נחמ9

1 אוּן אין 24טן טאָג דעם דאָזיקן חוֹדש האָבּן זיך אסף די בְּנֵי-יִשְרָאֵל מיט צום, אוּן מיט שק אוּן אדמה אויף זיך. 2 אוּן די זרע יִשְרָאֵל האָבּן זיך בדל פוּן כּל בְּנֵי נֵכָר, אוּן זיי זייַנען עמד אוּן האָבּן זיך מתוודה געווען אויף זייערע חַטָּאת, אוּן די עונות פוּן אבותיהם. 3 אוּן זיי זייַנען קום זייער עמד אוּן האָבּן קרא אין דעם סֶפֶר תוֹרת ה' אֱלֹקֵיהֶם אַ פערטל טאָג, אוּן אַ פערטל טאָג האָבּן זיי זיך מתוודה געווען, אוּן זיך שחה צו ה' אֱלֹקֵיהֶם. 4 אוּן יֵשועַ, אוּן בְּנֵי, קַדמיאֵל, שבניָה, בוני, שֵרֵביָה, בְּנֵי, כנָני, האָבּן זיך קום אויף דער בימה פוּן די לוִיִים, אוּן זיי האָבּן זעק אויף אַ קוֹל גָדוֹל צו ה' אֱלֹקֵיהֶם. 5 אוּן די לוִיִים, יֵשועַ , אוּן קַדמיאֵל, בְּנֵי, חַשַבניָה, שֵרֵביָה, הוֹדִיָה, שבניָה, פתַחיָה, האָבּן אמר: קום! ברך ה' אֱלֹקֵיכֶם פוּן העולם בּיז העולם; אוּן לאָז מען ברך דייַן שֵם כבוד וואָס איז רום איבּער כּל ברכה אוּן תהלה. 6 דוּ ה' ביסט אַליין ; דוּ האָסט עשׂה די הימלען, די הימלען פוּן די הימלען, אוּן זייער כּל צָבָא, הָאָרֶץ אוּן אַלע וואָס אויף איר, די ימען אוּן אַלע וואָס אין זיי, אוּן דוּ געבן לעבן צו אלץ, אוּן דער צָבָא הַשָמַיִם שחה זיך צו דיר. 7 דוּ ביסט ה' האלוקים וואָס האָסט בחר אַברָמען, אוּן אים יצא פוּן אוּר-כַּשדּים, אוּן שׂום שמו אַברָהָם. 8 אוּן האָסט מצא זייַן לב נֶאֱמָן פאַר דיר, אוּן האָסט כרת מיט אים אַ בְּרִית צו נתן אֶרֶץ הַכּנַעֲני, דעם חִתי, דעם אֶמוֹרי, אוּן דעם פּרִזי, אוּן דעם יבוסי, אוּן דעם גִרגָשי, עס צו נתן צו זייַן זֶרַע; אוּן האָסט מקיים געווען דייַנע דברים, וואָרעם צַדִּיק ביסטוּ. 9 אוּן דוּ האָסט ראה די עני פוּן אבוֹתֵינוּ אין מִצרַיִם, אוּן האָסט שמע זייער זעקה בּייַם ים-סוף. 10 אוּן האָסט נתן אֹתוֹת אוּן מֹפתים אויף פרעהן, אוּן אויף אַלע זייַנע עבדים, אוּן אויף דעם כּל עם פוּן זייַן אֶרֶץ, וואָרעם האָסט ידע, אַז זיי האָבּן זיד איבּער זיי; אוּן האָסט דיר עשׂה אַ שֵם אַזוי ווי היום הזה. 11 אוּן דעם ים האָסטוּ בקע פאַר זיי, אוּן זיי זייַנען עבר אין תון ים אין יבשה אוּן זייערע רֹדפים האָסטוּ שלך אין די מצולה אַזוי ווי אַן אבן אין מַיִם עזים. 12 אוּן מיט עמוּד ענן האָסטוּ זיי נחה ביי טאָג, אוּן מיט עמוּד אֵש בּייַ לָיְלָה, כדי זיי צו אור דעם דֶּרֶךְ וואָס זיי זאָלן אויף אים הלך. 13 אוּן אויפן הַר סינַי האָסטוּ ירד, אוּן דבר צו זיי פוּן שָמַיִם, אוּן האָסט זיי נתן משפטים ישרים, אוּן תורות אמת, חוקים אוּן מצוה טובים. 