ירמ6

1 העיז [עוז]! איר בּני בנימין, אַרויס פוּן ירושָלַיִם, און אין תקוֹעַ תקע שוֹפר, און אין בעת-כֶרֶם נשׂא אַ מַשְאֵת, וואָרעם רָעָה שקף אַרויס פוּן צפון, און שֶבֶר גּדוֹל. 2 די שיינע [נָוֶה] און ענג, די בַּת צִיוֹן טאָ איך דּמה. 3 צו איר בוא רֹעִים מיט זייערע עדרים; זיי תקע אויף אוהלים רונד אַרום איר; זיי רעה איטלעכער זיך צו דער יָד [שטח פעולה]. 4 קדש אַ מלחמה אויף איר! קום! און לאָמיר עלה אין צהרים! וויי אונדז! וואָרעם דער יוֹם פנה זיך, וואָרעם עס נטה זיך די צל פוּן עֶרֶב 5 קום! און לאָמיר עלה בּייַ לָיְלָה, און לאָמיר שחת אירע ארמוֹן! 6 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: כרת! עץ, און שפך! אַרום ירושָלַיִם אַ סֹלְלָה; דאָס איז די עִיר וואָס איז הפקד [פקד], אַלע פוּן איר עֹשֶׁק אין איר. 7 ווי אַ בּוֹר צו הקיר [קרר] אַרויס איר מַיִם, אַזוי הקרה [קרר] זי אַרויס איר רָעָה; חָמָס און שֹׁד ישמע [שמע] זיך אין איר; פאַר מייַן פנים איז תמיד חֳלִי און מַכָּה. 8 זייַן יסר ! ירושָלַיִם, כדי מייַן נפש זאָל זיך נישט יקע פוּן דיר, אַ שממה אֶרֶץ נישט נוֹשבה [ישב] איך שׂום איר. 9 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: עולל [עלל] ווי אַ גֶּפן וועט מען עולל [עלל] דעם שְאֵרִית ישׂראל; שוב דייַן יָד, ווי אַ בוֹצֵר [בצר] אויף די צווייַגלעך [סלסלה]. 10 צו וועמען זאָל איך דבר און העיד [עוד] אַז זיי זאָלן שמע? הִנֵּה, זייער אֹזֶן איז עֲרֵלָה , און זיי קענען נישט הקשיב ; הִנֵּה, דבר ה' איז בּייַ זיי צום חֶרְפָּה, זיי חפץ עס נישט. 11 דעריבער בין איך מלא מיט דעם חֵמָה פוּן ה', איך נִלְאָה כול: שפך אים אויך אויף די עוֹלָל אין חוּץ, און אויף דעם סוֹד פוּן בַּחוּרִים יחדּו; וואָרעם אי אִיש אי אִשָּה וועלן לכד ווערן, דער זקן מיטן מלא ימים. 12 און זייערע בּתּים וועלן נָסַב [סבב] צו אחרים, שָׂדוֹת און נָשִים יחדּו; וואָרעם איך וועל נטה מייַן יָד אויף די יושבי הָאָרֶץ, אמר ה'. 13 וואָרעם פוּן זייער קָטָן בּיז זייער גּדוֹל איז איטלעכער בוֹצֵעַ [בֶּצַע] בֶּצַע, און פוּן נביא ביזן כֹהן עשׂה איטלעכער עשׂה שֶקֶר. 14 און זיי רפא דעם שֶבֶר פוּן עַמִּי ווי נקלּה [קלל], אַזוי צו אמר: שלום! שלום! ווען קיין שלום איז נישטאָ. 15 זיי וועלן צו הביש [בוש] ווערן, ווייַל תוֹעֵבָה האָבּן זיי עשׂה ; צו בוש נישט בוש זיי ידע זיי נישט צו הכלים [כלם]; דעריבער וועלן זיי נפל צווישן די נֹפלים; בעת איך פקד זיך זיי וועלן זיי יכשל [כשל] ווערן, אמר ה'. 16 אַזוי האָט ה' אמר: עמד! די דּרכים און ראה! און שאל אויף די אַלטע שטעגן [נתבוֹת (נָתִיבָה) עוֹלָם], וווּ איז דער דֶּרֶךְ הַטּוֹב, און הלך! אויף אים, און מצא מַרגּוֹעַ פאַר אייַער נפש . אָבּער זיי האָבּן אמר: מיר וועלן נישט הלך . 17 און איך הקם [קום] צֹפִים [צפה] איבּער אייַך: הקשיב [קשב]! צו דעם קוֹל שוֹפר! אָבּער זיי האָבּן אמר: מיר וועלן נישט קשב. 18 דעריבער שמע! איר גּוֹיִם, און ידע! דו עֵדָה, וואָס אויף זיי [עם יהודה]. 19 שמע! דו הָאָרֶץ; הִנֵּה, איך ברענג רָעָה אויף דעם דאָזיקן עם , די פּרי פוּן זייערע מחשבות, ווייַל זיי האָבּן מייַנע דברים נישט קשב, און מייַן תוֹרה זי האָבּן זיי מאס . 20 לָמָּה צו מיר דען לְבוֹנָה וואָס בוא פוּן שבאָ, און קָנֶה הטּוֹב פוּן אֶרֶץ מרחק? אייַערע עוֹלָה זייַנען נישט לְרָצוֹן [רצוֹן], און אייַערע זבחים זייַנען מיר נישט ערב. 21 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נתן מכשוֹלים פאַר דעם דאָזיקן עם , און כשל וועלן דורך זיי אֲבוֹת און בָּנִים אין יחדּו דער שָכֵן און זייַן רֵעַ; און זיי וועלן אבד. 22 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה! אַן עם בוא פוּן אֶרֶץ צפון, און אַ גּוֹי גָּדוֹל עור זיך פוּן די יַרְכָה אֶרֶץ. 23 קשת און כּידוֹן חזק זיי, אַכזָרי זייַנען זיי, און זיי רחם נישט; זייער קוֹל המה ווי דער ים, און אויף סוּסים רכב זיי; ערך ווי אַיין אִיש צו מלחמה אויף דיר, בַּת צִיוֹן. 24 מיר האָבּן שמע זייַן שוֹמע , יָדֵינוּ זייַנען רפה געוואָרן, אַן אנגסט [צָרָה] האָט אונדז חזק, אַ חִיל ווי אַ יוֹלֵדָה. 25 זאָלסט נישט יצא אין שָׂדֶה, און אין דֶּרֶךְ זאָלסטו נישט הלך, וואָרעם די חֶרֶב פוּן דעם פייַנט איז אַ מָגוֹר רונד אַרום. 26 בַת-עַמִּי, חגר אָן זאַק, און התפלש [פלש] זיך אין אֵפֶר; אַ אֵבֶל ווי נאָך אַן יָחִיד עשׂה דיר, מִסְפֵּד תמרוּרים, וואָרעם פִּתְאֹם וועט בוא דער שוֹדֵד אויף אונדז. 27 אַ בָּחוֹן האָבּ איך דיך נתן, אַ מִבְצָר צווישן עַמִּי, כדי זאָלסט ידע ווערן און בחן זייער דרכים. 28 סרי [סור] סוֹררים זייַנען זיי אַלע, רכילות-טרייַבער; נחשת און בּרזל זייַנען זיי, אַלע שחת זייַנען זיי. 29 מַפֻּחַ חרר, מיט אֵש תמם עֹפֶרֶת; לשוא ער צרף צו צרף; און שלעכטע זיינען נישט נתק. 30 כֶּסֶף נִמְאָס [מאס] קרא מען זיי, וואָרעם מאס האָט זיי ה'.