יהו7

1 און די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן מעל א מעל אין דעם חֵרֶם, און עָכָן בן כַרמי בן זַבדי בן זֶרחן פון שבט יהודה, האט לקח פון דעם חֵרֶם, און דער אף ה' האט חרה אויף די בְּנֵי-יִשְראל. 2 און יהוֹשעַ האט שלח אנשים פון יריחו קיין עַי וואס לעבּן בּית-אָוֶן, אין מזרח פון בית א-ל, און ער האט זיי אמר, אזוי צו אמר: עלה! און רגל הָאָרֶץ. זייַנען די אנשים עלה און האָבּן רגל עַי. 3 און זיי האָבּן זיך שוב צו יהוֹשעַ, און האָבּן צו אים אמר: זאל נישט עלה דאס כּל הָעָם; ארום 2,000 איש, אדער ארום 3,000 איש, זאלן עלה און נכה עַי. דארפסט נישט יגע אהין דאס כּל הָעָם, ווארעם זיי זייַנען מעט. 4 זייַנען עלה אהין פון הָעָם ארום 3,000 איש; אָבער זיי זייַנען נוס פאר די אנשים פון עַי. 5 און די אנשים פון עַי האָבּן פון זיי נכה ארום 36 איש, און זיי האָבּן זיי רדף פון פארן שַעַר ביז השברים, און האָבּן זיי נכה בייַם מוֹרד; און דאס לבב הָעָם איז מסס, און איז געווארן אַזוי ווי מַיִם. 6 האט יהוֹשעַ קרע זייַנע שׂמְלָה, און איז נפל אויף זיין פנים צו דער ארצה פאר דעם אָרון ה' ביזן עֶרב, ער און די זקני ישראל; און זיי האָבּן עלה עָפָר אויף זייער קאָפּ. 7 און יהוֹשעַ האט אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', לָמָה האסטו עבר דאס דאזיקע הָעָם איבערן יַרדן, אונדז צו נתן אין דער יָד פון אֶמוֹרי, כדי אונדז צו אבד? הלוואי וואלטן מיר יאל און ישב אויף יענער זייט יַרדן! 8 אֲדֹנָי, וואס קען איך אמר, נאָכדעם אז ישראל האט הפך דעם עֹרף פאר זייַנע פייַנט? 9 ווארעם דער כּנעֲני און כּל יושבי הָאָרֶץ וועלן שמע און וועלן אונדז סבב, און כרת שְמֵנוּ פון הָאָרֶץ; און וואס וועסטו עשׂה פאר דייַן שֵם הגדול? 10 און האט ה' אמר צו יהוֹשעַ: קוּם! דיר; לָמָּה זֶה נפל אויף דייַן פנים? 11 חטא האט ישראל, און זיי האָבּן אויך עבר מיין ברית וואס איך האב זיי צוה, און זיי האָבּן אי לקח פון חֵרֶם, אי גנב, אי כחש, אי שום אין זייערע זאכן. 12 דעריבער יכל די בְּנֵי-יִשְראל נישט קום פאר זייערע פייַנט; דעם עֹרֶף פנה זיי פאר זייערע פייַנט, ווייַל זיי זייַנען געווארן צו חֵרֶם; איך וועל יסף נישט זיין מיט אייַך, אויב איר וועט נישט שמד דעם חֵרֶם פון צווישן אייַך. 13 קוּם! און קדש! הָעָם, און זאלסט אמר: קדש אייַך! אויף מאָרגן, ווארעם אזוי האט אמר ה' אלוקֵי ישראל: חֵרֶם איז צווישן דיר, ישראל; וועסט נישט יכל קום פאר דייַנע פייַנט, ביז איר וועט סור דעם חֵרֶם פון צווישן אייַך. 14 דעריבער זאלט איר קרב אין דער בוקר לויט אייַערע שבטים, און עס וועט זיין, דער שבט וואס ה' וועט אים לכד, זאל קרב לויט די משפחות, און די משפחה וואס ה' וועט זי לכד, זאל קרב לויט די בתּים, און דאס בית וואס ה' וועט עס לכד, זאל קרב לויט די גברים. 15 און עס וועט זיין, דער וואס וועט לכד ווערן מיטן חֵרֶם, זאל שׂרף ווערן אין אֵש, ער און כּל וואס געהערט צו אים; ווייַל ער האט עבר דעם ברית ה', און ווייַל ער האט עשׂה א נבלה אין ישראל. 16 און האט יהוֹשעַ זיך שכם אין דער בוקר, און געמאכט קרב ישראל לויט זייַנע שבטים; און איז לכד געווארן שבט יהודה. 17 און האט ער געמאכט קרב די משפחה פון יהודה, און ער האט לכד די משפחה פון די זַרחים. און האט ער געמאכט קרב די משפחה פון די זַרחים לויט די גברים, און זַבדי איז לכד געווארן. 18 און האט ער געמאכט קרב זיין בית לויט די גברים, און עָכָן בן כַרמִי בן זַבדי בן זֶרחן, פון שבט יהודה, איז לכד געווארן. 19 און האט יהוֹשעַ אמר צו עָכָנען: בְּנֵי, שום, נא, כבוד צו ה' אלֹקֵי ישראל, און זייַ זיך נתן תוֹדה פאר אים, און נגד מיר, נא, וואס דו האסט עשׂה; זאלסט נישט כחד פון מיר. 20 און האט עָכָן ענן יהוֹשעַ, און האט אמר: אמְנה, איך האב חטא צו ה' אלֹקֵי ישראל, און אזוי און אזוי האב איך עשׂה. 21 איך האב ראה אין דעם שָלָל א גוטן אַדֶּרֶת פון שִנעָר, און 200 שֶקל כֶּסֶף, און א לשוֹן זָהָב וואס איר וואג איז 50 שֶקל; האב איך זיי חמד, און האב זיי לקח, און הִנָּם זייַנען זיי טמן אין הָאָרֶץ אין מיטן פון מיין אֹהֶל, און דאס כֶּסֶף איז אונטער דעם. 22 האט יהוֹשעַ שלח מלאכים, און זיי זייַנען רוץ צום אֹהֶל; און הנה! עס איז טמן אין זיין אֹהֶל, און דאס כֶּסֶף איז אונטער דעם. 23 און האָבּן זיי זיי לקח פון מיטן אֹהֶל, און זיי געמאכט בוא צו יהוֹשעַ, און צו כּל בְּנֵי ישראל, און זיי האָבּן זיי יצק פאר ה'. 24 און יהוֹשעַ און כּל ישראל מיט אים האָבּן לקח עָכָן בן זֶרחן, און דאס כֶּסֶף, און דעם אַדֶּרֶת, און די לשוֹן הַזָהָב, און זייַנע בּנים, און זייַנע בנוֹת, און זייַנע שוֹר, און זייַנע חֲמֹר, און זייַנע צֹאן, און זיין אֹהֶל, און כּל וואס האט געהערט צו אים, און זיי האָבּן זיי עלה צום עֵמֶק עָכוֹר. 25 און יהוֹשעַ האט אמר: וואס האסטו אונדז עכר? עכר זאל דיך ה' היוֹם הזה. און כּל ישראל האָבּן אים רגם מיט שטיינער; און זיי האָבּן זיי שׂרף אין אֵש, און זיי סקל זיי מיט שטיינער. 26 און זיי האָבּן קום איבער אים א גַּל אבנים גדול וואס שטייט ביז היוֹם הזה; און ה' האט זיך שוב פון זיין חרוֹן אף. דעריבער קרא מען יענעם מקוֹם דער עֵמֶק עָכוֹר ביז אויף היוֹם הזה.