יהו10

1 און עס איז געווען, ווי אדוֹני-צֶדק מלך ירושָלַיִם האט שמע אז יהוֹשעַ האט לכד עַי, און האט זי חֵרֶם אז אַזוי ווי ער האט עשׂה צו יריחו און צו איר מלך, אזוי האט ער עשׂה צו עַי און צו איר מלך; און אז די יושבי גִבעוֹן האָבּן געמאכט שלום מיט ישראל, און זייַנען געבליבן צווישן זיי; 2 האָבּן זיי זייער ירא ווייַל גִבעוֹן איז געווען אן עִיר גדולה, אַזוי ווי 1 פון די ערי הממלכה, און ווייַל זי איז געווען גדולה פון עַי, און כּל אירע אנשים זייַנען געווען גיבוֹרים. 3 און אדוֹני-צֶדק מלך ירושָלַיִם האט שלח צו הוֹהָם מלך חֶברוֹן, און צו פִּרְאָם מלך יַרמוּת, און צו יָפיעַ מלך לָכיש, און צו דביר מלך עֶגלוֹן, אזוי צו אמר: 4 עלה! צו מיר, און עזר! מיר, און לאמיר נכה גִבעוֹן, ווייַל זי האט געמאכט שלום מיט יהוֹשעַ און מיט די בְּנֵי-יִשְראל. 5 און האָבּן זיך אסף און זייַנען עלה די 5 מלכים פון אֶמוֹרי -- דער מלך פון ירושָלַיִם, דער מלך פון חֶברוֹן, דער מלך פון יַרמוּת, דער מלך פון לָכיש, דער מלך פון עֶגלוֹן, זיי מיט כּל זייערע מחנות, און זיי האָבּן חנה אויף גִבעוֹן, און לחם אויף איר. 6 און האָבּן די אנשי גִבעוֹן שלח צו יהוֹשעַ אין מַחֲנֶה קיין גִלגָל, אזוי צו אמר: זאלסט נישט רפה דייַנע הענט פון דייַנע עבדים; עלה! צו אונדז אויף גיך, און ישע אונדז, און עזר אונדז; ווארעם כּל מלכים פון אֶמוֹרי, די ישבי ההר, האָבּן זיך קבץ אויף אונדז. 7 איז יהוֹשעַ עלה פון גִלגָל, ער און כּל עם המלחמה מיט אים, און כּל גיבוֹרי החיל. 8 און ה' האט אמר צו יהוֹשעַ: זאלסט נישט ירא פאר זיי, ווארעם איך האב זיי נתן אין דייַן יָד; קיינער פון זיי וועט נישט עמד פאר דיר. 9 און יהוֹשעַ איז בוא אויף זיי פתאם; די כּל הַלָיְלָה איז ער עלה פון גִלגָל. 10 און ה' האט זיי המם פאר ישראל; און ער האט זיי נכה א מכּה גדולה אין גִבעוֹן, און האט זיי רדף אויף דעם דרךְ פון דעם ארויפגאנג פון בית-חוֹרוֹן, און זיי נכה ביז עַזֵקָה, און ביז מַקֵדה. 11 און עס איז געווען, אז זיי זייַנען נוס פאר ישראל, ווען זיי זייַנען געווען אויף דעם מוֹרד פון בית-חוֹרוֹן, האט ה' שלך אויף זיי פון הימל גרויסע שטיינער, ביז עַזֵקָה, און זיי זייַנען מות. מער זייַנען געווען די וואס זייַנען מות פון די האגלשטיינער, ווי די וואס די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן הרג מיטן חֶרֶב. 12 דעמאלט האט יהוֹשעַ דבר צו ה' אין דעם יוֹם וואס ה' האט נתן דעם אֶמוֹרי צו די בְּנֵי-יִשְראל; און ער האט אמר פאר די אויגן פון ישראל: שֶמֶש, דמם! אין גִבעוֹן, און לבנה, דמם! אין עֶמֶק פון איָלוֹן! 13 און די שֶמֶש איז דמם, און די לבנה האט זיך עמד, ביז גּוֹי [הָעָם] האט זיך נקם געווען אן זייַנע פייַנט. דאס איז שוין כתב אין סֶפר פון יָשָר. און די שֶמֶש האט זיך עמד אין חצי השָמַיִם, און האט זיך נישט אוץ צו בוֹא ארום א יוֹם תמים. 14 און אזא יוֹם ווי יענער איז נישט געווען, פאר אים אדער נאך אים, אז ה' זאל שמע דעם קוֹל פון אן איש; ווארעם ה' האט לחם פאר ישראל. 