די בני-ישראל דעם מעשר וואס איך האב אייך נתן פון זיי פאר אייער נחלה, זאלט איר רום דערפון א תרומה צו ה', מעשר פון דעם מעשר. 27 און אייער תרומה וועט אייך חשב ווערן אזוי ווי די דגן אויסן גורן, און ווי די מלאה אויסן יקב. 28 אזוי זאלט איר גם רום די תרומה פון ה' פון כל אייערע מעשרות, וואס איר וועט לקח פון בני-ישראל, און איר זאלט נתן דערפון די תרומה פון ה' צו אהרן הכהן. 29 פון כל אייערע מתנות זאלט איר רום די כל תרומה פון ה', פון כל בעסטן דערפון, דאס מקדש דערפון. 30 און זאלסט אמר צו זיי: אז איר רום פון דעם דאס בעסטע דערפון, זאל עס חשב [זען חשב בראשית 15:6] ווערן די לויים אזוי ווי תבואה פון גורן, און אזוי ווי דער תבואה פון יקב. 31 און איר מעגט עס אכל אין כל מקום, איר און אייער בית, ווייל דאס איז אייך שכר אין חלף פאר אייער עבודת אוהל-מועד. 32 און איר וועט נישט נשׂא וועגן דעם א חטא, ווען איר רום פון דעם דאס בעסטע דערפון. און איר זאלט נישט חלל די קדשי בני-ישראל, כדי איר זאלט נישט מות.