יהו8

1 און ה' האט אמר צו יהוֹשעַ: זאלסט נישט ירא האָבּן און נישט חתת; לקח מיט דיר דאס כּל עַם מלחמה, און קוּם! אויף עַי; ראה! איך האב נתן אין דייַן יָד דעם מלך פון עַי, און עמּוֹ, און זיין עִיר, און זיין ארץ. 2 און זאלסט עשׂה צו עַי און צו איר מלך, אַזוי ווי דו האסט עשׂה צו יריחו און צו איר מלך; רק איר שלל און אירע בהמות זאלט איר בזז פאר אייַך. שום דיר אֹרֵב אויף דער עִיר פון הינטער איר. 3 איז קום יהוֹשעַ און דאס כּל עַם המלחמה, צו עלה אויף עַי; און יהוֹשעַ האט בחר 30,000 איש גבוֹרי החיל, און האט זיי שלח בּייַ לָיְלָה. 4 און ער האט זיי צוה, אזוי צו אמר: ראה! איר זאלט אֹרֵב אויף דער עִיר פון הינטער דער עִיר; איר זאלט זיך נישט רחק זייער פון דער עִיר, און זייט כֻּלְּכֶם נכֹנים (כון). 5 און איך און דאס כּל הָעָם וואס מיט מיר וועלן קרב צו דער עִיר; און עס וועט זיין, אז זיי וועלן יצא אקעגן אונדז, אַזוי ווי בראשונה, און וועלן מיר נוס פאר זיי. 6 און זיי וועלן יצא נאך אונדז, ביז מיר וועלן זיי נתק פון דער עִיר, ווארעם זיי וועלן אמר: זיי נוס פאר אונדז אַזוי ווי בראשונה; און מיר וועלן נוס פאר זיי. 7 און איר וועט קום פון דער אֹרֵב, און וועט ירש די עִיר, און ה' אלֹקֵיכֶם וועט זי נתן אין אייַער יָד. 8 און עס וועט זיין, ווי איר תפשׂ די עִיר, זאלט איר יצת די עִיר אין אֵש; אַזוי ווי דאס דבר-ה' זאלט איר עשׂה; ראה! איך האב אייַך צוה. 9 און יהוֹשעַ האט זיי שלח, און זיי זייַנען הלך צו דעם מַאֲרָב, און זייַנען ישב צווישן בית-א-ל און צווישן עַי, אין מערב פון עַי. און יהוֹשעַ האט לון יענע לָיְלָה צווישן הָעָם. 10 און יהוֹשעַ האט זיך שכם אין דער בוקר, און האט פקד הָעָם, און ער און די זקני ישראל זייַנען עלה פארויס פארן הָעָם צו עַי. 11 און דאס כּל העם המלחמה וואס מיט אים איז עלה און זיי האָבּן נגש, און זייַנען בוא אקעגן דער עִיר, און האָבּן חנה אין צפון פון עַי; און דער גַּיְא איז געווען צווישן אים און צווישן עַי. 12 און ער האט לקח ארום 5,000 איש, און האט זיי שום פאר אֹרֵב צווישן בית-א-ל און צווישן עַי, אין מערב פון עַי. 13 און האָבּן זיי שום הָעָם, די כּל מַחֲנֶה וואס אין צפון פון דער עִיר, און זיין עָקֵב [אֹרֵב] אין מערב פון דער עִיר. און יהוֹשעַ איז הלך אין יענער לָיְלָה אין מיטן עֵמֶק. 14 און עס איז געווען, ווי דער מלך פון עַי האט ראה, אזוי האָבּן די אנשי העִיר זיך געאייַלט, און זיי האָבּן זיך שכם, און זייַנען יצא צו קרא ישראל אויף מלחמה, ער און זיין כּל הָעָם, אין דער מוֹעֵד, לפני הערבה, און ער האט נישט ידע אז אֹרֵב זייַנען אויף אים פון הינטער דער עִיר. 15 און יהוֹשעַ און כּל ישראל האָבּן זיך געמאכט ווי נגע פאר זיי, און זייַנען נוס אויפן דרךְ המדבר. 16 און דאס כּל הָעָם וואס אין עַי איז זעק געווארן, זיי רדף; און זיי האָבּן רדף יהוֹשעַ, און זייַנען נתק געווארן פון דער עִיר. 17 און עס איז נישט שאר אן איש אין עַי און אין בית-א-ל, וואס איז נישט יצא נאך ישראל; און זיי האָבּן עזב די עִיר פתח, און רדף ישראל. 