ויק26

1 איר זאלט אייך נישט עשה אלילם, און פסל און מצבה זאלט איר אייך נישט קום, און אבן משכית זאלט איר נישט נתן אין ארצכם, זיך צו שחה פאר אים, ווייל איך בין ה' אלוקיכם. 2 מיינע שבתות זאלט איר זיין שומר איבער, און פאר מיין מקדש זאלט איר ירא: איך בין ה'. 3 אויב איר וועט הלך אין מיינע חוקות, און זיין שומר איבער מיינע מצוות, און זיי עשה, 4 וועל איך נתן אייערע גשם אין זייער צייט, און הארץ וועט נתן איר יבול, און דער עץ השדה וועט נתן זיין פרי. 5 און דיש וועט נשג ביי אייך ביז בציר, און בציר וועט נשג ביז זריעה-צייט; און איר וועט אכל אייער לחם צו שׂבע , און ישב אין בטח אין ארצכם. 6 און איך וועל נתן שלום אין הארץ, און איר וועט זיך שכב, און קיינער מחרד [חרד]; און איך וועל שבת חיה רעה פון הארץ, און חרב וועט נישט עבר אין ארצכם. 7 און איר וועט רדף אויביכם, און זיי וועלן נפל פאר אייך דורכן חרב. 8 און 5 פון אייך וועלן רדף 100, און 100 פון אייך וועלן רדף 10,000, און אויביכם וועלן נפל פאר אייך דורכן חרב. 9 און איך וועל זיך פנה צו אייך, און וועל אייך פרה און אייך רבה, און איך וועל קום מיין ברית מיט אייך. 10 און איר וועט אכל ישן, גאר ישן [תבואה], און איר וועט יצא די ישן פון וועגן דער חדש. 11 און איך וועל נתן מיין משכן צווישן אייך , און מיין נפש וועט אייך נישט געל. 12 און איך וועל הלך צווישן אייך, און וועל אייך זיין צום אלוקים, און איר וועט מיר זיין צום עם. 13 איך בין ה' אלוקיכם, וואס האב אייך יצא פון ארץ מצרים, פון צו זיין עבדים צו זיי, און איך האב שבר די מוטה פון אייער עול, און האב אייך געמאכט צו הלך מיט קוממיות. 14 אויב אבער איר וועט נישט שמע צו מיר, און וועט נישט עשה כל המצוות האלה, 15 ואם-בחוקותי תמאסו ואם את-משפטי תגעל נפשכם לבלתי עשות את-כל-מצותי להפרכם את-בריתי , 16 וועל איך גם עשה דאס דאזיקע צו אייך: איך וועל פקד אויף אייך א בהלה: די שחפת, און קדחת וואס כלה די אויגן און דוב די נפש. און איר וועט זייען אייער זרע לריק [ריק], ווייל אויביכם וועלן עס אכל. 17 און איך וועל נתן מיין פנים אקעגן אייך, און איר וועט נגף ווערן פאר אויביכם, און אייערע שונאים וועלן רדה איבער אייך; און איר וועט נוס ווען קיינער רדף אייך נישט. 18 און אויב איר וועט ביי כל דעם נישט שמע צו מיר, וועל איך אייך 7 מאל מער יסר פאר חטואתיכם. 19 און איך וועל שבר אייער גאון עוז, און וועל נתן אייער שמים אזוי ווי ברזל, און ארצכם אזוי ווי נחושת. 20 און אייער כוח וועט תמם לריק [ריק], און ארצכם וועט נישט נתן איר יבול, און דער עץ הארץ וועט נישט נתן זיין פרי. 21 און אויב איר וועט הלך מיר קרי, און וועט נישט אבה צו שמע צו מיר, וועל איך 7 מאל מערן אויף אייך יסף מכה, לויט חטואתיכם. 22 און איך וועל שלח אויף אייך די חיה פון השדה, און זי וועט אייך שכול, און כרת אייערע בהמות, און אייך מאכן מעט; און אייערע דרכים וועלן שמם ווערן. 23 און אויב איר וועט דערמיט מיר נישט יסר ווערן, און איר וועט הלך מיר קרי, 24 וועל איך גם הלך קרי צו אייך, און איך גם וועל אייך נכה 7 מאל פאר חטואתיכם. 