יהו24

1 און יהוֹשעַ האט אסף כּל שבטים פון ישראל קיין שכם, און ער האט קרא די זקנים פון ישראל, און זייערע ראשים, און זייערע שֹׁפטים, און זייערע שֹׁטרים; און זיי האָבּן זיך יצב פאר האלֹקים. 2 און יהוֹשעַ האט אמר צו כּל העם: אזוי האט אמר ה' אלֹקֵי ישראל: אויף יענער זייט נהָר זייַנען ישב אבוֹתֵיכם מֵעֹלָם, תרח אבי אברהם, און אבי נחור; און זיי האָבּן עבר אלוקים אחרים. 3 און איך האב לקח אייַער אב אברהמען פון יענער זייט נהָר, און האב אים הלך דורך כּל ארץ כּנעַן; און איך האב רבה זיין זֶרע, און אים נתן יצחקן. 4 און איך האב נתן צו יצחקן יעקבן און עשון; און איך האב נתן עשון דעם הַר שֵׂעִיר אים צו ירש; און יעקב און זייַנע בנים האָבּן ירד קיין מצרים. 5 און איך האב שלח משהן און אהרנען, און האב נגף מצרים, לויט וואס איך האב עשׂה צווישן זיי, און דערנאך האב איך אייַך יצא. 6 און איך האב יצא אבוֹתֵיכם פון מצרים, און איר זייט בוא צום ים, און די מצרים האָבּן רדף אבוֹתֵיכם מיט מרכּבות און מיט פרשים ביזן ים-סוף. 7 און זיי האָבּן צעק צו ה', און ער האט שום א פיצטערניש צווישן אייַך און צווישן די מצרים, און געבראכט אויף זיי דעם ים, און זיי כסה; און אייַערע אויגן האָבּן ראה וואס איך האב עשׂה מיט מצרים. און איר זייט ישב אין מדבר ימים רבים. 8 און איך האב אייַך געבראכט צו ארץ האמורי וואס ישב אויף יענער זייט ירדן, און זיי האָבּן לחם מיט אייַך, און איך האב זיי נתן אין אייַער יָד, און איר האט ירש זייער ארץ, און איך האב זיי שמד פון פאר אייַך. 9 איז קום בלק בן צִפוֹרן, מלך מואב, און האט לחם אקעגן ישראל; און ער האט שלח און קרא בלעם בן בעוֹרן, אייַך צו קלל. 10 אָבער איך האב נישט אבה צו שמע צו בלעמען, און ברך האט ער אייַך ברך; און איך האב אייַך נצל פון זיין יָד. 11 און איר זייט עבר דעם ירדן, און איר זייט בוא צו יריחו, און עס האָבּן לחם אקעגן אייַך די בעלי יריחו, דער אֶמוֹרי, און דער פּרִזי, און דער כנעני, און דער חתי, און דער גרגשי, דער חוי, און דער יבוסי; און איך האב זיי נתן אין אייַער יָד. 12 און איך האב שלח אייַך פארויס די צרעה, און זי האט זיי גרש פון פאר אייַך, די 2 מלכים פון אֶמוֹרי; נישט מיט דייַן חֶרֶב, און נישט מיט דייַן קשת. 13 און איך האב אייַך נתן אן ארץ וואס דו האסט זיך דערויף נישט יגע, און ערים וואס איר האט נישט בנה, און איר האט זיך ישב אין זיי; ווייַנגערטנער און איילבערטגערטנער וואס איר האט נישט נטע, אכל איר. 14 און אצונד, האט ירא פאר ה', און עבד אים מיט גאנצקייט און מיט אמת; און סור די אלוקים וואס אבוֹתֵיכם האָבּן עבד, אויף יענער זייט נהָר, און אין מצרים, און עבד ה'. 15 און אויב עס איז רע אין אייַערע אויגן צו עבד ה', בחר אייַך אויס הַיּוֹם וועמען איר ווילט עבד, ענטוועדער די אלוקים וואס אבוֹתֵיכם האָבּן עבד אויף יענער זייט נהָר, אדער די אלוקים פון דעם אֶמוֹרי, וואס איר ישב אין זייער ארץ; און איך און מיין בית וועלן עבד ה' . 