15 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים האָבּן זיך שוב אין מַחֲנֶה קיין גִלגָל. 16 און די דאזיקע 5 מלכים זייַנען נוס, און האָבּן זיך חבא אין דער הייל אין מַקֵדה. 17 און איז נגד געווארן יהוֹשעַ, אזוי צו אמר: די 5 מלכים זייַנען מצא געווארן חבא אין דער הייל אין מַקֵדה. 18 און האט יהוֹשעַ אמר: גלל צו גרויסע שטיינער צום פֶּה פון דער הייל, און פקד לעבן איר אנשים, זיי צו שמר. 19 און איר זאלט אייַך נישט עמד; רדף! אייַערע פייַנט, און איר זאלט זיי זנב; איר זאלט זיי נישט נתן צו בוא אין זייערע ערים; ווארעם ה' אלֹקֵיכֶם האט זיי נתן אין אייַער יָד. 20 און עס איז געווען, אז יהוֹשעַ און די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן זיי כלה נכה מכּה גדולה מאֹד, ביז זיי זייַנען תמם געווארן, און די געבליבענע וואס זייַנען שׂרד פון זיי, זייַנען בוא אין די ערי המבצר, 21 אזוי האט דאס כּל הָעָם זיך שוב אין מַחֲנֶה צו יהוֹשעַ קיין מַקֵדה בשלום; קיינער האט זיין צונג נישט חרץ אקעגן עמיצן פון די בְּנֵי-יִשְראל. 22 האט יהוֹשעַ אמר: פתח! דאס פֶּה פון דער הייל, און יצא צו מיר די דאזיקע 5 מלכים פון דער הייל. 23 און האָבּן זיי אזוי עשׂה; און זיי האָבּן יצא צו אים די דאזיקע 5 מלכים פון דער הייל: דעם מלך פון ירושָלַיִם, דעם מלך פון חֶברוֹן, דעם מלך פון יַרמוּת, דעם מלך פון לָכיש, דעם מלך פון עֶגלוֹן. 24 און עס איז געווען, ווי זיי האָבּן יצא די דאזיקע מלכים צו יהוֹשעַ, אזוי האט יהוֹשעַ קרא כּל איש ישראל, און ער האט אמר צו די קציני אנשי המלחמה וואס זייַנען הלך מיט אים: קרב! שום אייַערע רגלים אויף די העלדזער פון די דאזיקע מלכים. האָבּן זיי קרב, און האָבּן שום זייערע רגלים אויף זייערע העלדזער. 25 און יהוֹשעַ האט צו זיי אמר: איר זאלט נישט ירא און נישט חתת. חזק! און אמץ! ווארעם אזוי וועט ה' עשׂה צו כּל אייַערע פייַנט וואס איר לחם מיט זיי. 26 און יהוֹשעַ האט זיי דערנאך נכה, און האט זיי מות, און זיי תלה אויֿף 5 עצים; און זיי זייַנען תלה אויף די עֵץ ביזן עֶרב. 27 און עס איז געווען אין צייַט פון בוא השמש, האט יהוֹשעַ צוה, און מע האט זיי ירד פון די ביימער, און זיי שלך אין דער הייל, וואס זיי האָבּן זיך דארטן חבא. און מע האט שום גרויסע שטיינער אויפן פֶּה פון דער הייל, וווּ זיי ליגן אזש ביז אויף היום הזה. 28 און יהוֹשעַ האט לכד מַקֵדה אין יוֹם ההוא, און האט נכה זי און איר מלך מיטן שארף פון חֶרֶב; ער האט חֵרֶם זיי און כּל נפשות וואס אין איר; ער האט נישט שאר א שׂריד. און ער האט עשׂה צום מלך פון מַקֵדה, אַזוי ווי ער האט עשׂה צום מלך פון יריחו. 