18 און האט ה' אמר צו יהוֹשעַ: נטה! דעם כּידון וואס אין דייַן יָד אקעגן דער עִיר עַי, ווארעם אין דייַן יָד וועל איך זי נתן. און יהוֹשעַ האט נטה דעם כּידון וואס אין זיין יָד אקעגן דער עִיר. 19 און די אֹרֵב זייַנען קום אויף גיך פון זייער מקוֹם, און זיי זייַנען רוץ ווי ער האט נטה זיין יָד, און זייַנען בוא אין דער עִיר, און האָבּן זי לכד; און זיי האָבּן מהר און האָבּן יצת די עִיר אין אֵש. 20 און די אנשי הָעָי האָבּן זיך פנה הינטער זיך, און ראה, און הנה! דער עשן פון דער עִיר איז עלה צום הימל, און זיי האָבּן נישט געהאט ידים צו נוס אהין אדער אהער. און הָעָם וואס איז נוס צום מדבר, האט זיך הפך אויף די הָרוֹדף (רדף). 21 און ווי יהוֹשעַ און כּל ישראל האָבּן ראה אז די אֹרֵב האָבּן לכד די עִיר, און אז דער עשן פון דער עִיר איז עלה אזוי האָבּן זיי זיך שוב און האָבּן נכה די אנשי הָעָי. 22 און יענע זייַנען יצא פון דער עִיר צו קרא זיי, אזוי אז זיי זייַנען געווען אין מיטן פון ישראל, די אויף דער זייט, און די אויף יענער זייט. און זיי האָבּן זיי נכה ביז זיי נישט שאר א שׂריד אדער פָּליט. 23 און דעם מלך פון עַי האָבּן זיי תפשׂ חי, און אים קרב צו יהוֹשעַ. 24 און עס איז געווען, אז ישראל האָבּן כלה הרג כּל יושבי הָעַי, אויפן שָׂדֶה אין דעם מדבר וואס זיי האָבּן זיי רדף אין אים, און זיי זייַנען כּל נפל דורכן שארף פון חֶרֶב ביז זיי זייַנען תמם געווארן, האָבּן כּל ישראל זיך שוב קיין עַי, און האָבּן זי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב. 25 און כּל וואס זייַנען נפל אין יוֹם ההוא, פון איש ביז אִשָּה, זייַנען געווען 12,000; כּל אנשי הָעַי. 26 און יהוֹשעַ האט נישט שוב זיין יָד וואס ער האט נטה מיטן כּידוֹן, ביז ער האט חֵרֶם כּל יושבי הָעַי. 27 אָבער די בהמות און דעם שלל פון יענער עִיר האָבּן די ישראל בזז פאר זיך, אַזוי ווי דאס דבר-ה' וואס ער האט צוה יהוֹשעַ. 28 און יהוֹשעַ האט שׂרף עַי און האט זי שום פאר א תּל עוֹלם שממה ביז אויף היום הזה. 29 און דעם מלך פון עַי האט ער תלה אויף הָעֵץ ביז אוונטצייַט; און ווי די שמש איז אונטערגעגאנגען, האט יהוֹשעַ צוה, און מע האט ירד זיין נְבֵלָה פון דעם עֵץ און אים שלך פאר דעם פתח פון דעם שער העיר, און מע האט קום איבער אים א גרויסן הויפן שטיינער וואס שטייט ביז אויף היום הזה. 30 דעמאלט האט יהוֹשעַ בנה א מזבח צו ה' אלוקי ישראל אויפן הַר עֵיבל, 31 אַזוי ווי משה עֶבֶד ה' האט צוה די בְּנֵי-יִשְראל, ווי עס שטייט כתב אין סֶפר תוֹרת-משה; א מזבח פון שטיינער, וואס מע האט אויף זיי נישט נוף אן ברזל. און זיי האָבּן עלה אויף אים עֹלוֹת צו ה', און זבח שלמים. 32 און ער האט דארטן כתב אויף די שטיינער א משנה תוֹרת-משה, וואס ער האט כתב לפני בְּנֵי-יִשְראל. 33 און כּל ישראל, ווי דער גֵּר ווי דער אזרח, און זייערע זקנים און שֹׁטרים, און זייערע שֹׁפטים, זייַנען עמד פון דער זייט און פון יענער זייט פון אָרון, פאר די כֹּהנים פון שבט לֵוִי וואס האָבּן נשׂא דעם אָרון ברית ה' אזוי דער העלפט פון זיי אקעגן הר גרזים, און העלפט פון זיי אקעגן הר עֵיבל, אַזוי ווי משה עֶבֶד ה' האט פון פריער צוה, צו ברך הָעָם ישראל. 34 און דערנאך האט ער געלייענט (קרא) כּל דּברי תוֹרה, די ברכה און די קללה, אַזוי ווי כּל וואס שטייט כתב אין סֶפר תוֹרה. 35 נישט געווען א דבר פון אלץ וואס משה האט צוה, וואס יהוֹשעַ האט נישט געלייענט (קרא) פאר דער כּל קהל ישראל, און די נָשִים און די טַף, און דעם גֵּר וואס איז הלך צווישן זיי.