איוב34

1 אוּן אליהוא האָט זיך ענה אוּן האָט אמר: 2 שמע, חכמים, מייַנע מִלָּה, אוּן איר יֹדְעִים, לייגט צו דאָס אֹזֶן צו מיר. 3 וואָרעם דאָס אֹזֶן דאַרף בחן מִלִּין, אַזוי ווי דער חֵךְ טעם צו אכל. 4 לאָמיר אונדז בחר דאָס משפט, לאָמיר ידע ווערן צווישן אונדז וואָס איז טוֹב. 5 וואָרעם אִיּוֹב אמר: איך בין צדק, אָבּער א-ל האָט סור מייַן מִשְפָּט; 6 בּייַ מייַן מִשְפָּט ווער איך געהאַלטן אַז איך כזב, אָן פּשע, אָנוש [אנש] איז מייַן ווונד. 7 וואָסער גֶבֶר ווי אִיּוֹב שתה לעג אַזוי ווי מַיִם, 8 אוּן ארח זיך אין חברותא מיט פֹעֲלֵי אָוֶן, אוּן הלך אום מיט אנשי רשע? 9 וואָרעם ער אמר: דעם גֶבֶר סכן גאָרניט ווען ער איז רָצָה מיט אלוקים. 10 דעריבּער, אנשי לבב, שמע! מיר צו: חללה לא-ל פוּן רֶשַע, אוּן שַדַּי פוּן עָוֶל. 11 אָבּער די פעל אדם שלם ער אים, אוּן לויט אֹרַח איש מצא ער אים. 12 יאָ אמנם, א-ל לֹא רשע, אוּן שַדַּי לֹא עות מִשְפָּט. 13 ווער האָט אים פקד איבּער ארצה? אוּן ווער האָט שׂים די תבל כלה? 14 אַז ער זאָל שים זייַן לֵב אויף אים, אַז ער זאָל זייַן רוּח אוּן זייַן נְשָמָה אסף צו זיך, 15 וואָלט גוע כּל בשׂר יחד, אוּן אָדָם וואָלט צו עָפָר זיך שוב . 16 אוּן אויבּ דו האָסט בִּינָה, שמע דאָס צו; אזן דעם קוֹל פוּן מייַנע מִלָּה. 17 צי קען דער וואָס שׂנא מִשְפָּט חבש? אָדער ווילסטוּ דעם כּבּיר צדּיק באַשולדיקן ? 18 קען מען אמר צו אַ מלך בליעל? רָשָע צו נדיבים? 19 דעם וואָס נשׂא נישט פני שׂרים, אוּן נכר נישט אויפן שוֹעַ מער ווי אויפן דָל, ווייַל דאָס מַעֲשֵׂה פוּן זייַנע ידים זייַנען כלם. 20 אין אַ רגע מות זיי, אין חצות לָיְלָה עם ווערן געש אוּן עבר, אוּן מע סור דעם אַבִּיר ווי נישט מיט דער יָד. 21 וואָרעם זייַנע אויגן זייַנען אויף די דרכי-איש, אוּן אַלע זייַנע טריט ראה ער. 22 נישטא קיין חֹשֶךְ אוּן קיין צַלְמָוֶת, פאַר די פעלי אָוֶן זיך דאָרטן צו סתר. 23 וואָרעם ער שׂים נישט דעם איש עוֹד, צו הלך פאַר א-ל צום מִשְפָּט. 24 ער רעע כּבּירים [כּבּיר] לֹא חֵקֶר, אוּן עמד אחרים אָנשטאָט זיי. 25 אמנם, ער הכּיר [נכר] זייערע מעבּד, און ער הפך איבּער לָיְלָה, אוּן זיי ווערן דכא . 26 ווייַל זיי זייַנען רשָעים, ספק ער זיי, אין אַן מקוֹם רֹאים [ראה]. 27 ווייל זיי האָבּן זיך סור פוּן אים, אוּן אויף אַלע זייַנע דרכים נישט שׂכל. 28 זיי האָבּן געמאַכט בוא צו אים דאָס צעקה פוּן דעם דַּל, אוּן דאָס צעקה פוּן די עניים פלעגט ער שמע. 29 און אַז ער שקט, ווער קען אים באשוּלדיקן ? אוּן ער סתר דעם פנים, ווער קען אים וועלן שור? סייַ בּייַ אַ גוֹי סייַ בּייַ אַן אָדָם יחד. 30 כדי דער אָדָם חָנֵף זאָל נישט מלך, כדי קיין מוקש זאָלן נישט זייַן פאַרן עם . 31 וואָרעם האָט ער דען צו א-ל אמר: איך האָבּ נשׂא, איך וועל מער נישט חבל? 32 וואָס איך חזה נישט, לערן דו מיך; אויבּ איך האָבּ פעל עָוֶל, וועל איך מער נישט יסף? 33 זאָל ער שלם אויף דיינע תּנאָים, אויבּ דיר מאס ? טאָ דו בחר, אוּן נישט איך! אוּן וואָס ווייסטו, דבר ! 34 אנשי לבב וועלן מיר אמר, אוּן דער גבר חכם וואָס וועט מיר שמע: 35 אִיּוֹב דבר אָן דַעַת, אוּן זייַנע דברים זייַנען אָן שׂכל. 36 מיין אָבָה איז אִיּוֹב זאָל בּחן ווערן, עד נצח, פאַר זיינע תְּשוּבָה אַזוי ווי אנשי אָוֶן. 37 וואָרעם ער יסף פשע צו זייַן חטא; ער ספק צווישן אונדז, אוּן רבה זייַנע אֵמֶר קעגן א-ל.