14 אוּן דייַן קדש שבת האָסטוּ זיי געלאָזט ידע, אוּן האָסט זיי צוה מצוה אוּן חֻקִּים אוּן אַ תוֹרה דורך משה דייַן עֶבֶד. 15 אוּן לֶחֶם פוּן שָמַיִם האָסטוּ זיי נתן פאַר זייער רָעָב, אוּן מַיִם האָסטוּ זיי פוּן סלע יצא פאַר זייער צמא, אוּן האָסט זיי אמר בוא ירש הָאָרֶץ וואָס דוּ האָסט נשׂא דייַן יָד זיי צו נתן. 16 אָבּער זיי אַזוי ווי אבוֹתֵינוּ האָבּן זיד אוּן הִקְשָה [קשה] זייער עֹרֶף, אוּן זיי האָבּן נישט שמע צו דייַנע מצוה, 17 אוּן נישט געוואָלט שמע, אוּן זיי האָבּן נישט זכר אָן דייַנע פלא וואָס דוּ האָסט מיט זיי עשׂה ; אָבּער זיי האָבּן הִקְשָה [קשה] זייער עֹרף, אוּן נתן אַ רֹאש זיך צו שוב צו זייער עבדות אין זייער מרי. אָבּער דוּ ביסט א-לוהּ פוּן סליחות, חנוּן אוּן רחוּם, ארך אין אפּים אוּן רב אין חֶסֶד, אוּן האָסט זיי נישט עזב . 18 אַפילו אַז זיי האָבּן זיך עשׂה אַן עֵגֶל מסכה, אוּן זיי האָבּן אמר: דאָס איז אֱלֹקֶיךָ וואָס האָט דיך עלה פוּן מִצריִם, אוּן זיי האָבּן עשׂה נאצות [נאצה] גדולות, 19 האָסטוּ פוּן דעסט וועגן אין דייַן רחמים רבים זיי נישט עזב אין דער מדבר; דער עמוּד הענן האָט זיך נישט סור פוּן זיי בּייַ טאָג, כדי זיי צו נחה אויפן דֶּרֶךְ, אוּן דער עַמּוּד אֵש בּייַ לָיְלָה, כדי זיי צו אור הַדֶּרֶךְ וואָס זיי זאָלן אויף אים הלך. 20 אוּן דייַן רוּחַ הטובה האָסטוּ נתן זיי צו שׂכל, אוּן דייַן מַן האָסטוּ נישט מנע פוּן זייער פֶּה, אוּן מַיִם האָסטוּ זיי נתן פאַר זייער צמא. 21 אוּן 40 שָנָה האָסטוּ זיי כול אין דער מדבר; גאָרנישט האָט זיי חסר; זייערע שׂלמה זייַנען נישט בלה געוואָרן, אוּן זייערע רגלים זייַנען נישט בצק. 22 אוּן האָסט זיי נתן ממלכוֹת אוּן עממים, אוּן האָסט זיי חלק יעדער פאה; אוּן זיי האָבּן ירש אֶרֶץ סיחוֹנען, אֶרֶץ מלך חֶשבוֹן, אוּן אֶרֶץ עוֹג מלך בשָן. 23 אוּן זייערע בָּנִים האָסטוּ רבה אַזוי ווי די כּוֹכָבים פוּן שָמַיִם, אוּן האָסט זיי געבּראַכט אין הָאָרֶץ וואָס דוּ האָסט אמר אבותם צו בוא צו ירש. 24 אוּן די בָּנִים זייַנען בוא אוּן האָבּן ירש הָאָרֶץ, אוּן דוּ האָסט כנע געמאכט פאַר זיי די יושבי הָאָרֶץ, די כּנַעֲנים, אוּן האָסט זיי נתן אין זייער יָד, מיט זייערע מלכים אוּן די עממי הָאָרֶץ, צו עשׂה מיט זיי לויט זייער רצון. 25 אוּן זיי האָבּן לכד ערים בצר אוּן אדמה שמנה, אוּן האָבּן ירש בּתּים מלא מיט כּל טוב, בור חצב, כרם אוּן זיתים [זית], אוּן עֵץ מאכל לרָוב; אוּן זיי האָבּן אכל אוּן זייַנען שׂבע אוּן שמן געוואָרן, אוּן האָבּן זיך עדן מיט דייַן טוֹב גָדוֹל. 26 אוּן זיי האָבּן מרה אוּן זיך מרד אַקעגן דיר, אוּן זיי האָבּן שלך דייַן תוֹרה הינטער זייער גַּו, אוּן האָבּן הרג דייַנע נביאים וואָס האָבּן זיי עוד, כדי זיי צו שוב צו דיר, אוּן זיי האָבּן עשׂה נאצה גדול. 27 אוּן דוּ האָסט זיי נתן אין דער יָד פוּן צריהם, אוּן זיי האָבּן זיי צרר. אוּן אין דער צייַט פוּן זייער צרה פלעגן זיי צעק צו דיר, אוּן דוּ פוּן שָמַיִם פלעגסט זיי שמע, אוּן לויט דייַן רחמים רבים פלעגסטו זיי נתן מושיעים [מוֹשִיעַ] וואָס זאָלן זיי ישע פוּן דער יָד פוּן צריהם. 