שפט9

1 און אבימלך בן ירובעלן איז הלך קיין שכֶם צו אחי אמּוֹ, און ער האט דבר צו זיי, און צו דער כל משפחה פון דעם בית אבי אמּוֹ, אזוי צו אמר: 2 דבר, נא, אין די אוזנים פון כל בעלֵי שכֶם: וואס איז אייַך בעסער, צי איבער אייַך זאלן משל 70 איש, כל בני ירובעלן, אדער איבער אייַך זאל משל 1 איש? אויך דארפט איר זכר, אז אייַער עצֶם און אייַער בָשָׂר בין איך. 3 האבן אחי אמּוֹ דבר פון זייַנעטוועגן אין די אוזנים פון כל בעלי שכֶם כל די דאזיקע ווערטער, און זייער לב האט זיך נטה נאך אבימלכן, ווארעם זיי האבן אמר: אחינו הוּא. 4 און זיי האבן אים נתן 70 כֶסֶף פון דעם בית בעל-ברית, און אבימלך האט דערמיט שׂכר רק און פחז אנשים, און זיי זייַנען הלך נאך אים. 5 און ער איז בוא אין זיין בית אבי אין עפרה, און האט הרג זייַנע אחים, די בני ירובעלן, 70 איש, אויף 1 שטיין; אבער יותם, דער ייִנגסטער בן ירובעלן איז יתר, ווייַל ער האט זיך חבא. 6 און כל בעלי שכֶם און כל בית-מלוא האבן זיך אסף, און זיי זייַנען הלך, און האבן מלך אבימלכן פאר א מלך בּיים אֵלוֹן פון דעם זייַלשטיין וואס אין שכֶם. 7 האט מען נגד יותמען, און ער איז הלך, און האט זיך עמד אויפן ראש הַר גרזים, און ער האט נשׂא זיין קוֹל און קרא, און האט זיי אמר: שמע מיר, בעלי שכֶם, און ה' וועט אייַך שמע: 8 הלך זייַנען הלך די ביימער צו משח א מלך איבער זיך, און זיי האבן אמר צום איילבערטבוים: מלך! איבער אונדז. 9 האט דער איילבערטבוים צו זיי אמר: זאל איך חדל מיין דֶשֶן, וואס מיט מיר טוט מען כבוד אלוקים און אנשים, און הלך זיך צו נוע איבער די ביימער? 10 האבן די ביימער אמר צום פייַגנבוים: הלך! מלך! איבער אונדז. 11 האט דער פייַגנבוים צו זיי אמר: זאל איך חדל מיין מתק און מיין תנובה הטוֹבה, און הלך זיך נוע איבער די ביימער? 12 האבן די ביימער אמר צום גפן: הלך! מלך! איבער אונדז. 13 האט דער גפן צו זיי אמר: זאל איך חדל מיין ווייַן וואס שׂמח אלוקים און אנשים, און הלך זיך נוע איבער די ביימער? 14 האבן כל העצים אמר צום אָטָד: הלך! מלך! איבער אונדז. 15 האט דער אָטָד אמר צו די ביימער: אויב איר ווילט מיך אין דער אמת משח פאר א מלך איבער אייַך, בוא! און חסה! אייַך אין מיין צֵל; און אויב נישט, זאל יצא אֵש פון דעם אָטָד, און אכל די צעדערן פון לבנון. 16 און אצונד, אויב איר האט זיך מיט אמת און מיט תמים עשׂה, וואס איר האט אבימלכן געמאכט פאר א מלך, און אויב איר האט געטאן טוֹבה מיט ירובעלן און מיט זיין בית, און אויב איר עשׂה ווי גמוּל פון זייַנע הענט צו אים 17 ווארעם מיין אָב האט לחם פאר אייַך, און האט שלך זיין נפש אין פראנט, און אייַך נצל געווען פון דער יָד פון מדין; 18 און איר זייט הַיּוֹם קום אויף מיין בית אבי, און האט הרג זייַנע בנים, 70 איש, אויף 1 שטיין, און געמאכט אבימלך דעם זון פון זיין אָמָה פאר א מלך איבער די בעלי שכֶם, ווייַל ער איז אחיכם. 