שפט10

1 און נאך אבימלכן איז קום צו ישע ישראל תולע בן פואה בן דודון, אן איש פון יששכר; און ער איז ישב אין שמיר אין דעם הר פון אפרים. 2 און ער האט שפט ישראל 23 שָנָה. און ער איז מות, און איז קבר געווארן אין שמיר. 3 און נאך אים איז קום יָאיר דער גלעדער; און ער האט שפט ישראל 22 שָנָה. 4 און ער האט געהאט 30 בנים וואס זייַנען רכב אויף 30 עירים , און זיי האבן געהאט 30 ערים; מע קרא זיי חוות-יאיר בּיז אויף היום הזה; די וואס אין אֶרֶץ גלעד. 5 און יאיר איז מות, און איז קבר געווארן אין קמון. 6 און די בני ישראל האבן ווידער עשׂה וואס איז רע אין די אויגן פון ה', און זיי האבן עבד די בעלים, און די עשתרות, און די אלוקי ארם, און די אלוקי צידון, און די אלוקי מואב, און די אלוקי בני-עמון, און די אלוקי פלִשתים, און זיי האבן עזב ה', און האבן אים נישט עבד. 7 און דער אף ה' האט חרה אויף ישראל, און ער האט זיי מכר אין דער יָד פון די פלִשתים, און אין דער יָד פון בני-עמון. 8 און זיי האבן רעץ און רצץ די בני ישראל אין יענעם שָנָה; 18 שָנָה כל בני ישראל וואס אויף יענער זייט ירדן, אין אֶרֶץ הָאֶמורי וואס אין גלעד. 9 און בני-עמון זייַנען עבר דעם ירדן צו לחם אויך אויף יהודה, און אויף בנימין, און אויפן בית אפרים, און ישראלן זי צרר מאד. 10 און די בני ישראל האבן זעק צו ה', אזוי צו אמר: מיר האבן חטא צו דיר, וואס מיר האבן עזב אלוקינו און עבד די בעלים. 11 האט ה' אמר צו די בני ישראל: האב איך אייַך נישט ישע פון מצרים, און פון אֶמורי, און פון בני-עמון, און פון די פלִשתים? 12 אויך די צידונים, און עמלק, און מעון, ווען האבן אייַך לחץ, און איר האט צעק צו מיר, און איך האב אייַך ישע פון זייער יָד. 13 אבער איר האט מיך עזב, און איר האט עבד אלוקים אחרים. דעריבער וועל איך אייַך מער נישט ישע. 14 הלך! און זעק! צו די אלוקים וואס איר האט זיי בחר; זאלן זיי אייַך ישע אין דער צייַט פון אייַער צרת. 15 האבן די בני ישראל אמר צו ה': מיר האבן חטא; עשׂה צו אונדז אזוי ווי כל וואס איז טוֹב אין דייַנע אויגן, אבער נא אונדז היום הזה נצל . 16 און זיי האבן סור די אלוקי הנכר פון צווישן זיך, און האבן עבד ה'; און זיין נפש איז קצר געווען מיט עמל פון ישראל. 17 און בני-עמון האבן זיך צעק, און האבן חנה אין גלעד; און די בני ישראל האבן זיך אסף און האבן חנה אין מִצְפֶּה. 18 האט אמר דאס עם שׂרי גלעד, איינער צום אנדערן: ווער איז דער איש וואס וויל חלל צו לחם אקעגן בני-עמון? ער זאל ווערן פאר א רֹאש איבער כל יושבי גלעד.