ירמ25

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון אויף דעם כּל עם פוּן יהודה אין 4טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה; דאָס איז דאָס 1שטע שָנָה פוּן נבוכַדראָאצקר מלך בבל, 2 וואָס יִרמיָהו הנביא האָט דבר צו דעם כּל עם פוּן יהודה, און צו כּל יושבי ירושָלַיִם, אַזוי צו אמר: 3 פוּן 3טן שָנָה פוּן יֹאשִיָהו בּן אָמוֹנען, מלך יהודה, און בּיז אויף היום הזה, שוין 23 שָנָה איז דאָס דבַר-ה' צו מיר, און איך האָבּ דבר צו אייַך, שכם און דבר, און איר האָט נישט שמע . 4 און ה' האָט צו אייַך שלח אַלע זייַנען עבדים די נביאים, שכם און שלח, אָבּער איר האָט נישט שמע און נישט נטה אייַער אֹזֶן צו שמע 5 אַזוי צו אמר: שוב אייַך איטלעכער פוּן זייַן דֶּרֶךְ הָרָעָה, און פוּן אייַערע רֹעַ מעללים, און ישב אויף האדמה וואָס ה' האָט נתן אייַך און אבוֹתֵיכם פוּן עוֹלם און בּיז עוֹלם, 6 און איר זאָלט נישט הלך נאָך אלוקים אחרים זיי צו עבד, און זיך צו שחה צו זיי, און איר זאָלט מיך נישט כעס מיט דעם מַעֲשֵׂה פוּן אייַערע ידים , און איך וועל אייַך נישט רעע. 7 אָבּער איר האָט נישט שמע צו מיר, אמר ה', כדי מיך צו כעס מיט דעם מַעֲשֵׂה פוּן אייַערע ידים, צו אייַער אייגענער רע. 8 דעריבער האָט ה' צבָאות אַזוי אמר: ווייַל איר האָט נישט שמע מייַנע דברים, 9 הִנֵּה שלח איך און וועל לקח כּל משפחות פוּן צפון, אמר ה', און צו נבוּכַדרֶאצַר מלך בבל, מייַן עֶבֶד; און איך וועל זיי בּרענגען אויף דעם דאָזיקן אֶרֶץ, און אויף אירע יוֹשבים, און אויף אַלע די דאָזיקע גּוֹיִם רונד אַרום, און איך וועל זיי חרם, און וועל זיי שׂים פאַר אַ שַמָּה און פאַר אַ שְרֵקָה, און פאַר חרבות [חָרְבָּה] עוֹלם. 10 און איך וועל אבד פוּן זיי דעם קוֹל פוּן שָׂשׂוֹן און דעם קוֹל פוּן שִׂמְחָה, דעם קוֹל פוּן חתן און דעם קוֹל פוּן כּלּה, דאָס קוֹל פוּן אַ רֵחַיִם, און דעם אוֹר פוּן אַ נֵר. 11 און דאָס דאָזיקע כּל הָאָרֶץ וועט ווערן אַ חָרְבָּה און אַ שַמָּה, און די דאָזיקע גּוֹיִם וועלן עבד מלך בבל 70 שָנָה. 12 און עס וועט זייַן, אַז די 70 שָנָה ווערן מלא, וועל איך זיך פקד מלך בבל, און יענעם גּוֹי, אמר ה', פאַר זייער עוון, און אֶרֶץ כַּשְׂדִּים; און איך וועל עס שׂים פאַר שממות עוֹלָם. 13 און איך וועל ברענגנע אויף יענעם אֶרֶץ אַלע מייַנע דברים וואָס איך האָבּ דבר אויף איר, אַלע וואָס כתב אין דעם דאָזיקן סֶפר, וואָס יִרמיָהו האָט נביאות געזאָגט אויף כּל הגּוֹיִם. 14 וואָרעם גּוֹיִם רַבִּים און מלכים גְדוֹלִים וועלן אויך זיי עבד; און איך וועל זיי שלם לויט זייער פֹּעַל און לויט דעם מַעֲשֵׂה פוּן זייערע ידים ]. 15 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל צו מיר: לקח! דעם דאָזיקן כוֹס מיט ווייַן פוּן חֵמָה הזֹאת, פוּן מייַן יָד, און זאָלסט אים השקיה [שקה] כּל הגּוֹיִם וואָס איך שלח דיך צו זיי. 16 און זיי וועלן שתה, און זיך התגעש [געש], און התהלל [הלל] ווערן, פוּן וועגן דער חֶרֶב וואָס איך שלח צווישן זיי. 17 און איך האָבּ לקח דעם כּוֹס פוּן יָד ה', און האָבּ שקה כּל הגּוֹיִם וואָס ה' האָט מיך צו זיי שלח : 18 ירוּשָלַיִם, און די ערים פוּן יהודה, און אירע מלכים, אירע