19 איז, אויב מיט אמת און מיט תמים איר האט זיך עשׂה מיט ירובעלן און מיט זיין בית היום הזה, שׂמח זיך מיט אבימלכן, און זאל ער זיך שׂמח מיט אייַך. 20 אויב אבער נישט, זאל יצא אן אֵש פון אבימלכן, און אכל די בעלי שכֶם און בית-מלוא; און זאל יצא אֵש פון די בעלי שכֶם און בית-מלוא, און אכל אבימלכן. 21 און יותם איז נוס געווארן; און ער איז ברח און איז הלך קיין בארה, און איז דארטן ישב פון וועגן זיין אָח אבימלכן. 22 און אבימלך האט שׂרר איבער ישראל 3 שָנָה. 23 אבער אלוקים האט שלח א רוּח רעה צווישן אבימלכן און צווישן די בעלי שכֶם, און די בעלי שכֶם האבן בגד מיט אבימלכן. 24 כדי דאס חמס אקעגן די 70 בני ירובעלן זאל בוא, און זייער דם צו שום, אויף זייער אָח אבימלכן וואס האט זיי הרג, און אויף די בעלי שכֶם וואס האבן חזק זייַנע הענט צו הרג זייַנע אחים. 25 און די בעלי שכֶם האבן שום לויערער אויף אים, אויף די ראשי הֶהָרים, און זיי האבן גזל איטלעכן וואס איז עבר אויפן דֶרֶך; און עס איז נגד געווארן צו אבימלכן. 26 און געל בן עבדן איז בוא מיט זייַנע אחים, און זיי זייַנען עבר אין שכֶם. און די בעלי שכֶם האבן זיך בטח אין אים. 27 און זיי זייַנען יצא אין שָׂדֶה, און האבן בצר זייערע כּרם און דֶרֶך, און עשׂה א יָום-טוב, און זיי זייַנען בוא אין בית פון אלוקיהם, און האבן אכל און שתה, און קלל אבימלכן. 28 און געל בן עבדן האט אמר: ווער איז אבימלך, און ווער איז שכֶם, אז מיר זאלן אים עבד? איז ער נישט בן ירובעלן, און זבול זיין פקִיד? עבד! אנשי חמור אבי שכֶם; אבער מדוּע זאלן מיר אים עבד? 29 און הלוואי נתן ווער דאס דאזיקע עם אין מיין יָד, איך וואלט שוין סור אבימלכן. און אמר צו אבימלכן: רבה דייַן צָבא, און יצא! 30 און זבול דער שׂר הָעִיר האט שמע די ווערטער פון געל בן עבדן, און זיין אף האט חרה. 31 און ער האט שלח מלאכים צו אבימלכן קיין תרמה, אזוי צו אמר: הנה, געל בן עבדן און זייַנע אחים זייַנען בוא קיין שכֶם, און זע, צור זיי די עִיר אויף דיר. 32 און אצונד, קוּם! בּיי לָיְלָה, דו און הָעם וואס מיט דיר, און ארב אין שָׂדֶה. 33 און עס וועט זיין אין דער בוקר, ווי די זרח שמש, אזוי זאלסטו דיך שכם, און זיך פשט אויף דער עִיר; און הנה ווי ער און הָעם וואס מיט אים יצא צו דיר, אזוי זאלסטו עשׂה צו אים ווי דייַן יָד וועט מצא. 34 איז קום אבימלך און דאס כל הָעם וואס מיט אים בּיי לָיְלָה, און זיי האבן ארב אויף שכֶם אין 4 ראשים. 35 און ווי געל בן עבדן איז יצא , און האט זיך עמד אין פתח פון שער העִיר, אזוי איז קום אבימלך און הָעם וואס מיט אים, פון דער מארב. 36 האט געל ראה הָעם, און ער האט אמר צו זבולן: הנה, עם ירד פון די ראשי הֶהָרים. האט זבול צו אים אמר: דעם צֵל פון די הרים ראה אזוי ווי אנשים. 37 האט געל ווידער דבר און האט אמר: הנה, עם ירד פון דעם טַבּוּר הָאָרֶץ, און 1 ראש בוא פון דעם דֶרֶך פון אלון-מעוננים [ענן]. 