שפט6

1 און די בני ישראל האבן עשׂה וואס איז רע אין די אויגן פון ה', און ה' האט זיי נתן אין דער יָד פון מִדיָן 7 שָנָה. 2 און די יָד פון מִדיָן איז געווען עזז אויף ישראל. און פון וועגן מִדיָן האבן די בני ישראל זיך עשׂה די מנהרות וואס אין די בערג, און די היילן, און די מצדות. 3 און עס איז געווען, אז ישראל האט זרע, אזוי פלעגט עלה מִדיָן, און עמלק, און בני-קֶדם; און זיי פלעגן עלה אויף זיי, 4 און האבן חנה אויף זיי, און שחת די יבוּל הָאָרֶץ בּיז דו בוא קיין עזה, און זיי פלעגן נישט שאר קיין חיה אין ישראל, שֶׂה אדער שוֹר, אדער חמוֹר. 5 ווארעם זיי און זייערע מִקְנה פלעגן עלה, מיט זייערע אוהלים, און פלעגן בוא אזוי ווי דער ארבה אין פילקייט, און צו זיי און צו זייערע גְמַלִּים איז נישט געווען קיין צאל, און זיי זייַנען בוא אין הָאָרֶץ כדי עס צו שחת. 6 און ישראל איז זייער דלל געווארן פון וועגן מדין; און די בני ישראל האבן צעק צו ה'. 7 און עס איז געווען, אז די בני ישראל האבן זעק צו ה' פון וועגן מדין, 8 האט ה' שלח אן איש א נביא צו די בני ישראל, און ער האט זיי אמר: אזוי האט אמר ה' אלֹקֵי ישראל: איך האב אייַך עלה פון מצרים, און האב אייַך יצא פון דעם בית עבדים; 9 און איך האב אייַך נצל געווען פון דער יָד פון מצרים, און פון דער יָד פון אלע אייַערע לחצים, און איך האב זיי גרש פון פאר אייַך, און האב אייַך נתן זייער אֶרֶץ. 10 און איך האב צו אייַך אמר: איך בין ה' אלֹקֵיכֶם; איר זאלט נישט ירא די אלוקים פון די אמורים וואס איר ישב אין זייער אֶרֶץ; אבער איר האט נישט שמע צו מיין קוֹל. 11 און מלאך ה' איז בוא און האט זיך ישב אונטער דעם אייַכנבוים וואס אין עפרה, וואס האט געהערט צו יואש דעם אביעזרער; און בנוֹ גדעון האט חבט ווייץ אין גַּת, כדי נוס פון מדין. 12 האט דער מלאך ה' זיך באוויזן צו אים, און האט צו אים אמר: ה' מיט דיר, גיבור החיל! 13 האט גדעון צו אים אמר: אדני, אויב ה' איז מיט אונדז, טא לָמָּה האט דאס כל אונדז מצא? און וווּ זייַנען כל זייַנע פלאות, וואס אבוֹתינוּ האבן אונדז ספר, אזוי צו אמר: אמנם, ה' האט אונדז עלה פון מצרים? און אצונד האט אונדז ה' נטש, און האט אונדז נתן אין דער יָד פון מדין. 14 האט ה' זיך פנה צו אים, און האט אמר: הלך מיט דייַן דאזיקן כוח, און זאלסט ישע ישראל פון דער כף פון מדין; אמנם, איך האב דיך שלח . 15 האט ער צו אים אמר: אדני! מיט וואס זאל איך ישע ישראל? הנה, מיין אלף איז די דל אין מנשה, און איך בין דער צעיר אין מיין בית אבי. 16 האט ה' צו אים אמר: אבער איך וועל זיין מיט דיר, און וועסט נכה מדין אזוי ווי 1 איש. 17 האט ער צו אים אמר: אויב נא איך האב מצא חֵן אין דייַנע אויגן, זאלסטו מיר עשׂה אן אוֹת אז דו דבר דאס מיט מיר. 18 זאלסט זיך נישט מוש פון דאנען, נא, בּיז איך בוא צוריק צו דיר, און וועל יצא מיין מנחה, און נוח פאר דיר. האט ער אמר: איך וועל ישב בּיז דו שוב זיך. 19 איז גדעון בוא, און האט עשׂה א גּדי עזים, און איפת קמח מצות; דאס בָשָׂר האט ער שום אין א קארב, און די זופ האט ער שום אין א טאפ, און יצא צו אים אונטער דעם אייַכנבוים, און נגש. 20 האט דער מלאך ה' צו אים אמר: לקח דאס בָשָׂר און די מצות, און נוח אויף יענעם סלע, און די זופ שפך. האט ער אזוי עשׂה . 21 און דער מלאך ה' האט שלח דעם שפיץ פון דעם מטה וואס אין זיין יָד, און האט נגע דאס בָשָׂר און די מצות; און אן אֵש איז עלה פון דעם צוּר, און האט אכל דאס בָשָׂר און די מצות; און דער מלאך ה' איז הלך פון זייַנע אויגן. 