ויק17

1 און ה' האט דבר צו משהן, לאמור: 2 דבר צו אהרנען, און צו זיין בנים, און צו כל בני-ישראל, און זאלסט אמר צו זיי: דאס איז די דבר וואס ה' האט צוה, לאמור: 3 איש איש פון דעם בית ישראל וואס וועט שחט א שור, אדער א כבש, אדער אן עז, אין מחנה, אדער וואס וועט שחט מחוץ מחנה, 4 און צום פתח אוהל-מועד האט ער עס נישט געבראכט, צו קרב פאר א קרבן צו ה', פארן משכן ה', זאל עס ווי דם חשב יענעם איש; שפך דם האט ער; און יענער איש זאל כרת ווערן פון צווישן עמו. 5 כדי די בני-ישראל זאלן ברענגען זייערע זבחים, וואס זיי זבח על פני השדה: זיי זאלן זיי ברענגען צו ה', צום פתח אוהל-מועד, צום כהן, און זיי זבח זבחי שלמים צו ה'. 6 און הכהן זאל זרק הדם על מזבח פון ה', ביים פתח אוהל-מועד, און קטר דאס חלב פאר א ריח ניחוח צו ה'. 7 און זיי זאלן מער נישט זבח זייערע זבחים צו די שעירים (שדים), וואס זיי זיינען זנה נאך זיי. א חוקת עולם זאל דאס זיי זיין אויף זייערע דור-דורות. 8 און זאלסט אמר צו זיי: איש איש פון דעם בית ישראל, אדער פון דעם גר וואס וועט זיך גור צווישן זיי, וואס וועט עלה אן עולה אדער א זבח, 9 און צום פתח אוהל-מועד וועט ער עס נישט ברענגען, דאס צו עשה צו ה', יענער איש זאל כרת ווערן פון עמו. 10 און איש איש פון דעם בית ישראל, אדער פון דעם גר וואס גור זיך אויף צווישן אייך, וואס וועט אכל כל דם, וועל איך נתן מיין פנים קעגן דעם נפש וואס אכל הדם, און איך וועל אים כרת פון צווישן עמו. 11 כי נפש הבשר בדם הוא ואני נתתיו לכם על-המזבח לכפר על-נפשתיכם: כי-הדם הוא בנפש יכפר . 12 דעריבער אמר איך צו די בני-ישראל: כל נפש פון אייך זאל נישט אכל דם; גם דער גר וואס גור זיך אויף צווישן אייך, זאל נישט אכל דם. 13 און איש איש פון די בני-ישראל, אדער פון דעם גר וואס גור זיך אויף צווישן אייך, וואס וועט צוד א ציד חיה אדער אן עוף וואס מעג אכל ווערן, זאל שפך זיין דם, און עס כסה מיט עפר. 14 ווייל דאס נפש כל בשר: זיין דם דאס איז זיין נפש; דעריבער אמר איך צו די בני-ישראל: דם פון כל בשר זאלט איר נישט אכל, ווייל דאס נפש פון כל בשר דאס איז זיין דם; כל וואס אכל עס, זאל כרת ווערן. 15 און כל נפש וואס וועט אכל נבלה אדער טרפה, סיי דער אזרח, און סיי דער גר, זאל כבס זיינע בגדים, און רחץ אין מים, און זיין טמא ביזן ערב, און ווערן טהר. 16 און אויב ער וועט זיי נישט כבס, און זיין בשר נישט רחץ, וועט ער נשׂא זיין עוון .