38 האט זבול צו אים אמר: אפוֹא אווו איז דייַן פּה ווען דו האסט אמר: ווער איז אבימלך, אז מיר זאלן אים עבד? איז דאס נישט הָעם וואס דו האסט עס מאס ? יצא! אצונד, און לחם אקעגן אים. 39 איז געל יצא לפני בעלי שכֶם, און ער האט לחם אקעגן אבימלכן. 40 און אבימלך האט אים רדף, און ער איז פון אים נוס; און עס זייַנען נפל רבים חללים בּיז צום פתח פון שער. 41 און אבימלך איז ישב אין ארומה; און זבול האט גרש געלן און זייַנע אחים פון ישב אין שכֶם. 42 און עס איז געווען אויף מחר, איז הָעם יצא אין שָׂדֶה, און מע האט נגד אבימלכן. 43 האט ער לקח הָעם, און האט זיי חצה אין 3 ראשים; און ער האט ארב אין שָׂדֶה. האט ער ראה, און הנה הָעם יצא פון הָעִיר, און ער איז קום אויף זיי, און האט זיי נכה. 44 און אבימלך און די ראשים וואס מיט אים האבן זיך פשט און האבן זיך עמד בּיים פתח פון שער העִיר; און די 2 ראשים האבן זיך פשט אויף כל וואס אין שָׂדֶה, און האבן זיי נכה. 45 און אבימלך האט לחם אויף דער עִיר כל היום ההוּא, און האט לכד די עִיר, און הָעם וואס איז אין איר האט ער הרג; און ער האט נתץ די עִיר, און האט זי זרע מיט מֶלַח. 46 האבן שמע כל בעלי מגדל-שכֶם, און זיי זייַנען בוא אין צריח בית אל-ברית. 47 איז נגד געווארן אבימלכן, אז כל בעלי מגדל-שכֶם האבן זיך קבץ. 48 און אבימלך איז עלה אויפן הַר צלמון, ער און דאס כל הָעם וואס מיט אים, און אבימלך האט לקח א קרדֹם אין זיין יָד, און האט כרת א צווייַג פון די ביימער, און האט אים נשׂא און שום אויף זיין אקסל; און ער האט אמר צו הָעם וואס מיט אים: מהר! וואס איר האט ראה מיך עשׂה, טוט אזוי ווי איך. 49 האט אויך דאס כל הָעם כרת איטלעכער זיין צווייַג; און זיי זייַנען הלך נאך אבימלכן, און האבן עס שום ארום דעם צריח, און יצח אויף זיי דעם צריח אין אֵש; און אויך כל אנשי מגדל-שכֶם זייַנען מות, ארום 1,000 איש און אִשָּה. 50 און אבימלך איז הלך קיין תבץ, און ער האט חנה אויף תבץ, און האט זי לכד. 51 אבער א מגדל עז איז געווען אין מיטן עִיר, זייַנען אהין נוס כל אנשים און נשים, כל בעלי עִיר, און זיי האבן זיך סגר, און זייַנען עלה אויפן גַּג המגדל. 52 איז אבימלך בוא ביזן מגדל, און האט לחם אויף אים, און ער האט נגש ביזן פתח פון מגדל, כדי אים צו שׂרף אין אֵש. 53 האט אן אִשָּה שלך אן אויבערשטן מילשטיין אויף אבימלכס קאפ, און האט אים רצץ גלגלתו . 54 האט ער אויף גיך קרא דעם נער, זיין נשׂא כלי, און האט צו אים אמר: שלף! דייַן חֶרֶב, און מות! מיך, כדי מע זאל נישט אמר אויף מיר: אן אִשָּה האט אים הרג. האט אים זיין נער דקר , און ער איז מות. 55 האבן ראה די איש ישראל אז אבימלך איז מות , און זיי זייַנען הלך איטלעכער אין זיין היים. 56 אזוי האט אלוקים שוב דאס רעה פון אבימלכן וואס ער האט עשׂה אקעגן זיין אָב, צו הרג זייַנע 70 אחים. 57 און דאס כל רעה פון די אנשי שכֶם האט אלוקים שוב אויף זייער קאפ, און זיי איז בוא די קללה פון יותם בן ירובעלן.