25 און איך וועל ברענגען אויף אייך א חרב, וואס וועט זיך נקם די נקם ברית , און איר וועט זיך אסף אין אייערע ערים. און איך וועל שלח א דֶבֶר צווישן אייך, און איר וועט נתן ווערן אין דער יד פון דעם אויב. 26 אז איך וועל אייך שבר דעם מטה פון לחם, וועלן 10 נשים אפה אייער לחם אין איין תנור, און זיי וועלן שוב אייער לחם אויפן משקל, און איר וועט אכל און נישט שׂבע ווערן. 27 און אויב איר וועט נאכדעם נישט שמע צו מיר, און איר וועט הלך מיר אין קרי, 28 וועל איך הלך אייך קרי מיט חמה, און איך גם וועל אייך יסר 7 מאל פאר חטואתיכם. 29 און איר וועט אכל בשר פון בניכם, און בשר פון בנותיכם וועט איר אכל . 30 און איך וועל שמד אייערע במות, און וועל כרת אייערע חמנים [חמן], און נתן אייערע פגרים אויף די פגרים פון אייערע גלולים [גלול], און מיין נפש וועט אייך געל. 31 און איך וועל נתן פון אייערע ערים א חרבה, און וועל שמם מקדשיכם, און וועל נישט ריח אייערע ריח ניחוח. 32 און איך וועל שמם הארץ, און אויביכם וואס ישב דערין, וועלן זיין שמם איבער איר. 33 און אייך וועל איך זרה צווישן די גוים, און איך וועל ריק נאך אייך א חרב, און ארצכם וועט זיין א שממה און אייערע ערים וועלן זיין חרבה. 34 דעמאלט וועט הארץ רצה אירע שבתות: כל ימי וואס עס וועט שמם זיין, און איר וועט זיין אין הארץ פון אויביכם; דעמאלט וועט הארץ שבת, און רצה אירע שבתות. 35 כל ימי וואס עס וועט שמם זיין, וועט עס שבת ווי עס האט נישט שבת אין אייערע שבתות, ווען איר זייט ישב דערויף. 36 און די וואס וועלן שאר פון אייך, וועל איך אריינברענגען א מורך אין זייער לב, אין די ארצות פון זייער אויבים, און זיי וועט רדף דער קול פון א נדף עלה, און זיי וועלן נוס ווי מע נוס פון חרב, און נפל ווען קיינער רדף נישט. 37 און זיי וועלן כשל ווערן איינער אן אנדערן, אזוי ווי פארן חרב, ווען קיינער רדף נישט; און איר וועט נישט האבן קיין תקומה פאר אויביכם. 38 און איר וועט אבד צווישן די גוים, און הארץ פון אויביכם וועט אייך אכל. 39 און די שאר פון אייך וועלן מקק בעוונם אין די ארצות אויביכם; און גם פאר די חטאת פון אבותם וועלן זיי מקק מיט זיי. 40 און זיי וועלן זיך התודו (ידה) אויף זייערע עוון, און אויף די עוון פון אבותם, אין זייער מעל, וואס זיי האבן מעל אן מיר, און גם וואס זיי זיינען הלך מיר אין קרי; 41 [וואס דעריבער] בין איך גם זיי הלך אין קרי, און האב זיי געבראכט אין הארץ פון זייערע אויבים. אויב דעמאלט זייער לבב הערל איז כנצ, און זיי וועלן האבן רצה פאר זייערע עוון, 42 וועל איך זיך זכר אן מיין ברית מיט יעקבן, און גם אן מיין ברית מיט יצחקן, און גם אן מיין ברית מיט אברהמען וועל איך זיך זכר, און אן הארץ וועל איך זיך זכר. 43 ווייל הארץ וועט זיין עזב אן זיי, און וועט רצה אירע שבתות, ווען עס וועט זיין שמם אָן זיי; און זיי וועלן רצה פאר זייערע עוון; ווייל און ווייל מיינע משפטים האבן זיי מאס, און מיינע חוקות האט געל זייער נפש. 44 אבער אפילו דעמאלט, ווען זיי וועלן זיין אין ארץ אויביהם, וועל איך זיי נישט מאס, און וועל זיי נישט געל, זיי צו כלה, צו פרר מיין ברית מיט זיי, ווייל איך בין ה' אלוקיהם. 45 און איך וועל זיך זכר פון זייערטוועגן א ברית ראשונים, וואס איך האב זיי יצא פון ארץ מצרים פאר די אויגן פון די גוים, זיי צו זיין צום אלוקים: איך בין ה'. 46 דאס זיינען די חוקים און די משפטים און די תורות וואס ה' האט נתן צווישן אים און צווישן די בני-ישראל אויפן הר סיני דורך דער יד משהן.