שפט16

1 און שמשון איז הלך קיין עזה, און האט דארטן ראה אן אִשָּה א זונה, און איז צו איר בוא. 2 די עזהער, אזוי צו אמר: שמשון איז בוא אהער. האבן זיי סבב, און ארב אויף אים כל הַלָיְלָה בּיים שער הָעִיר, און זיי האבן זיך חרש כל הַלָיְלָה, אזוי צו אמר: ביזן אוֹר הבוקר וועלן מיר אים הרג. 3 און שמשון איז שכב בּיז הצי הַלָיְלָה, און אין חצי הַלָיְלָה איז ער קום , און האט אחז די דלתות פון דעם שער העִיר, און די ביידע מזוּזוֹת, און האט זיי נסע מיטן בריחַ, און שום אויף זייַנע אקסלען, און האט זיי עלה אויפן רֹאש פון דעם הַר וואס פאר חברון. 4 און עס איז געווען נאך דעם, האט ער אהב אן אִשָּה אין נחל שורק, וואס איר שֵם איז געווען דלילה. 5 זייַנען עלה צו איר די סרנים פון די פלִשתים, און האבן צו איר אמר: פתה אים איבער, און ראה מיט וואס זיין כוח איז גדול, און מיט וואס מיר אים יכל, און אים אסר כדי אים צו ענה ; און מיר איטלעכער וועלן דיר נתן 1100 כּסף. 6 האט דלילה אמר צו שמשונען: נגד מיר, נא, מיט וואס דייַן כוח איז גדול, און מיט וואס דו קענסט אסר ווערן דיך צו ענה. 7 האט שמשון צו איר אמר: אז מע זאל מיך אסר מיט 7 יתר לח וואס זייַנען נאך נישט חֶרֶב געווארן, וועל איך חלה ווערן, און וועל זיין ווי אחד הָאָדָם. 8 האבן די סרנים פון די פלִשתים איר עלה 7 יתר לח וואס זייַנען נאך נישט חֶרֶב געווארן, און זי האט אים אסר מיט זיי. 9 און לויערער זייַנען ארב און ישב בּיי איר אין חדר. האט זי אמר צו אים: פלִשתים זייַנען אויף דיר, שמשון! האט ער נתק די יתר אזוי ווי עס נתק זיך א פתיל פון פלאקסשטרוי, אז ער ריח אֵש. און זיין כוח איז נישט ידע געווארן. 10 האט דלילה אמר צו שמשונען: הנה, דו האסט תלל פון מיר, און האסט מיר דבר כּזבים [כּזב]. אצונד, נגד מיר, נא, מיט וואס דו קענסט אסר ווערן? 11 האט ער צו איר אמר: אויב אסר זאל מען מיך אסר מיט עבֹת חדש וואס מיט זיי איז נישט עשׂה געווארן קיין מְלָאכָה, וועל איך חלה ווערן, און וועל זיין ווי אחד הָאָדָם. 12 האט דלילה לקח עבֹת חדש, און האט אים אסר מיט זיי, און זי האט אמר צו אים: פלִשתים זייַנען אויף דיר, שמשון! און לויערער זייַנען ארב און ישב אין חֶדֶר. האט ער זיי נתק פון זייַנע זרוֹעַ אזוי ווי א חוּט . 13 האט דלילה אמר צו שמשונען: בּיז אהער האסטו תלל פון מיר און האסט מיר דבר כּזב; נגד מיר מיט וואס דו קענסט אסר ווערן. האט ער צו איר אמר: אז דו וועסט ארג די 7 מחלפה פון מיין קאפ מיט דעם מסכת. 14 האט זי זיי תקע מיטן יָתֵד, און האט אמר צו אים: פלִשתים זייַנען אויף דיר, שמשון! האט ער זיך יקץ פון זיין שלאף, און האט נסע דאס יתד פון ארג און דאס מסכת. 15 האט זי צו אים אמר: ווי קענסטו אמר: איך האב דיך אהבה, אז דייַן לב איז נישט מיט מיר? שוין 3 מאל האסטו תלל פון מיר, און האסט מיר נישט נגד מיט וואס דייַן כוח איז גדול. 16 און עס איז געווען, אז זי האט אים צוק מיט אירע רייד אלע טעג, און איז אלץ צו אים בּיז זיין נפש איז געווארן קצר צו מות. 17 האט ער איר נגד זיין כל לֵב , און האט צו איר אמר: א מוֹרָה איז נישט עלה אויף מיין קאפ, ווארעם א נזיר אלוקים בין איך פון