איוב23

1 האָט ענה אִיּוֹב, אוּן האָט אמר: 2 הַיּוֹם אויך איז מרי שחי [שִׂיחַ], מייַן יָד איז כבד פוּן וועגן מייַן אנחה. 3 הלוואי ידע איך וווּ איך מצא אים, ווי איך בוא צו זייַן תכוּנָה! 4 איך וואָלט ערך פאַר אים דעם מִשְפָּט, אוּן מייַן פֶּה וואָלט איך מלא מיט תוכחות. 5 איך וואָלט ידע וואָס ער וואָלט מיר ענה, אוּן פאַרשטיין [בין] וואָס ער וואָלט מיר אמר. 6 וואָלט ער מיט רב כוח ריב מיט מיר? לֹא; נייַערט אמנם וואָלט ער שׂים אויף מיר. 7 דעמאָלט וואָלט דער יָשָר יכח מיט אים, אוּן איך וואָלט לנצח פלט פוּן מייַן שָׁפַט. 8 הִנֵּה, איך הלך פאַרויס, אוּן ער איז נישטא, אוּן אָחוֹר, אוּן איך מערק אים נישט; 9 שׂמֹאול אַז ער איז עשׂה, חזה איך נישט, ער עטף זיך יָמִין, אוּן איך ראה נישט. 10 אָבּער ער ידע דעם דֶּרֶךְ וואָס בּייַ מיר, ער האָט מיך בּחן, איך בין ווי זָהָב יצא. 11 אָן זייַן אשור האָט זיך אחז מייַן רגל, זייַן דֶּרֶךְ האָבּ איך שוֹמר, אוּן זיך נישט נטה. 12 אַ מצוה פוּן זייַנע ליפן האָבּ איך זיך נישט מוש; מער ווי מייַן חוק האָבּ איך צפן די אֵמֶר פוּן זייַן פֶּה. 13 אָבּער ער איז באחד, אוּן ווער קען אים שוב? אוּן זייַן נפש אִוָּה, אוּן ער עשׂה. 14 יאָ, ער וועט שלם חֻקִי, אוּן רבות אַזוינס זענען בּייַ אים. 15 דעריבּער בין איך בהל פאַר אים; איך בּאַטראַכט, אוּן האָבּ פחד פאַר אים. 16 אוּן א-ל האָט הֵרַךְ [רכך] מייַן לֵב, אוּן שַדַּי האָט מיך בהל. 17 וואָרעם איך בין נישט נצמת [צמת] געוואָרן פוּן דעם חושך, אוּן פאַר מייַן פנים האָט כסה אֹפֶל.