איוב9

1 האָט ענה אִיּוֹב, אוּן האָט אמר: 2 אמנם, איך ידע אַז אַזוי איז עס; אוּן ווי קען יצדק אנוש עם א-ל ? 3 אַז ער זאָל חפץ זיך ריב מיט אים, וואָלט ער אים נישט ענה 1 פוּן 1000. 4 חָכָם אין לֵב, אוּן אמיץ אין כוח, ווער קען זיך הקשה [קשה] קעגן אים אוּן ישלם [שלם]? 5 דער וואָס עתק הָרִים, אוּן זיי ידע נישט, ווען ער הפך זיי אין זייַן אף. 6 דער וואָס רגז אֶרֶץ פוּן איר מקוֹם, אַז אירע עמודים פלץ. 7 דער וואָס אמר צו דער חרס, אוּן זי שייַנט נישט, אוּן די כּוֹכָבים חתם ער. 8 ער האָט נטה די הימלען אַליין, אוּן ער טרעט אויף די במה פוּן ים. 9 ער האָט עשׂה דעם עַיִש, דעם כסיל אוּן דעם כימה, אוּן די קאַמערן פוּן תמן. 10 ער עשׂה גדלות אַזש נישט צו חקר, אוּן נפלאות אַזש אָן מִסְפַּר. 11 הִנֵּה עבר ער מיר פאַרבּייַ, אוּן איך ראה נישט, אוּן ער חלף, אוּן איך מערק אים נישט. 12 הִנֵּה ער חתף--ווער קען אים שוב? ווער קען אים אמר: וואָס טוּסטוּ? 13 א-לוֹהַ שוב נישט זייַן אף; אוּנטער אים האָבּן זיך שחח די עֹזרֵי רַהַב. 14 היינט ווי שוין קען איך אים ענה, בחר מייַנע דברים מיט אים? 15 וואָס אַפילו איך זאָל צדּיק זייַן, קען איך נישט ענה; חנן מוז איך זיך בּייַ דעם וואָס שפט מיך. 16 אַפילו איך זאָל קרא אוּן ער זאָל ענה, וואָלט איך נישט אמן אַז ער האָט אזן מייַן קוֹל. 17 ער וואָס שוף מיך מיט שׂערה, אוּן מערט מייַנע פצע חנם. 18 ער לאָזט מיך מייַן רוח נישט שוב, נייַערט ער שׂבע מיך מיט ממררים. 19 אויבּ אין כוח, איז ער אמיץ, אוּן אויבּ אויף אַ מִשְפָּט: ווער קען אים יעד? 20 אַפילו איך זאָל זייַן צדּיק, וועט מייַן פֶּה מיך פארשולדיקן; איך מעג זייַן תם, וועט ער מיך מאַכן פאַר קרום. 21 איך בין תם; מיך ידע נישט מייַן נפש, מיר איז מאס מייַן חיּים. 22 אחת היא, דעריבּער אמר איך: דעם תם אַזוי ווי דעם רָשע כלה ער . 23 ווען די שוט טייט פִּתאֹם, לעג ער אויף דעם מַסָּה פוּן די נָקִי. 24 אֶרֶץ איז נתן אין דער יָד פוּן רָשע; דעם פנים פוּן אירע שֹׁפטים כסה ער; אויבּ נישט, ווער דען איז דאָס? 25 אוּן מייַנע טעג זייַנען קלל פוּן אַ לויפער, זיי זייַנען ברח, נישט ראה טובה. 26 זיי זייַנען חלף ווי אניות פון אֵבֶה, ווי אַ נשר וואָס טושׂ אויפן אֹכֶל. 27 אַז איך אמר, איך וועל שכח מייַן שיח, עזב מייַן פנים, אוּן זיך הבליג [בלג], 28 יגר איך זיך פאַר אַלע מייַנע עצבת, איך ידע אַז דו וועסט מיר נישט נקה. 29 רשע מוז איך בּלייַבּן, טאָ נאָך וואָס זאָל איך מיך יגע הֶבֶל? 30 אַז איך וואָלט זיך רחץ מיט שלג, אוּן הזכּיךְ [זכך] מיט בֹּר מייַנע כף, 31 וועסטוּ דעמאָלט אין אַ שחת מיך טבל, אַז מייַנע שׂלמָה וועלן זיך תעב מיט מיר. 32 וואָרעם נישט אַן איש כמני איז ער, איך זאָל אים ענה, מיר זאָלן יחדו צום מִשְפָּט בוא. 33 נישטא צווישן אונדז קיין מוֹכִיחַ , וואָסזאָל שית זייַן יָד אויף אונדז בּיידן. 34 זאָל ער סור פוּן מיר זייַן שבט, אוּן זייַן אימה זאָל מיך נישט בּעת, 35 וועל איך דבר אוּן נישט ירא האָבּן פאַר אים; אבּער עס נישט כֵן מיט מיר?