[ויק19

1 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 2 דבר צו דער כל עדת בני-ישראל, און זאלסט אמר צו זיי: קודשים זאלט איר זיין, ווייל איך ה' אלוקיכם בין קדוש. 3 איר זאלט איש האבן ירא פאר אמו און אביו, און מיינע שבתות זאלט איר זיין שומר איבער: איך בין ה' אלוקיכם. 4 איר זאלט אייך נישט פנה צו די אלילים, און אלוקי מסכה זאלט איר אייך נישט עשה: איך בין ה' אלוקיכם. 5 און אז איר וועט זבח זבח שלמים צו ה', זאלט איר עס זבח אז לרצונכם . 6 אין דעם יום אייער זבח זאל עס אכל ווערן, און אויף מחר; און וואס יתר איבער ביז אויפן 3טן יום, זאל אין אש שרף ווערן. 7 און אויב אכל וועט עס אכל ווערן אויפן 3טן יום, איז דאס א פגול; עס וועט נישט רצה ווערן. 8 און דער וואס אכל דאס, וועט נשׂא זיין עוון , ווייל א קודש פון ה' האט ער חלל; און יענע נפש זאל כרת ווערן פון איר עם. 9 און אז איר קצר דעם קציר פון ארצכם, זאלסטו נישט כלה פאה פון דיין שדה, און דעם לקט פון דיין קציר זאלסטו נישט לקט. 10 און דיין כרם זאלסטו נישט עלל ריין, און דאס פרט פון דיין כרם זאלסטו נישט לקט; פארן עני און פארן גר זאלסטו זיי עזב: איך בין ה' אלוקיכם. 11 איר זאלט נישט גנבען, און איר זאלט נישט כחש, און איר זאלט נישט שקר איינער דעם אנדערן. 12 און איר זאלט נישט שווערן ביי שמי צום שקר, און חלל דעם שם פון אלוקיך: איך בין ה'. 13 זאלסט נישט עשק דיין רֵעַ, און נישט גזל. זאלסט נישט לאזן לון דעם לוין פון א שכיר ביי דיר ביז אין דער בוקר. 14 זאלסט נישט קלל א חרש, און פאר אן עור זאלסטו נישט נתן א מכשול; און זאלסט מורא האבן פאר אלוקיך: איך בין ה'. 15 איר זאלט נישט עשה אן עול משפט; זאלסט נישט נשא דעם פני דל, און נישט הדר דעם פני גדול; מיט צדק זאלסטו שפט דיין עמית. 16 זאלסט נישט הלך רכיל צווישן עמך; זאלסט נישט עמד ביי דעם דם פון דיין רֵעַ: איך בין ה'. 17 זאלסט נישט שנא אחיך אין לבבך; יכח זאלסטו יכח דיין עמית, כדי זאלסט נישט נשׂא מיט אים חטא. 18 זאלסט זיך נישט נוקם זיין, און נישט נטר א שנאה אויף די בני-עמך; ואהבת לרעך כמוך; אני ה'. 19 מיינע חוקןת זאלט איר זיין שומר איבער. דיין בהמה זאלסטו נישט רבא כלאים; דיין שדה זאלסטו נישט תזרע כלאים; און א בגד פון כלאים שעטנז, זאל נישט עלה אויף דיר. 20 און אז אן איש וועט שכב מיט אן אִשָה שכבת זרע, און זי איז א שפחה וואס איז חרף פאר אן איש, אבער פדה איז זי נישט פדה געווארן, און חופשה איז איר נישט נתן געווארן, זאל זיין א בקורת; זיי זאלן נישט מות ווערן, ווייל זי איז נישט חופשה געווארן. 21 און ער זאל ברענגען זיין אשם צו ה', צום פתח אוהל-מועד; אן איל אשם. 22 און הכהן זאל מאכן כפרה פאר אים מיט דעם איל האשם פאר ה', וועגן זיין חטאת וואס ער האט חטא; און אים וועט סלח ווערן פאר זיין חטאת וואס ער האט חטא. 23 און אז איר וועט בוא אין הארץ, און וועט נטע כל עץ מאכל, זאלט ערלתם ערלתו זייער פרי; 3 שנה זאל עס אייך זיין ערלה, עס זאל נישט אכל ווערן. 24 און אויפן 4טן שנה זאל זייער כל פרי זיין קודש פאר א הלול צו ה'. 25 און אויפן 5טן שנה מעגט איר אכל זייער פרי, כדי אייך זאל יסף זייער תבואה: איך בין ה' אלוקיכם. 26 איר זאלט נישט אכל מיטן דם. איר זאלט נישט נחש און נישט ענן. 27 איר זאלט נישט נקף רונד די פֵאָה פון אייער קאפ; און זאלסט נישט שחת די פֵאָה פון דיין זקן. 28 און שרט פאר נפש זאלט איר נישט נתן אויף אייער בשר, און א כתובת קעקע זאלט איר אויף זיך נישט נתן: איך בין ה'. 29 זאלסט נישט חלל דיין בת זי צו זנה, כדי הארץ זאל נישט זנה ווערן, און הארץ מלא ווערן מיט זמה. 30 מיינע שבתות זאלט איר זיין שומר איבער, און פאר מיין מקדש זאלט איר ירא: איך בין ה'. 31 איר זאלט אייך נישט פנה צו אוב, און ביי ידעונים זאלט איר נישט בקש, זיך צו טמא מיט זיי: איך בין ה' אלוקיכם. 32 פאר א שיבה זאלסטו קום, און זאלסט הדר דעם פנים פון א זקן, און מורא האבן פאר אלוקיך: איך בין ה'. 33 און אז ביי דיר וועט זיך גור א גר אין ארצכם, זאלסטו אים נישט ינה. 34 אזוי ווי אזרח פון אייך זאל אייך זיין דער גר וואס גור זיך אויף ביי אייך; און זאלסט אים אהב האבן אזוי ווי זיך אליין; ווייל גרים זייט איר געווען אין ארץ מצרים: איך בין ה' אלוקיכם. 35 איר זאלט נישט עשה עול אין משפט, אין מדה, אין משקל, אדער אין משורה. 36 א מואזן צדק, אבני צדק, אן איפה צדק, און א הין צדק, זאל ביי אייך זיין: איך בין ה' אלוקיכם, וואס האב אייך יצא פון ארץ מצרים. 37 און איר זאלט זיין שומר איבער כל מיינע חוקות, און כל מיינע משפטים, און זיי עשה: איך בין ה'.