יהו9

1 און עס איז געווען, אז כּל המלכים וואס אויף דער זייט יַרדן, אין דעם הר, און אין דער שפלה, און אויף דעם כּל חוֹף פון יַם-הַגָדול, אקעגן לבנוֹן, דער חִתי, און דער אֶמוֹרי, דער כנַעֲני, דער פּרִזי, דער חִוִי, און דער יבוסי, האָבּן שמע 2 אזוי האָבּן זיי זיך קבץ אין איינעם, צו לחם מיט יהוֹשעַ און מיט ישראל, מיט פֶּה אחד. 3 און די יושבי גִבעוֹן האָבּן שמע וואס יהוֹשעַ האט עשׂה צו יריחו און צו עַי; 4 און זיי אויך האָבּן עשׂה מיט ערמה און זייַנען הלך און האָבּן זיך ציר; און זיי האָבּן לקח זעק בָּלֶה פאר זייערע חמורים, און ווייַנלאגלען בָּלֶה און בקע און צרר, 5 און נעלות בָּלֶה און טלא אויף זייערע רגלים, און שׂלמות בָּלֶה אויף זיך; און דאס כּל לֶחֶם פון זייער צַיִד איז געווען יבש און נקּוד. 6 און זיי זייַנען הלך צו יהוֹשעַ אין מַחֲנֶה קיין גִלגָל, און האָבּן אמר צו אים און צו די איש ישראל: פון א רחוֹקה זייַנען מיר בוא און אצונד כרת אונדז א ברית. 7 האָבּן די איש ישראל אמר צו דעם חִוִי: אפשר ישב צווישן אונדז, און ווי קען איך דיר כרת א ברית ? 8 און האָבּן זיי אמר צו יהוֹשעַ: דייַנע עבדים זייַנען מיר. האט יהוֹשעַ צו זיי אמר: ווער זייט איר? און פון וואנען בוא איר? 9 האָבּן זיי צו אים אמר: פון ארץ רחוקה מאֹד זייַנען בוא דייַנע עבדים, צוליב דעם שֵם פון ה' אֱלֹקֶיךָ; ווארעם מיר האָבּן שמע זיין שמע און כּל וואס ער האט עשׂה אין מִצריִם, 10 און כּל וואס ער האט עשׂה צו די 2 מלכים פון דעם אֶמוֹרי וואס אויף יענער זייט יַרדן, צו סיחון מלך חֶשבוֹן, און צו עוֹג מלך בָשָן וואס אין עַשתָרוֹת. 11 און האָבּן צו אונדז אמר אונדזערע עלטסטע, און כּל יושבי ארצנו, אזוי צו אמר: לקח! מיט זיך צֵידָה אויפן דֶרֶךְ, און הלך! זיי אנטקעגן, און איר זאלט אמר צו זיי: אייַערע עבדים זייַנען מיר; און אצונד כרת אונדז א ברית. 12 דאס דאזיקע לֶחֶם אונדזערס ווארעמערהייט האָבּן מיר זיך ציד דערמיט פון בתינו, אין דעם יוֹם וואס מיר זייַנען יצא צו הלך צו אייַך, און אצונד הנה! איז עס יבש, און געווארן נקּוד. 13 און די דאזיקע ווייַנלאגלען, וואס מיר האָבּן מלא, זייַנען געווען חדשים, און הנה! זייַנען זיי בקע געווארן, און די דאזיקע שׂלמותֵינוּ און נעָלֵינוּ זייַנען בלה געווארן פון זייער רבב מאֹד דרךְ. 14 און די אנשים האָבּן לקח פון זייער צַיִד, און פֶּה ה' האָבּן זיי נישט שאל. 15 און יהוֹשעַ האט געמאכט שלום מיט זיי, און כרת א ברית מיט זיי, זיי צו לאזן חיה. און די נשׂיאי העֵדה האָבּן זיי שבע. 16 און עס איז געווען צום סָוף פון 3 טעג נאָכדעם ווי זיי האָבּן זיי כרת א ברית, האָבּן זיי שמע אז זיי זייַנען קרבים צו זיי, און אז זיי ישב צווישן זיי. 17 און די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן נסע, און זייַנען בוא אין זייערע ערים אויפן 3טן יוֹם. און זייערע ערים זייַנען געווען גִבעוֹן, און כּפִּירָה, און בּאֵרוֹת, און קִריַת-יעָרים. 18 אָבער די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן זיי נישט נכה, ווייַל די נשׂיאי העֵדה האָבּן זיי שבע בּייַ ה' אלוקי ישראל. און די כּל העֵדה האט הלון אויף די נשׂיאים. 19 און האָבּן כּל הנשׂיאים אמר צו דער כּל העֵדה: מיר האָבּן זיי שבע בּייַ ה' אלֹקֵי ישראל, און מיר יכל זיי אצונד נישט נגע. 20 דאס מוזן מיר זיי עשׂה און זיי לאזן חיה, כדי אויף אונדז זאל נישט זיין קֶצֶף פון וועגן דער שבועה וואס מיר האָבּן זיי שבע. 21 און די נשׂיאים האָבּן אמר וועגן זיי: זאלן זיי חיה. און זיי זייַנען געווארן האלצהעקער [חטב] און וואסערשעפער [שאב] פאר כּל העֵדה, אַזוי ווי די נשׂיאים האָבּן דבר וועגן זיי. 22 און יהוֹשעַ האט זיי קרא, און האט צו זיי דבר, אזוי צו אמר: לָמָּה האט איר אונדז רמה אזוי צו אמר: מיר זייַנען זייער רחוקים פון אייַך, ווען איר ישב צווישן אונדז? 23 און אצונד זאלט איר זיין ארוּרים [ארר], און עס זאל נישט כרת פון אייַך אן עֶבֶד און האלצהעקער [חטב] און וואסערשעפער [שאב] פאר דעם בית אלוקי. 24 און האָבּן זיי ענה צו יהוֹשעַ, און האָבּן אמר: ווייַל נגד איז נגד געווארן דייַנע עבדים, דאס וואס ה' אֱלֹקֶיךָ האט צוה זיין עֶבֶד משהן, אייַך צו נתן דאס כּל הָאָרֶץ, און צו שמד כּל יושבי הָאָרֶץ פון פאר אייַך, און מיר האָבּן זייער ירא פאר נפשותינו פון אייַך; דעריבער האָבּן מיר עשׂה די דאזיקע זאך. 25 און אצונד אט זייַנען מיר אין דייַן יָד; ווי עס איז טוֹב און ישר אין דייַנע אויגן צו עשׂה מיט אונדז, עשׂה. 26 און ער האט מיט זיי אזוי עשׂה און האט זיי נצל פון דער יָד פון די בְּנֵי-יִשְראל און זיי האָבּן זיי נישט הרג. 27 און יהוֹשעַ האט זיי נתן אין יוֹם ההוא פאר האלצהעקער [חטב] און פאר וואסערשעפער [שאב], פאר העֵדה, און פאר דעם מזבח ה', ביז היוֹם הזה, אין דעם אָרט וואס ער וועט בחר.