שפט14

1 און שמשון האט ירד קיין תמנה, און האט ראה אן אִשָּה אין תמנה פון די בנוֹת פון די פלִשתים. 2 און ער איז עלה, און האט נגד זיין אָב און אִמּוֹ, און האט אמר: איך האב ראה אן אִשָּה אין תמנה פון די בנוֹת פון די פלִשתים, און אצונד לקח! זי מיר פאר אִשָּה. 3 האט צו אים אמר זיין אָב און אמּוֹ: איז נישטא צווישן די בנוֹת פון דייַנע אחים און צווישן מיין כל עמי אן אִשָּה, אז דו הלך לקח אן אִשָּה פון די פלִשתים הערלים? האט שמשון אמר צו זיין אָב: לקח זי מיר ווארעם זי איז ישר אין מייַנע אויגן. 4 און זיין אָב און זיין אֵם האבן נישט ידע אז דאס איז פון ה', אז דאס בקש ער א תֹאֲנָה אויף די פלִשתים. און אין יענער צייַט האבן די פלִשתים משל איבער ישראל. 5 האט שמשון ירד מיט זיין אָב און זיין אֵם קיין תמנה. און זיי זייַנען בוא בּיז די כֶּרֶם פון תמנה, און הנה א כְּפִיר אֲרִי שאג אקעגן אים. 6 איז צלח אויף אים רוּחַ ה' , און ער האט אים שסע, אזוי ווי מע שסע א גדי; און קיין זאך איז נישט געווען אין זיין יָד. און ער האט נישט נגד זיין אָב און זיין אֵם וואס ער האט עשׂה . 7 און ער האט ירד, און האט דבר צו דער אִשָּה, און זי איז ישר אין אויגן פון שמשון. 8 און אין טעג ארום איז ער שוב זי צו לקח, און ער האט סור צו ראה די מַפֶּלֶת פון דעם ארי, און הנה אין דעם גְוִיָּה פון ארי איז אן עדה פון בינען און דבש. 9 האט ער עס רדה אין זייַנע האנטפלעכן, און איז הלך צו הלך אכל. און ער איז הלך צו זיין אָב און צו זיין אֵם, און האט זיי נתן און זיי האבן אכל. און ער האט זיי נישט נגד אז פון דעם גְּוִיַּה פון ארי האט ער רדה דעם דבש. 10 און זיין אָב האט ירד צו דער אִשָּה. און שמשון האט דארטן עשׂה א משתה; ווארעם אזוי פלעגן עשׂה די בחורים. 11 און עס איז געווען, ווי זיי האבן אים ראה, אזוי האבן זיי לקח 30 מרע, און זיי זייַנען געווען מיט אים. 12 האט שמשון צו זיי אמר: לאמיך אייַך חוד א חִידָה; אויב נגד וועט איר עס מיר נגד אין די 7 יְמֵי המשתה, און וועט מצא, וועל איך אייַך נתן 30 לייַנענע סדין און 30 גאנג קליידער. 13 אויב אבער איר וועט מיר נישט יכל נגד, זאלט איר מיר נתן 30 לייַנענע סדין און 30 גאנג קליידער. האבן זיי צו אים אמר: חוד דייַן חִידָה, און לאמיר זי שמע. 14 האט ער צו זיי אמר: פון עסער איז יצא מאכל, און פון שטארקן איז יצא זיסער. האבן זיי 3 טעג נישט יכל נגד די חִידָה. 15 און עס איז געווען אויפן 7 יוֹם, האבן זיי אמר צו אִשָּה פון שמשון: פתה איבער דייַן איש ער זאל אונדז נגד די חִידָה, אַניט וועלן מיר שׂרף דיך און דייַן בית אבי מיט אֵש. האט איר אונדז קרא כדי אונדז צו ירש? צי ניין? 16 האט אִשָּה פון שמשון בכה פאר אים, און האט אמר: סייַדן האסט מיך פייַנט און נישט אהב. האסט די חִידָה חוד צו בני-עַמִּי, און מיר האסטו נישט נגד. האט ער צו איר אמר: הנה, מיין טאטן און מיין מאמען האב איך נישט נגד, און דיר זאל איך נגד? 17 האט זי בכה פאר אים די 7 טעג וואס בּיי זיי איז געווען דער משתה. און עס איז געווען אויפן יוֹם 7, האט ער איר נגד, ווייַל זי האט אים צוק; און זי האט נגד די חִידָה צו בני-עמָּהּ . 18 און די אנשי העִיר האבן אמר צו אים אויפן יוֹם 7, איידער די חֶרֶס איז בוא: וואס איז זיסער פון דבש? און וואס איז שטארקער פון אן ארי? האט ער צו זיי אמר: ווען איר וואלט מיט מיין עגלה נישט חרש, וואלט איר מיין חִידָה נישט מצא. 19 און רוּחַ ה' איז צלח אויף אים, און ער האט ירד קיין אשקלון, און האט נכה פון זיי 30 איש, און לקח זייער חליצה; און ער האט נתן די חליפה צו די וואס האבן נגד די חִידָה. און זיין אף חרה, און ער איז עלה צו זיין בית אבי. 20 און אִשָּה פון שמשון איז געווארן זייַנעם א חברס, וועמען ער האט רעה צו זיך.