16 האט ענה הָעָם און האט אמר: חלילה אונדז צו עזב ה', כדי צו עבד אלוקים אחרים! 17 ווארעם ה' אלֹקֵינוּ איז דער וואס האט עלה אונדז און אבוֹתֵינוּ פון ארץ מצרים, פון דעם בית עבדים, און וואס האט עשׂה פאר אונדזערע אויגן די דאזיקע אתוֹת הגדלוֹת, און האט אונדז שמר אויף דעם כּל הַדרך וואס מיר זייַנען הלך אויף אים, און צווישן כּל העמים וואס מיר זייַנען עבר דורך זיי. 18 און ה' האט גרש פון פאר אונדז כּל העמים און דעם אֶמוֹרי, דעם יושֵב הָאָרֶץ; דעריבער וועלן מיר אויך עבד ה', ווארעם ער איז אלוקינו. 19 האט יהוֹשעַ אמר צו הָעָם: איר וועט נישט יכל עבד ה', ווארעם אן אלוקים קדשים איז ער, א-ל קַנוֹא איז ער; ער וועט נישט נשׂא אייַער פשעים און אייַערע חַטָּאת. 20 אויב איר וועט עזב ה', און וועט עבד אלוקי נכר, וועט ער זיך שוב און וועט אייַך רעע און וועט אייַך כלה, נאָכדעם ווי ער האט אייַך יטב. 21 האט הָעָם אמר צו יהוֹשעַ: לֹא, נייַערט ה' וועלן מיר עבד. 22 האט יהוֹשעַ אמר צו הָעָם: איר זייט עדים קעגן אייַך אליין. אז איר האט אייַך בחר ה', אים צו עבד. און זיי האָבּן אמר: עדים! 23 און אצונד סור די אלוקי הנכר וואס צווישן אייַך, און נטה לבבכם צו ה' אלוקי ישראל. 24 האט הָעָם אמר צו יהוֹשעַ: ה' אלֹקֵינוּ וועלן מיר עבד, און צו זיין קוֹל וועלן מיר שמע. 25 און יהוֹשעַ האט כרת א ברית מיטן עם אין יוֹם ההוא, און ער האט זיי שום חֹק און משפט אין שכם. 26 און יהוֹשעַ האט כתב די דאזיקע ווערטער אין סֶפר תּוֹרת אלוקים; און ער האט לקח א גרויסן שטיין, און האט אים דארטן קום אונטער דעם אייכנבוים וואס בייַם מקדש פון ה'. 27 און יהוֹשעַ האט אמר צו כּל העם: הנה דער דאזיקער שטיין זאל היה פאר אן עדות אקעגן אונדז, ווארעם ער האט שמע כּל אמרי ה', וואס ער האט מיט אונדז דבר; און ער וועט זיין פאר אן עדות אקעגן אייַך, טאמער וועט איר כחש אן אלוקיכם. 28 און יהוֹשעַ האט שלח הָעָם, איטלעכן צו זיין נחלה. 29 און עס איז געווען נאך די דאזיקע געשעענישן, איז מות יהוֹשעַ בן נוּן, עֶבֶד ה', 110 שנים. 30 און מע האט אים קבר אין דעם געמארק פון זיין נחלה, אין תמנת-סרח וואס אין דעם הר פון אפרים, אין צפון פון הַר געש. 31 און ישראל האט עבד ה' כּל יְמֵי יהוֹשעַ און כּל יְמֵי די זקנים וואס האָבּן ארך ימים געווען נאך יהוֹשעַ און וואס האָבּן ידע כּל מעשׂה ה', וואס ער האט עשׂה פאר ישראל. 32 און די עצמות פון יוספן, וואס די בְּנֵי-יִשְראל האָבּן עלה פון מצרים, האָבּן זיי קבר אין שכם, אויף דעם חלקה פון השׂדה וואס יעקב האט קנה פון די בְּנֵי חמור, דעם אב פון שכמען, פאר 100 קשיטה; און עס איז געווארן בְּנֵי-יוֹסף פאר א נחלה. 33 און אלעזר בן אהרנען איז מות, און מע האט אים קבר אויף דעם גבעת פינחסן בנוֹ, וואס איז אים נתן געווארן אין דעם הר פון אפרים.