שׂרים, כדי זיי צו נתן פאַר אַ חָרְבָּה, פאַר אַ שַמָּה, פאַר אַ שְרֵקָה, און פאַר אַ קללה, אַזוי ווי היום הזה; 19 פרעֹה מלך מִצרַיִם, און זייַנע עבדים, און זייַנע שׂרים, און זייַן כּל עם ; 20 און כּל עֵרֶב, און כּל מלכים פוּן אֶרֶץ עוּץ , און כּל מלכים פוּן אֶרֶץ פלִשתים, און אשקלוֹן, און עַזָה, און עֶקרוֹן, און דעם שְאֵרִית פוּן אַשדוֹד; 21 אֶדוֹם, און מואָב, און די בּני עַמּוֹן; 22 און כּל מלכים פוּן צוֹר, און כּל מלכים פוּן צידוֹן, און די מלכים פוּן דעם אִי וואָס אויף יענער זייַט ים; 23 דְּדָן, און תֵימאָ, און בּוּז, און אַלע וואָס קצץ פאה; 24 און כּל מלכים פוּן עַרָב, און כּל מלכים פוּן די עֵרֶב, וואָס שכן אין מדבר; 25 און כּל מלכים פוּן זִמְרִי, און כּל מלכים פוּן עֵילָם, און כּל מלכים פוּן מָדַי; 26 און כּל מלכים פוּן הַצפון, די קרֹבים און די רחֹקים, איש נאָכן אָחִיו, און כּל הממלכוֹת פוּן דער וועלט וואָס אויפן פּני האדמה. און מלך שֵשַך [בָּבֶל] זאָל שתה נאָך זיי. 27 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל; שתה און ווערט שיכּור, און קיה, און נפל און קום נישט, פוּן וועגן דער חֶרֶב וואָס איך שלח צווישן אייַך. 28 און עס וועט זייַן, אַז זיי וועלן מאן לקח דעם כוֹס פוּן דייַן יָד, צו שתה, זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: שתה מוּזט איר שתה! 29 וואָרעם הִנֵּה, מיט דער עִיר וואָס מייַן שֵם ווערט קרא אויף איר, חלל איך צו רעע און איר זאָלט נִקּה נִקּה נישט? איר וועט נישט נִקּה ווערן, וואָרעם איך קרא אַ חֶרֶב אויף כּל יושבי הָאָרֶץ, אמר ה' צבָאות. 30 און דו זאָלסט נביאות זאגן אויף זיי אַלע די דאָזיקע דברים, און אמר צו זיי: ה' שאג פוּן דער מרוֹם, און פוּן זייַן מָעוֹן קָדוֹש נתן ער זייַן קוֹל: שאג שאג ער איבּער זייַן נָוֶה, הֵידָד! ווי ווייַנטערעטער ענה ער אויף כּל יושבי הָאָרֶץ. 31 דער שָאוֹן בוא בּיז קְצֵה הָאָרֶץ, וואָרעם ה' האָט אַ ריב מיט די גּוֹיִם, ער משפט זיך מיט כּל בָּשָׂר; די רשעים, זיי נתן ער איבּער צום חֶרֶב, אמר ה'. 32 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: הִנֵּה, רָעָה יצא פוּן גּוֹי צו גּוֹי, און אַ סַעַר גָדוֹל וועט זיך עור אין די יַרְכָה אֶרֶץ. 33 און די חללים פוּן ה' וועלן זייַן אין יום ההוא פוּן קצה הָאָרֶץ; און עד קצה הָאָרֶץ; זיי וועלן נישט יספד [ספד], און נישט אסף און נישט קבר ווערן; צו דֹּמֶן אויפן פּני האדמה וועלן זיי זייַן. 34 הֵילל [ילל], איר רֹעִים, און זעק, און התפלש [פלש] אייַך [אין עָפָר], איר אַדִּיר פוּן די צֹאן, וואָרעם אייַערע ימים זייַנען מלא צום טבח ; און איך וועל אייַך תִּפוּצָה, און איר וועט נפל ווי אַ כלי אַ חֶמְדּה. 35 און קיין מָנוֹס וועט נישט זייַן פאַר די רֹעִים, און קיין פְּלֵיטָה פאַר די אַדִּיר פוּן די צֹאן. 36 אַ קוֹל פוּן זעק פוּן די רֹעִים, און אַ יללה פוּן די אַדִּיר פוּן די צֹאן! וואָרעם ה' שדד זייער מַרְעִית. 37 און דמם וועלן ווערן די נָוָה השלוֹם, פוּן וועגן דעם חרוֹן אַף ה'. 38 ער האָט עזב ווי אַ כְּפִיר זיין סֹךְ; זייער אֶרֶץ איז ווי שַמָּה פוּן וועגן דעם חֲרוֹן פוּן דער פארטיליקערין, און פוּן וועגן דעם חֲרוֹן פוּן זייַן אף.