מיין בֶּטֶן אמּי אָן. אז איך זאל גלח ווערן, וועט זיך סור פון מיר מיין כוח, און איך וועל חלה ווערן, און וועל זיין אזוי ווי כל הָאָדָם. 18 האט דלילה ראה, אז ער האט איר נגד זיין כל לב, און זי האט שלח און קרא די סרנים פון די פלִשתים, אזוי צו אמר: עלה! דאס מאל, ווארעם ער האט מיר נגד זיין כל לב. זייַנען עלה צו איר די סרנים פון די פלִשתים, און זיי האבן עלה דאס געלט אין זייער יָד. 19 און זי האט אים פארשלעפערט אויף אירע בֶּרֶךְ; און זי האט קרא אן איש, און גלח די 7 מחלפה פון זיין קאפ; און זי האט אים חלל ענה , און זיין כוח האט זיך סור פון אים. 20 האט זי אמר: פלִשתים זייַנען אויף דיר, שמשון! און ער האט זיך יקץ פון זיין שלאף, און האט אמר: איך וועל יצא ווי כל מאל, און וועל מיך נער. און ער האט נישט ידע אז ה' האט זיך סור פון אים. 21 און די פלִשתים האבן אים אחז, און האבן נקר זייַנע אויגן; און זיי האבן אים ירד קיין עַזָּה, און האבן אים אסר אין נחֹשֶת קייטן; און ער האט טחן אין דער בית האסירים. 22 און די האָר פון זיין קאפ האט חלל צו צמח נאך דעם ווי ער איז גלח געווארן. 23 און די סרנים פון די פלִשתים האבן זיך אסף צו זבח א זבח גדול צו זייער אלוקים דגון, און זיך פאר שׂמח, ווארעם זיי האבן אמר: אלֹקֵינוּ האט נתן אין אונדזער יָד אונדזער פייַנט שמשונען. 24 און הָעָם האט אים ראה, און זיי האבן הלל זייער אלוקים, ווארעם זיי האבן אמר: אלוקינו האט נתן אין אונדזער יָד אונדזער פייַנט, און דעם חָרַב פון אונדזער אֶרֶץ, און דעם וואס האט רבה חֲלָלֵינוּ. 25 און עס איז געווען, אז זייער לב איז געווען טוב, האבן זיי אמר: קרא! שמשונען, און ער זאל זיך שׂחק אונדז. האט מען קרא שמשונען פון בית האסיּרים, און ער האט זיך צחק פאר זיי; און מע האט אים עמד צווישן די עמוּדים. 26 האט שמשון אמר צו דעם נער וואס האט אים חזק פאר דער יָד: נוח מיך איך זאל ימש די עמוּדים וואס דאס בית איז כון אויף זיי, און איך וועל מיך שען אויף זיי. 27 און דאס בית איז געווען מלא מיט אנשים און נשים, און דארטן זייַנען געווען כל סרנים פון די פלִשתים; און אויפן גָּג זייַנען געווען ארום 3,000 איש און אִשָּה וואס האבן ראה ווי שמשון זיך שׂחק. 28 האט שמשון קרא צו ה', און האט אמר: אֲדֹנָי ה', זכר זיך אָן מיר, נא, און חזק מיך, נא, אבער דאס מאל, האלוקים, און לאמיך זיך נוקם זיין 1 מאל א נקמה פאר מייַנע 2 אויגן אָן די פלִשתים. 29 און שמשון האט לפת די 2 עמוּדים התָּוֶך וואס דאס בית איז געווען כון אויף זיי, און האט זיך סמך אויף זיי; איינעם מיט זיין רעכטער יָד, און איינעם מיט זיין לינקער. 30 און שמשון האט אמר: לאמיך מות נפש אין איינעם מיט די פלִשתים! און ער האט זיך נטה מיט כוח, און דאס בית איז נפל אויף די סרנים, און אויפן כל העם וואס דרינען. און די מתים וואס ער האט מות בּיי זיין מות , זייַנען געווען מער ווי די וואס ער האט מות בּיי זיין חַיִּים. 31 און זייַנע אחים און דאס כל בית זיין אָב האבן ירד, און האבן אים נשׂא, און אים עלה, און אים קבר צווישן צרעה און צווישען אשתאול אין דעם קבר פון זיין אָב מנוחן. און ער האט שפט ישראל 20 שָנָה.