28 אָבּער ווי זיי איז נוח געוואָרן, פלעגן זיי שוב צו עשׂה רע פאַר דיר; אוּן דוּ האָסט זיי עזב אין דער יָד פוּן אויביהם, אוּן זיי האָבּן רדה איבּער זיי; אוּן זיי האָבּן שוב זעק צו דיר, אוּן דוּ פוּן שָמַיִם פלעגסט שמע אוּן זיי נצל לויט דייַן רחמים רבּות עתים. 29 אוּן האָסט זיי עוד, כדי זיי צו שוב צו דייַן תוֹרה, אָבּער זיי האָבּן זיד, אוּן האָבּן נישט שמע צו דייַנע מצות, אָבּער חטא אַקעגן דייַנע משפטים, וואָס אַז אדם עשׂה, חיה ער דורך זיי ; אוּן זיי האָבּן נתן אַ כתף סרר, אוּן האָבּן הִקְשָה [קשה] זייער עֹרֶף, אוּן נישט שמע . 30 אוּן האָסט זיי משך שָנִים רבות, אוּן האָסט זיי עוד מיט דייַן רוּחַ דורך דייַנע נביאים, אָבּער זיי האָבּן נישט אזן; אוּן דוּ האָסט זיי נתן אין דער יָד פוּן די עמי הארצוֹת. 31 אָבּער אין דייַן רחמים רבים האָסטוּ נישט עשׂה פוּן זיי אַ כָּלָה, אוּן האָסט זיי נישט עזב , וואָרעם אַן א-ל חנוּן אוּן רחוּם ביסטוּ. 32 אוּן אַצונד, אֱלֹקֵינוּ, א-ל גדול און גבור און נורא, וואָס זייַן שומר איבּער דעם בְּרִית אוּן די חֶסֶד, זאָל נישט מעט זייַן פאַר דיר כל תלאה וואָס האָט מצא אונדז, אוּנדזערע מלכים, אוּנדזערע שׂרים, אוּן אוּנדזערע כֹּהנים, אוּן אוּנדזערע נביאים, אוּן אבוֹתֵינוּ, אוּן כּל עמך , פוּן די יְמֵי מלכי אַשור אָן בּיז אויף היום הזה. 33 יאָ, דוּ ביסט צדיק אין אַלע וואָס איז בוא אויף אונדז, וואָרעם דוּ האָסט עשׂה אמת, מיר האָבּן רשע. 34 אוּן אוּנדזערע מלכים, אוּנדזערע שׂרים, אוּנדזערע כֹּהנים, אוּן אבוֹתינוּ, האָבּן נישט עשׂה דייַן תוֹרה, אוּן נישט קשב דייַנע מצוה, אוּן דייַנע עדות וואָס דוּ האָסט זיי עוד. 35 וואָרעם אַז זיי זייַנען געווען אין זייער מלכות, אוּן אין דייַן טוֹב רב וואָס דוּ האָסט זיי נתן אוּן אין הארץ רחבה און שמן וואָס דוּ האָסט נתן צו זיי, האָבּן זיי דיר נישט עבד, אוּן זיי האָבּן זיך נישט שוב פוּן זייערע מעללים [מעלל] רעים. 36 הנה זייַנען מיר הַיּוֹם עבדים, אוּן הָאָרֶץ וואָס דוּ האָסט נתן אבוֹתֵינוּ, צו אכל איר פרי אוּן איר טוֹבה, הנה זייַנען מיר עבדים אין איר; 37 אוּן זי רבה איר תבואה פאַר די מלכים וואָס דוּ האָסט נתן איבּער אונדז פאַר אוּנדזערע חַטָּאת; אוּן זיי משל איבּער אוּנדזערע גויה, אוּן איבּער אוּנדזערע בהמות, לויט זייער רצון, אוּן מיר זייַנען אין צרה גָדוֹלה.