איוב35

1 אוּן אליהוא האָט זיך ענה אוּן האָט אמר: 2 חשב דאָס פאַר משפּט, אַז דו אמר: איך בין צַדיק פוּן א-ל? 3 כִּי דו זאָגסט: וואָס דיר סכן? וואסער יעל האָבּ איך דערפון מער ווי פוּן מייַן חטאת? 4 וועל איך דיר שוב מִלָּה, אוּן דייַנע רעים מיט דיר. 5 נבט צו די הימלען, אוּן ראה, אוּן שור אויף די שחקים [שחק] וואָס זייַנען גָּבַהּ איבּער דיר. 6 אַז דו חטא, וואָס פעל אויף אים? אוּן זייַנען רבב דייַנע פְּשָעִים , וואָס טוּסטוּ אים? 7 אַז דו ביסט צדק, וואָס נתן אים? אָדער וואָס לקח ער פוּן דייַן יָד? 8 אַן אִיש ווי דוּ האָט דייַן רֶשַע, אוּן אַ בן אדם דייַן צדקה . 9 פוּן וועגן די רֹב עשוקים זעק מען, מע שוע זיך וועגן דעם זרוֹעַ פוּן די רבים , 10 אוּן מע אמר נישט: וווּ איז א-לוֹהַ עֹשֶׂי, וואָס נתן זמרות [זמיר] אין דער לָיְלָה; 11 וואָס אלף אונדז מער פוּן בהמות אֶרֶץ, אוּן מאַכט אונדז חכם פוּן עוֹף הַשָמָיִם? 12 ווען צעק מען, ער ענה נישט, וועגן דער גאון פוּן די רָעִים. 13 אָבּער שָוְא וועט נישט א-ל שמע, אוּן שַדַּי שור עס נישט. 14 הגם דו אמר, דו קענסט אים נישט שור, איז דער דִּין פאַר אים, אוּן דאַרפסט חולל אויף אים. 15 אוּן אַצונד, האָט דען פאַר גאָרנישט פקד זייַן אף אוּן ידע ער נישט פַּש מְאֹד? 16 אָבּער אִיּוֹב פצה מיט הֶבֶל זייַן פֶּה, אָן דַעַת מִלִּין [מִלָה] ער הכבּיר [כבר].