29 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים זייַנען עבר פון מַקֵדה קיין לִבנָה, און ער האט לחם מיט לִבנָה. 30 און ה' האט אויך זי און איר מלך נתן אין דער יָד פון ישראל; און ער האט זי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב, מיט כּל נפשות וואס אין איר; ער האט נישט שאר אין איר א שׂריד. און ער האט עשׂה צו איר מלך אַזוי ווי ער האט עשׂה צום מלך פון יריחו. 31 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים זייַנען עבר פון לִבנָה קיין לָכיש, און ער האט חנה אויף איר און לחם אקעגן איר. 32 און ה' האט נתן לָכיש אין דער יָד פון ישראל; און ער האט זי לכד אויפן יוֹם הַשֵני, און האט זי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב, מיט כּל נפשות וואס אין איר; אַזוי ווי כּל וואס ער האט עשׂה צו לִבנָה. 33 דעמאלט איז עלה הוֹרם מלך גֶזֶר צו עזר לָכיש, און יהוֹשעַ האט נכה אים און זיין עַם ביז ער האט אים נישט שאר א שׂריד. 34 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים זייַנען עבר פון לָכיש קיין עֶגלוֹן, און זיי האָבּן חנה אויף איר, און לחם אויף איר. 35 און זיי האָבּן זי לכד אין יוֹם ההוא, און האָבּן זי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב; און כּל נפשות וואס אין איר האט ער חֵרֶם אין יוֹם ההוא; אַזוי ווי כּל וואס ער האט עשׂה צו לָכיש. 36 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים זייַנען עלה פון עֶגלוֹן קיין חֶברוֹן, און זיי האָבּן לחם אויף איר. 37 און זיי האָבּן זי לכד, און האָבּן זי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב, מיט איר מלך, און כּל אירע ערים, און כּל נפשות וואס אין איר; ער האט נישט שאר א שׂריד; אַזוי ווי כּל וואס ער האט עשׂה צו עֶגלוֹן. און ער האט חֵרֶם זי און כּל נפשות וואס אין איר. 38 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים האָבּן זיך שוב קיין דביר, און ער האט לחם אויף איר. 39 און ער האט לכד זי און איר מלך, און כּל אירע ערים; און זיי האָבּן זיי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב, און חֵרֶם כּל נפשות וואס אין איר; ער האט נישט שאר א שׂריד. אַזוי ווי ער האט עשׂה צו חברון, אזוי האט ער עשׂה צו דביר און צו איר מלך; אַזוי ווי ער האט עשׂה צו לִבנָה און צו איר מלך. 40 און יהוֹשעַ האט נכה כּל הָאָרֶץ, דאס הר, און דעם נֶגֶב, און די שפלה, און די אשֵדוֹת און כּל זייערע מלכים; ער האט נישט שאר א שׂריד, און כּל הנשמה האט ער חֵרֶם, אַזוי ווי ה' אלֹקֵי ישראל האט צוה. 41 און יהוֹשעַ האט זיי נכה פון קָדש-ברנעַ און ביז עַזָה, און דאס כּל ארץ גוֹשֶן, און ביז גִבעוֹן. 42 און כּל די דאזיקע מלכים און זייער ארץ האט יהוֹשעַ לכד אויף פעם אחת; ווארעם ה' אלֹקֵי ישראל האט לחם פאר ישראל. 43 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים האָבּן זיך שוב אין מַחֲנֶה קיין גִלגָל.