22 האט גדעון ראה אז דאס איז געווען מלאך ה', און גדעון האט אמר: וויי, אֲדֹנָי ה'! ווארעם איך האב ראה מלאך ה' פנים אל פנים. 23 האט ה' צו אים אמר: שלום צו דיר; זאלסט נישט ירא האבן, וועסט נישט מות. 24 און גדעון האט דארטן בנה א מזבח צו ה', און האט אים קרא ה'-שלום; בּיז אויף היום הזה איז ער נאך אין עפרה פון די אביעזרער. 25 און עס איז געווען אין יענער לָיְלָה, האט ה' צו אים אמר: לקח יונגן אקס פון אביךָ, און דעם שֵני אקס פון 7 שָנָה, און זאלסט הרס מזבח פון בעל פון אביךָ, און דעם אשרה וואס לעבן אים זאלסטו כרת. 26 און זאלסט בנה א מזבח צו ה' אלֹקֶיךָ אויפן שפיץ פון דער דאזיקער מָעוֹז מיט קופע האלץ, און זאלסט לקח דעם שֵני אקס, און עלה פאר אן עוֹלה מיטן האלץ פון דעם אשרה וואס דו וועסט כרת. 27 האט גדעון לקח 10 אנשים פון זייַנע עבדים, און האט עשׂה אזוי ווי ה' האט צו אים דבר; און עס איז געווען, אזוי ווי ער האט ירא געהאט פאר זיין בית אבי און פאר די אנשים פון הָעִיר, דאס צו עשׂה בּיי יוֹם, האט ער דאס עשׂה בּיי לָיְלָה. 28 און די אנשים פון הָעִיר האבן זיך שכם אין דער פרי, און הנה דער מזבח פון בעל איז נתץ, און דער אשרה וואס לעבן אים איז כרת, און דער 2טן אקס איז עלה געווארן אויף דעם מזבח בנה. 29 האבן זיי אמר איינער צום אנדערן: ווער האט עשׂה די דאזיקע זאך? און אז זיי האבן דרש און בקש, האט מען אמר: גדעון בן יואשן האט עשׂה די דאזיקע זאך. 30 האבן די אנשים פון הָעִיר אמר צו יואשן: יצא ארויס דייַן בן, און ער זאל מות, ווייַל ער האט נתץ דעם מזבח פון בעל, און ווייַל ער האט כרת דעם אשרה וואס לעבן אים. 31 האט יואש אמר צו כל וואס זייַנען עמד ארום אים: ווילט איר זיך ריב פאר בעל? אדער ווילט איר אים ישע? ווער עס וועט זיך ריב פאר אים, וועט מות ווערן בּיז אין דער פרי. אויב ער איז אלוקים, זאל ער אליין זיך ריב פאר זיך,וואס מע האט נתץ זיין מזבח. 32 און מע האט אים קרא אין יום ההוא ירובעל, אזוי צו אמר: זאל בעל זיך ריב מיט אים, וואס ער האט נתץ זיין מזבח. 33 און כל מדין און עמלק און בני-מזרח האבן זיך אסף אין איינעם, און זייַנען עבר און האבן חנה אין עמק יזרעאל. 34 און האט רוּחַ ה' לבש, און גדעון האט תקע אין שופר, און אביעזר האט זיך זעק הינטער אים. 35 און ער האט שלח מלאכים דורך כל מנשה, און ער אויך האט זיך זעק הינטער אים; און ער האט שלח מלאכים דורך אשר, און דורך זבולון, און דורך נפתלי, און זיי זייַנען עלה זיי אנטקעגן. 36 און גדעון האט אמר צו האלוקים: אויב דו ווילסט ישע דורך מיין יָד ישראל, אזוי ווי דו האסט דבר, 37 הנה יצג איך א גּזּה וואל אין גֹּרֶן; אויב עס וועט זיין טוי אויפן גּזּה אליין, און אויף דער כל הָאָרֶץ וועט זיין טרוקן, וועל איך ידע אז דו וועסט ישע ישראל דורך מיין יָד, אזוי ווי דו האסט דבר. 38 איז אזוי געווען; און ווי ער האט זיך שכם אויף מחר, און האט זור דעם גּזּה, האט ער מצה טוי פון דעם גּזּה, א פולן קרוג מַיִם. 39 האט גדעון אמר צו האלוקים: זאל נישט חרה דייַן אף אויף מיר, און איך וועל דבר נאר דאס מאל :לאמיך, נא, נאר דאס מאל נסה מיט דעם גּזּה; זאל, נא, זיין טרוקן אויפן גּזּה אליין, און אויף דער כל הָאָרֶץ זאל זיין טוי. 40 האט אלוקים עשׂה אזוי אין יענער לָיְלָה; און עס איז געווען טרוקן אויפן גּזּה אליין, און אויף דער כל הָאָרֶץ איז געווען טוי.