איוב22

1 האָט ענה אֶליפז דער תֵימָני, אוּן האָט אמר: 2 קענען דען גבר סכן א-ל? קענען אַ מַשְׂכּיל סכן אים. 3 האָט שַדַּי חפץ אַז דו ביסט אַ צדיק? אָדער אַ בצע אַז דו ביסט תמם אין דייַנע דרך? 4 צי וועגן דייַן יראת ה' יכח ער דיך, אוּן בוא צום משפּט מיט דיר? 5 איז נישט דייַן רעה רבה, אוּן אָן קץ דייַנע עונות? 6 וואָרעם פלעגסט חבל בּייַ דייַנע אחים חִנָּם, אוּן די בגדים פוּן די ערומים פלעגסטוּ הפשיט [פשט]. 7 מַיִם דעם עיף פלעגסטוּ נישט שקה, אוּן פוּן דעם רָעֵב פלעגסטוּ מנע לֶחֶם. 8 יאָ, דעם אִיש זרוֹעַ , אים געהערט הָאָרֶץ, אוּן דער נְשׂוּא פנים, ער ישב אויף איר. 9 אלמנות האָסטוּ שלח ריקם, אוּן די זרוֹעַ פוּן יתומים פלעגן דכא ווערן. 10 דעריבּער זייַנען פחים רונד אַרום דיר, אוּן דיך בהל אַ פחד פִּתְאֹם, 11 אָדער חֹשֶךְ, אַז דו קענסט נישט ראה, אוּן אַ שפעה פון מַיִם כסה דיך. 12 אמנם, א-לוֹהַ איז אין דער גֹּבהּ פוּן די הימלען, אוּן ראה, די רֹאש כּוֹכָבים ווי רום זיי זייַנען; 13 אוּן דו אמר: וואָס ידע א-ל? צי קען ער דורכן ערפל שפט? 14 עבים [עָב] זייַנען אים אַ סֵתֶר, אוּן ער ראה נישט, אוּן איבּער דעם חוּג פוּן שָמַיִם הלך ער אום. 15 ווילסטוּ שמר דעם אֹרַח עוֹלם, וואָס די מתי-אזן האָבּן דרך? 16 די וואָס זייַנען קמט פאַר דער צייַט, וואָס זייער יסוֹד איז ווי אַ נָהָר יצק געוואָרן; 17 די וואָס האָבּן אמר צו א-ל: סור זיך פוּן אונדז! אוּן וואָס קען זיי פעל שַדַּי? 18 בּעת ער האָט מלא זייערע בּתּים מיט טוֹב, יאָ, די עצה פוּן די רשָעים איז רחק פוּן מיר. 19 די צדיקים האָבּן ראה, אוּן זיך שׂמח, אוּן דער נקי האָט לעג פוּן זיי: 20 אמנם, נכחד [כחד] געוואָרן איז אונדזער קִים, אוּן זייער יתר האָט אכל דאָס אֵש. 21 סכן זיך נָא מיט אים, אוּן זייַ אין שלוֹם! דורך דעם וועט דיר בוא טובה. 22 לקח נָא תורה פוּן זייַן פֶּה, אוּן שׂים זייַנע אֵמֶר אין דייַן לֵב. 23 אַז דו וועסט זיך שוב צו שַדַּי וועסטוּ בנה ווערן אַז דו וועסט רחק עולה פוּן דייַנע אוהל. 24 אוּן שית אין עפר דאָס בֶּצֶר, אוּן צווישן צוּר פוּן די נחלים דאָס אוֹפיר; 25 אוּן שַדַּי זאָל זייַן דייַן בֶּצֶר, אוּן כֶּסֶף תועפות בּייַ דיר. 26 וואָרעם דעמאָלט וועסטוּ מיטן שַדַּי זיך קוויקן, אוּן וועסט נשׂא צו א-לוֹהַ דייַן פנים. 27 וועסט עתר צו אים, אוּן ער וועט דיך שמע, אוּן דייַנע נדרים וועסטוּ שלם. 28 אוּן וועסט גזר אַ זאַך, אוּן זי וועט דיר צו קום, אוּן אויף דייַנע דרכים וועט נגה אַן אוֹר. 29 אַז מע האָט דיך שפל, האָסטוּ געזאָלט אמר: עס איז אַ גֵּוָה; וואָרעם ער ישע דעם וואָס שַח די אויגן. 30 ער וועט מלט די וואָס איז נישט נקי, אוּן וועסט מלט ווערן דורך דער בֹּר פון דייַנע כפים.