שפט17

1 און עס איז געווען אן איש פון דעם הר פון אפרים, וואס שמוֹ איז געווען מיכה. 2 האט ער אמר צו זיין אֵם: די 1,100 כֶּסֶף וואס זייַנען לקח געווארן בּיי דיר, און וואס דו האסט וועגן זיי אלה, און האסט עס אויך אמר אין מייַנע אוזנים אט איז דאס כֶּסֶף בּיי מיר; איך האב עס לקח . האט זיין אֵם אמר: ברך זאל זיין מיין בן פון ה'! 3 און ער האט שוב די 1,100 מיט כֶּסֶף צו זיין אֵם, און זיין אֵם האט אמר: קדש האב איך קדש דאס כֶּסֶף צו ה' פון מיין יָד פאר מיין בן, אויף צו עשׂה א פֶּסֶל און א מסֵּכָה; און אצונד וועל איך עס דיר שוב. 4 און אז ער האט שוב דאס כֶּסֶף צו זיין אֵם, האט זיין אֵם לקח 200 כֶּסֶף, און האט עס נתן צום צרף, און ער האט דערפון עשׂה א פֶּסֶל און א מַסֵּכָה, און עס איז געווען אין בית מיכה. 5 און דער איש מיכה האט געהאט א בית אלוקים, און ער האט עשׂה אן אפוד און תרפים, און האט מלא די יָד פון איינעם פון זייַנע בנים, און ער איז אים געווען פאר א כֹהן. 6 אין יענע טעג איז קיין מלך נישט געווען אין ישראל; איטלעכער האט עשׂה וואס איז ישר אין זייַנע אויגן. 7 און עס איז געווען א נער פון בית-לחם-יהודה , פון דער משפחה פון יהודה; און ער איז געווען א לֵוִי, און האט זיך דארטן גור. 8 און דער איש איז הלך פון דער עִיר, פון בית-לחם-יהודה , זיך צו גור וווּ אים וועט זיך מצא; און ער איז בוא צו הר פון אפרים בּיז בית מיכה, צו עשׂה זיין דֶרֶך. 9 האט מיכה צו אים אמר: פון וואנען בוא? האט ער אמר: א לֵוִי בין איך פון בית-לחם-יהודה , און איך הלך זיך צו גור וווּ מיר וועט זיך מצא. 10 האט מיכה צו אים אמר: ישב בּיי מיר, און זייַ מיר פאר אן אָב און פאר א כֹהן, און איך וועל דיר נתן 10 כֶּסֶף א שָנָה, און אן ערך קליידער, און דייַנע מחיה. איז דער לֵוִי הלך. 11 און דער לֵוִי האט יאל צו ישב מיטן הָאִיש. און דער נער איז בּיי אים געווען אזוי ווי איינער פון זייַנע בנים. 12 און מיכה האט מלא די יָד פון דעם לֵוִי, און דער נער איז אים געווען פאר א כֹהן, און ער איז געווען אין בית מיכה. 13 און מיכה האט אמר: אצונד ידע איך אז ה' וועט מיך יטב, אז דער לֵוִי איז מיר געווארן פאר א כֹהן.