ירמ35

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה' אין די יְמֵי יהוֹיָקים בּן
יֹאשִיָהון, מלך יהודה, אַזוי צו אמר: 2 הלך צו דעם בּית פוּן די רֵכָבים, און זאָלסט דבר צו זיי, און זיי בּרענגען אין בּית ה', אין איינער פוּן די לְשָכות [לִשְכָּה], און זיי שקה ווייַן. 3 האָבּ איך לקח יַאֲזַניָה בּן יִרמיָהו בּן חֲבַצִניָהן, און זייַנע אחים , און אַלע זייַנע בָּנִים, און דאָס כּל בּית די הָרֵכָבִים. 4 און איך האָבּ זיי געבראַכט אין בּית ה', אין דער לִשְכָּה פוּן די בּני חָנָן בּן יִגדַליָהו דעם אִיש האלוקים, וואָס אֵצֶל דער לִשְכָּה פוּן די שׂרים, וואָס איבּער דער לִשְכָּה פוּן מַעֲשֵיָהו בּן שַלוּם דעם שֹׁמֵר הַסַּף. 5 און איך האָבּ נתן פאַר בּני-בּית הָרֵכָבִים גָּבִיעַ מלא ווייַן און כּוֹס, און איך האָבּ צו זיי אמר: שתה ווייַן. 6 האָבּן זיי אמר: מיר שתה נישט קיין ווייַן, וואָרעם יוֹנָדָב בּן רֵכָבן, אבינו, האָט אונדז צוה, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט שתה קיין ווייַן, איר, און אייַערע בָּנִים עַד עוֹלם; 7 און קיין בּית זאָלט איר נישט בנה , און קיין זֶרַע זאָלט איר נישט זרע, און קיין כֶּרֶם זאָלט איר נישט נטע, און נישט האָבּן; נייַערט אין אוהלים זאָלט איר ישב אַלע אייַערע ימים, כדי איר זאָלט חיה ימים רבּים על פּני האדמה וואָס איר גור דאָרטן. 8 און מיר האָבּן שמע צו דעם קוֹל יהוֹנָדָב בּן רֵכָבן, אבינו, אין אַלע וואָס ער האָט אונדז צוה, נישט צו שתה קיין ווייַן כּל יָמֵינוּ, מיר, אונדזערע נָשִים, אונדזערע בָּנִים, און אונדזערע בָּנוֹת; 9 און נישט צו בנה קיין בּתּים פאַר אונדז צום ישב , און קיין כֶּרֶם, און קיין שָׂדֶה, און קיין זֶרַע, זאָל בּייַ אונדז נישט זייַן. 10 און מיר זייַנען ישב אין אוהלים, און מיר האָבּן שמע און עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס אבינו יוֹנָדָב האָט אונדז צוה. 11 און עס איז געווען, אַז נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל איז עלה אויפן הָאָרֶץ, האָבּן מיר אמר: בוא! און לאָמיר בוא אין ירושָלַיִם פוּן וועגן דעם חיל פוּן די כַּשְׂדִּים, און פוּן וועגן דעם חיל פוּן אַרָם; און מיר האָבּן זיך ישב אין ירושָלַיִם. 12 איז דאָס דבַר-ה' געווען צו יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 13 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הלך, און זאָלסט אמר צו די איש יהודה, און צו די יושבי ירושָלַיִם: ווילט איר נישט אַ מוסר לקח צו שמע צו מייַנע דברים? אמר ה'. 14 עס איז געווען קום די דברים פוּן יהוֹנָדָב בּן רֵכָבן, וואָס האָט צוה זייַנע בָּנִים נישט צו שתה קיין ווייַן, און זיי שתה נישט בּיז אויף היום הזה, ווייַל זיי שמע דעם מצוה פוּן אֲבִיהֶם, און איך האָבּ דבר צו אייַך, שכם און דבר, און איר האָט נישט שמע צו מיר. 15 און איך האָבּ שלח צו אייַך אַלע מייַנע עבדים די נביאים, שכם און שלח, אַוזי צו אמר: שוב אייַך נָא איטלעכער פון זייַן דֶּרֶךְ הָרָעָה, און יטב אייַערע מעללים, און איר זאָלט ניאט הלך אחרי אלוקים אחרים זיי צו עבד, און בלייַבט ישב אויף האדמה וואָס איך האָבּ נתן אייַך און אבוֹתֵיכם; אָבּער איר האָט נישט נטה אייַער אֹזֶן, און נישט שמע צו מיר. 16 פארוואָר, ווייַל בּני-יהוֹנָדָב בּן רֵכָבן האָבּן קום געווען דעם מצוה פוּן אֲבִיהֶם, וואָס ער האָט זיי צוה, און דאָס דאָזיקע עַם האָט נישט שמע צו מיר, 17 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' אלוקי צבָאות, אלוקי ישׂראל: הִנֵּה, איך בּרענג אויף יהודה און אויף כּל יושבי ירושָלַיִם דאָס כּל הָרָעָה וואָס איך האָבּ דבר אויף זיי; ווייַל איך האָבּ דבר צו זיי, און זיי האָבּן נישט שמע , און איך האָבּ קרא צו זיי און זיי האָבּן זיך נישט ענה. 18 און צו דעם בּית פוּן די רֵכָבים האָט יִרמיָהו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: ווייַל איר האָט שמע צו דעם מצוה פוּן יהוֹנָדָב אֲבִיכֶם, און איר האָט שמר אַלע זייַנע מצוה, און איר האָט עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס ער האָט אייַך צוה, 19 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' צבאות אֱלֹקֵי ישׂראל: עס וועט נישט יִכָּרֵת איש פוּן יוֹנָדָב בּן רֵכָבן צו עמד פאַר מיר כּל הימים.