ויק24

1 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 2 צוה! די בני-ישראל, זיי זאלן דיר לקח שמן זית זך כתית פאר דער לייכטונג: להעלות נר תמיד. 3 מחוץ פון דעם פרוכת העדות אין אוהל-מועד זאל עס אהרן ערך פון ערב ביז אין דער בוקר פאר ה' תמיד; אן חוקת עולם אויף אייערע דור-דורות. 4 אין המנורה הטהורה זאל ער ערך די נרות פאר ה' תמיד. 5 און זאלסט לקח סולת, און אפה דערפון 12 חלות; פון 2/10 זאל זיין חלה אחד. 6 און זאלסט זיי שום אין 2 מערכות [מערכה], 6 אין א מערכת, אויפן שולחן טהור פאר ה'. 7 און זאלסט נתן אויף איטלעכער מערכת לבונה זכה, כדי עס זאל זיין צו דעם לחם פאר אן אזכרה, אן אִשֶה צו ה'. 8 שבת בשבת זאל ער עס ערך פאר ה' תמיד; פון די בני-ישראל א ברית עולם . 9 און עס זאל געהערן צו אהרנען און צו זיין בנים, און זיי זאלן עס אכל אין א מקום קדוש, ווייל קודש קדשים איז דאס, וואס געהערט צו אים פון די אִשֶה פון ה'; א חק עולם. 10 און בן אשה ישראלית, וואס איז געווען בן איש מצרי, איז יצא צווישן די בני-ישראל; און בן אשה ישראל און אן איש ישראל האבן זיך נצה אין מחנה. 11 און בן אשה ישראל האט נקב דעם שם, און קלל, און מע האט אים געבראכט צו משהן. און דער שם אמו איז געווען שלומית בת דברין פון מטה דן. 12 און מע האט אים ינח אין משמר, ביז מע וועט זיי פרש לויט דעם פי ה'. 13 האט ה' דבר צו משהן, לאמור: 14 יצא! דעם וואס האט קלל, מחוץ מחנה, און כל וואס האבן שמע זאלן סמך ידיהם אויף זיין קאפ, און די כל העדה זאל אים רגם. 15 און צו די בני-ישראל זאלסטו דבר, לאמור: איש איש וואס וועט קלל אלוקיו, זאל נשׂא זיין חטא. 16 און דער וואס נקב דעם שם פון ה', זאל מות יומת ווערן; רגם זאל אים רגם די כל העדה; ווי דער גר אזוי דער אזרח, אז ער נקב דעם שם, זאל ער מות ווערן. 17 און אז אן איש וועט נכה עמיצן א נפש אדם צום טויט, זאל ער מות יומת ווערן. 18 און דער וואס נכה א נפש בהמה צום טויט, זאל זי שלם; נפש תחת נפש. 19 און אז אן איש וועט נתן זיין עמית א מום, זאל עשה ווערן צו אים אזוי ווי ער האט עשה: 20 שבר תחת שבר, עין תחת עין, שן תחת שן, כאשר יתן מום באדם כן ינתן בו . 21 יא, דער וואס נכה בהמה מוז זי שלם; און דער וואס נכה אדם מוז מות ווערן. 22 איין משפט זאל זיין ביי אייך, ווי דער גר אזוי זאל זיין דער אזרח, ווייל איך בין ה' אלוקיכם. 23 און משה האט דבר צו די בני-ישראל, און זיי האבן יצא דעם וואס האט קלל מחוץ מחנה, און האבן אים רגם מיט אבן; און די בני-ישראל האבן עשה
אזוי ווי ה' האט צוה משהן.