ירמ30

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט
אמר ה' אלוקי ישׂראל, אַזוי צו אמר: כתב! דיר כּל הדברים וואָס איך האָבּ דבר צו דיר, אויף א סֶפֶר. 3 וואָרעם הִנֵּה, יָמִים בָּאִים , אמר ה', און איך וועל שוב די שְבוּת פוּן עַמִּי ישׂראל און יהודה, אמר ה', און וועל זיי שוב צו הָאָרֶץ, וואָס איך האָבּ נתן אבותם, און זיי וועלן עס ירש. 4 און דאָס זייַנען די דברים וואָס ה' האָט דבר אויף ישׂראל און אויף יהודה: 5 פאַרוואָר, אַזוי האָט ה' אמר: א קוֹל פוּן חֲרָדָה האָבּן מיר שמע ; פַּחַד און נישט שָלוֹם 6 שאל נָא און ראה אויבּ אַ זָכָר קען יֹלד [ילד]; מַדּוּעַ ראה איך כל גֶבֶר מיט זייַנע יד אויף זייַנע חָלָץ, אַזוי ווי אַ יוֹלֵדָה [ילד], און כל פנים איז נהפך [הפך] אין יֵרָקוֹן? 7 וויי, וואָרעם גָדוֹל איז היוֹם ההוּא, אָן אַ גלייַכן צו אים; און עֵת צָרָה איז דאָס פאַר יעקב, אָבּער פוּן איר וועט ער יושע [ישע] ווערן. 8 און עס וועט זייַן אין יום ההוא, אמר ה' צבָאות, וועל איך שבר זייַן יאָך פוּן דייַן צַוָּאר, און דייַנע מוֹסֵר וועל איך נתק; און מער וועלן נישט יעבדוּ [עבד] מיט אים זָרִים. 9 נייַערט זיי וועלן עבד ה' אֱלֹקֵיהֶם, און דוד זייער מלך, וואָס איך וועל זיי קום . 10 און דו זאָלסט נישט ירא האָבּן, מייַן עֶבד, יעקב, אמר ה', און נישט זיין חתת, ישׂראל, וואָרעם הִנֵּה, איך ישע דיך פוּן דער רחוֹק, און דייַן זֶרַע פוּן אֶרֶץ פוּן זייער שְבִי; און יעקב וועט ווידער זייַן שָקַט און שַאֲנַן [שאן], און קייַנער וועט נישט החריד [חרד]. 11 וואָרעם איך בין מיט דיר, אמר ה', דיך צו ישע; וואָרעם איך וועל עשׂה כָּלָה פוּן כּל הַגּוֹיִם וואָס איך האָבּ דיך אַהין פוץ, אָבּער פוּן דיר וועל איך קיין כָּלָה נישט עשׂה, און איך וועל דיך יִסַּד לויט מִשְפָּט, אָבּער נקּה וועל איך דיך נישט נקּה. 12 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: אָנוּש [אנש] איז דייַן שֶבֶר, נַחֲלָה איז דייַן מַכָּה. 13 קייַנער דָּן נישט פוּן דייַן דִּין ווערן, נישטאָ קיין רְפֻאוֹת תִּעָלָה פאַר מזוֹר פון דיר. 14 אַלע דייַנע אֹהבים האָבּן שכח אָן דיר, זיי דרש נישט אויף דיר; וואָרעם אַ מַכָּה פוּן אַ פייַנט האָבּ איך דיך נכה, אַ מוּסַר אַכְזָרִי, פאַר דייַן רֹב עָוֹן, ווייַל דייַנע חַטָּאת זייַנען עצם. 15 וואָס שרייַסטו אויף דייַן שֶבֶר, וואָס אָנוּש איז דייַן מַכְאוֹב? פאַר דייַן רֹב עָוֹן, ווייַל דייַנע חַטָּאת זייַנען עצם, האָבּ איך דאָס עשׂה צו דיר. 16 אָבּער אַלע דייַנע פארצערער [אכל] וועלן אכל ווערן, און אַלע דייַנע פייַנט וועלן אַלע אין שְבִי הלך, און דייַנע שֹׁאסים [שסס] וועלן צו מְשִׁסָּה ווערן, און אַלע דייַנע בָּזַז וועל איך נתן צו בַּז. 17 וואָרעם איך וועל עלה אַן אֲרֻכָה צו דיר, און פוּן דייַנע מַכָּה וועל איך דיך רפא, אמר ה'; ווייַל מען האָט דיך קרא נִדָּחָה [נדח]: צִיוֹן איז זי, קייַנער דרש נישט אויף איר. 18 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך שוב אום די שְבוּת פוּן די אוהלים פוּן יעקב, און זייַנע משכּנוֹת [משכן] וועל איך רחם; און די עִיר וועט בנה ווערן אויף איר תֵּל, און דער אַרמוֹן וועט ישב אויף זייַן מִשְפָּט. 19 און יצא וועט פוּן זיי אַ תּוֹדָה, און קוֹל פוּן שׂחק; און איך וועל זיי רבה, און זיי וועלן נישט מעט ווערן, און איך וועל זיי כבד, און זיי וועלן נישט צער ווערן. 20 און זייַנע בָּנִים וועלן זייַן ווי פריער [קֶדֶם], און זייַן עדה וועט כון פאַר מיר; און איך וועל זיך פקד מיט אַלע זייַנע לֹחץ. 21 און זייַן אַדִּיר וועט זייַן פוּן אים אַליין, און זייַן מֹשֵל וועט זיין פוּן זייַן קרב; און איך וועל יצא און אים הקרב [קרב], און ער וועט נגש צו מיר; וואָרעם ווער איז דער וואָס קען ערֹב זייַן לֵב צו נגש צו מיר? אמר ה'. 22 און איר וועט מיר זייַן צו עַם, און איך וועל אייַך זייַן צום אלוקים. 23 הִנֵּה, אַ סְעָרָה פוּן ה', חֵמָה איז יצא, סַעַר מתגוֹרֵר [גרר]; אויף דעם קאָפּ פוּן די רשעים וועט ער חול. 24 נישט שוב וועט דער חרוֹן אף ה', בּיז ער עשׂה, און בּיז ער איז מקיים, די מְזִמוֹת פוּן זייַן לֵב; אין אחרית הימים וועט איר דאָס פאַרשטיין [בין]. 25 אין יענער צייַט, אמר ה', וועל איך זייַן לאלוקים בּייַ כּל משפחות ישׂראל, און זיי וועלן מיר זייַן לְעַם.