איוב29

1 אוּן אִיּוֹב האָט יסף נשׂא זייַן משל, אוּן האָט אמר: 2 ווער נתן מיך אַזוי ווי אין די חדשים קֶדֶם, ווי אין די טעג וואָס א-לוֹהַ האָט מיך שמר! 3 ווען זייַן נֵר האָט הלל איבּער מייַן קאָפּ, ווען פאַר זייַן אוֹר פלעג איך הלך אין דער חשך. 4 אַזוי ווי איך בין געווען אין די טעג פון מייַן חֹרֶף, ווען די סוד א-לוֹהַ איז געווען אויף מייַן אֹהֶל; 5 ווען שַדַּי איז נאָך געווען מיט מיר; רונד אַרום מיר מייַנע נערים. 6 ווען מייַנע הָלִיךְ האָבּן זיך רחץ אין חֵמָה, אוּן דער צוּר האָט צוק בּייַ מיר פֶּלֶג מיט שֶמֶן. 7 אַז איך בין יצא צום שער אין קֶרֶת, כון אין רחוב מייַן מושב, 8 האָבּן נערים ראה אוּן זיך נחבא [חבא], אוּן יָשִיש האָבּן זיך קום אוּן עמד. 9 שׂרים האָבּן זיך עצר פוּן מלים, אוּן די כף פלעגן זיי שׂים אויף זייער פֶּה. 10 דער קוֹל פוּן נגידים האָט זיך נחבא [חבא], אוּן זייער לשוֹן האָט זיך דבק צו זייער חֵךְ. 11 וואָרעם וווּ אַן אֹזֶן האָט שמע האָט מיך אשר, אוּן וווּ אַן אויג האָט ראה, האָט מיר העיד [עוד]. 12 ווייַל איך פלעג מלט דעם עָנִי וואָס האָט שוע, אוּן דעם יתום וואָס האָט נישט קיין עֹזֵר. 13 די ברכה פוּן דעם אֹבֵד פלעגט בוא אויף מיר, אוּן דאָס לֵב אלמנה איך געמאכט צו רנן. 14 איך האָבּ לבש צֶדֶק , אוּן זי האָט מיך לבש, ווי אַ מעיל אוּן אַ צניף איז געווען מייַן מִשְפָּט. 15 אויגן בין איך געווען פאַרן עִוֵּר, אוּן רגלים פאַרן פִּסֵּחַ בין איך געווען. 16 איך בין געווען אָב פאַר די אביונים, אוּן דעם מִשְפָּט פוּן דעם וואָס איך האָבּ נישט ידע, פלעג איך חקר. 17 אוּן איך האָבּ שבר די מתלעות פוּן דעם עַוָּל, אוּן פוּן זייַנע ציינער שלך דעם טרף. 18 אוּן איך האָבּ אמר: בּייַ מייַן קֵן וועל איך גוע, אוּן ווי דער חול וועל איך מערן טעג. 19 מייַן שֹׁרֶש וועט פתח צום מַיִם, אוּן דער טוי וועט לון אויף מייַן קציר. 20 מייַן כבוד וועט חָדָש בּייַ מיר, אוּן מייַן קשת וועט אין מייַן יָד זיך חלף. 21 צו מיר האָט מען זיך שמע אוּן יחל, אוּן מע פלעגט דמם אויף מייַן עצה. 22 נאָך מייַן דברים פלעגט מען מער נישט שנה אוּן אויף זיי פלעגט נתף מייַן מִלָּה. 23 אוּן זיי האָבּן יחל ווי אויף מָטָר אויף מיר, אוּן פער זייער פֶּה ווי אויף מלקוש. 24 אַז איך פלעג שׂחק צו זיי, פלעגט זיך זיי נישט אָמַן ; אוּן דאָס אוֹר פוּן מייַן פנים פלעגן זיי נישט נפל. 25 איך פלעג בחר זייער דֶּרֶךְ, אוּן פלעג ישב רֹאש, אוּן שכן ווי מלך צווישן גדוד, ווי דער וואָס טוט אֲבֵלִים נחם.