ויק5

1 און אז נפש וועט חטא מיט וואס ער וועט שמע דעם קול אלה, ווען ער איז אן עד, סיי ער האט ראה, סיי ער ידע עפעס: אויב ער וועט נישט נגד, און נשׂא אויף זיך אן עוון; 2 אדער אז נפש וועט זיך נגע אן עפעס טמא, סיי נבלת חיה טמאה, סיי נבלת בהמה טמאה, סיי נבלת שרץ טמא, און עס וועט זיין עלם פון אים אז ער איז טמא, ער וועט זיך אשם; 3 אדער אז ער וועט זיך נגע אן דער טמא פון אדם, וואס נאר זיין טמאה איז וואס ער איז טמא דערמיט, און עס וועט זיין עלם פון אים; און ער וועט זיך ידע אז ער האט זיך אשם; 4 אדער אז נפש וועט שווערן דורך בטא מיט די שפתים צום רעע אדער יטב, וואס נאר אן אדם וועט בטא מיט א שבועה, און עס וועט זיין עלם פון אים; און ער וועט זיך ידע אז ער איז אשם אין איינער פון די דאזיקע זאכן; 5 איז, אז ער אשם זיך אין איינער פון די דאזיקע זאכן, זאל ער זיך מתוודה זיין אויף וואס ער האט חטא. 6 און ער זאל ברענגען זיין אשם צו ה' פאר זיין חטאת וואס ער האט חטא, נקבה פון צאן, א כבש אדער א שעירה עזים, פאר א חטאת; און דער כהן זאל מאכן כפרה פאר אים פון וועגן זיין חטאת. 7 און אויב זיין יד נגע נישט גענוג אויף א שה , זאל ער ברענגען פאר זיין אשם פאר וואס ער האט חטא, 2 תורים, אדער 2 בני יונה, צו ה': איינע פאר א חטאת און איינע פאר אן עולה. 8 און ער זאל זיי ברענגען צום כהן; און ער זאל קרב זיין די וואס פאר א חטאת ראשונה, און מלק איר קאפ ביי איר ערף, נאר נישט בדל. 9 און ער זאל נזה פון דעם דם פון חטאת אויף דער קיר פון מזבח און דער שאר פון דעם דם זאל מצה ווערן אן יסוד פון מזבח; א חטאת איז דאס. 10 און די 2טן זאל ער עשה פאר אן עולה אזוי ווי דער משפט; און דער כהן זאל מאכן כפרה פאר אים פון וועגן זיין חטאת וואס ער האט חטא, און אים וועט סלח ווערן. 11 און אויב זיין יד פארמאגט נישט אויף 2 תורים, אדער אויף 2 בני יונה, זאל ער ברענגען פאר זיין קרבן פאר וואס ער האט חטא, א 1/10 איפה סולת פאר א חטאת; ער זאל נישט שום אויף איר שמן. און נישט נתן אויף איר לבונה, ווייל א חטאת איז דאס. 12 און ער זאל עס ברענגען צום כהן, און דער כהן זאל קמץ פון איר זיין פולן קומץ זיין אזכרה און קטר אויפן מזבח, אויף די אִשֶה פון ה'; א חטאת איז דאס. 13 און דער כהן זאל מאכן כפרה פאר אים פאר זיין חטאת וואס ער האט חטא אין איינער פון די דאזיקע זאכן, און אים וועט סלח ווערן. און עס זאל געהערן צום כהן אזוי ווי א מנחה. 14 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 15 אז נפש וועט מעל א מעל, און וועט חטא אין שגגה אין די קדשי ה', זאל ער ברענגען זיין אשם צו ה': אן איל פון די צאן, תמים, לויט דיין ערך אין כסף-שקלים, אויפן שפל הקודש, פאר אן אשם. 16 און וואס ער האט חטא קעגן דער קודש זאל ער שלם, און יסף דערצו 1/5 דערפון, און דאס נתן צום כהן; און דער כהן זאל מאכן כפרה פאר אים מיט דעם איל האשם, און אים וועט סלח ווערן. 17 און אויב נפש וועט חטא, און וועט עשה איינע פון כל מצות ה' וואס טארן נישט עשה ווערן, ווייל ער האט נישט ידע, און ער וועט זיך אשם און נשׂא אויף זיך אן עוון, 18 זאל ער ברענגען אן איל פון די צאן, תמים, לויט דיין ערך, פאר אן אשם, צום כהן; און הכהן זאל מאכן כפרה פאר אים, פאר דעם שגגה וואס ער האט שגג, ווייל ער האט נישט ידע, און אים וועט סלח ווערן. 19 אן אשם איז דאס; אשם אשם קעגן ה' 20 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 21 אז נפש וועט חטא, און וועט מעל א מעל אן ה', און וועט כחש זיין רֵעַ אן פקדון, אדער א תשומת, אדער א גזל, אדער ער וועט עשק זיין חבר; 22 אדער ער האט מצא עבדה און כחש עס, און שווערט שקר: אין איינער פון די כל וואס אן אדם עשה דערמיט א חטאת; 23 איז, אז ער האט אזוי חטא און זיך אשם, זאל ער שוב די גזלה וואס ער האט גזל, אדער די עשק וואס ער האט עשק, אדער דעם פקדון וואס איז פקד געווארן ביי אים, אדער דאס אבדה וואס ער האט מצא, 24 אדער וואס נאר ער האט געשווארן דערויף שקר; און ער זאל שלם דעם קרן דערפון, און 1/5 דערפון יסף דערצו; צו דעם וועמען עס געהערט זאל ער עס נתן אין דעם יום פון זיין אשם. 25 און ער זאל ברענגען זיין אשם צו ה': אן איל פון די צאן, תמים, לויט דיין ערך, פאר אן אשם צום כהן. 26 און הכהן זאל מאכן כפרה פאר אים פאר ה', און אים וועט סלח ווערן וואס נאר פון כל דעם ער האט עשה זיך לאשמה דערמיט.