ירמ22

1 אַזוי האָט ה' אמר: ירד צום בּית מלך יהודה, און זאָלסט דבר דאָרטן דאָס דאָזיקע דבר, 2 און אמר: שמע דאָס דבַר-ה', דו מלך יהודה וואָס ישב אויפן כִּסֵּא דוד, דו, און דייַנע עבדים, און דייַן עם , וואָס בוא אין די דאָזיקע שְעָרִים. 3 אַזוי האָט ה' אמר: עשׂה מִשְפָּט און צדקה, און נצל דעם בּאגזלטן פוּן דעם יָד עָשוֹק; און גֵּר, יתום, און אלמנה, זאָלט איר נישט הוֹנָה [ינה], נישט חמס, און דָּם נָקִי זאָלט איר נישט שפך אין דעם מקוֹם הזה. 4 וואָרעם אויבּ עשׂה וועט איר עשׂה די דאָזיקע דבר, וועלן בוא אין די שְעָרִים פוּן דעם דאָזיקן בּית מלכים וואָס ישב אויפן כִּסֵּא דוד, וואָס רכב אויף מרכּבה און אויף סוּסים, ער, און זייַנע עבדים, און זייַן עם . 5 אויבּ אָבּער איר וועט נישט שמע די דאָזיקע דברים, שבע איך בּייַ מיר, אמר ה', אַז צו חָרִבָּה וועט ווערן דאָס דאָזיקע בּית. 6 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר אויף בּית מלך יהודה: גִלעָד ביסטו צו מיר געווען, דער רֹאש פוּן לבָנון; אויבּ איך וועל דיך נישט שית פאַר אַ מדבר, פאַר ערים נישט ישב! 7 און איך וועל קדש אויף דיר משחתים [שחת], איטלעכן מיט זייַן כְּלִי, און זיי וועלן כרת דייַנע צעדערן מִבְחר, און נפל אין אֵש. 8 און גּוֹיִם רבּים וועלן עבר פארבייַ דער דאָזיקער עִיר, און זיי וועלן אמר איינער צום אַנדערן: עַל מֶה האָט ה' אַזוי עשׂה צו דער דאָזיקער עִיר הגדוּלה? 9 און מע וועט אמר: פאַר וואָס זיי האָבּן עזב דעם בְּרִית ה' אֱלֹקֵיהֶם, און האָבּן זיך שחה צו אלוקים אחרים, און זיי עבד. 10 איר זאָל נישט בכה אויפן טויטן, און נישט נוד אויף אים; בכה בכה אויף דעם וואָס הלך [אין גוּלָה], וואָרעם ער וועט זיך מער נישט שוב און ראה זיין אֶרֶץ מוֹלֶדֶת. 11 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר אויף שַלום [יהואחז] בּן יֹאשִיָהו מלך יהודה, וואָס האָט מלך תחת אָבִיו יֹאשִיָהון, און וואָס איז יצא פוּן דעם מקוֹם הזה: ער וועט זיך מער נישט שוב אַהין. 12 נייַערט אין דעם מקוֹם וווּהין מע האָט אים גלה, דאָרטן וועט ער מות, און דאָס דאָזיקע אֶרֶץ וועט ער מער נישט ראה. 13 וויי, דער וואָס בנה זייַן בּית מיט לֹא צֶדֶק, און זייַנע עֲלִיָּה מיט לֹא מִשְפָּט; וואָס נעמט זיין רֵעַ זיין ארבּעט פריי, און נתן אים נישט זייַן לוין; 14 וואָס אמר: איך וועל מיר בנה אַ בּית מִדָּה, און עֲלִיָּה רָוַח; און ער קרע זיך חַלּוֹן; און ער ספן עס מיט צעדער, און משח עס מיט שָשֵר! 15 ווילסטו מלך, ווייַל דו חרה זיך מיט אֶרֶז? אָבִיךָ, פאַרוואָר, האָט אכל און שתה, אָבּער ער האָט עשׂה מִשְפָּט און צדקה, דעריבער איז אים טוֹב געווען. 16 ער האָט דִּין דעם דִּין פוּן עָנִי און אֶבְיוֹן, דעריבער איז געווען טוֹב. פאַרוואָר, דאָס איז דַעַת פון מיר, אמר ה'. 17 אָבּער דייַנע אויגן און דייַן לֵב זייַנען נישט מער ווי נאר אויף דייַן בֶּצַע, און אויף דָּם נָקִי צו שפך, און אויף עֹשֶק און אויף מְרוּצָה צו עשׂה. 18 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר אויף יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון מלך יהודה: מע וועט נישט ספד אויף אים: וויי אָחִי! און: וויי אֲחוֹת! מע וועט נישט ספד אויף אים: וויי אדון! און: וויי זייַן הוֹד! 19 די קְבוּרָה פוּן אַ חֲמוֹר וועט ער קבר ווערן, סחב און שלך, אַוועק פוּן די שְעָרִים פוּן ירושָלקיִם. 20 עלה! צום לבנוֹן און צעק! און אין בָּשָן נתן דייַן קוֹל, און צעק פוּן עֲבָרִים, וואָרעם שבר זייַנען אַלע דייַנע אהבים. 21 איך האָבּ דבר צו דיר אין דייַן שַלְוָה, האָסטו אמר: איך וועל נישט שמע; דאָס איז דייַן דֶּרֶךְ פוּן דייַן נְעוּרִים אָן, אַז דו שמע נישט צו מייַן קוֹל. 22 אַלע דייַנע רֹעִים וועט דער ווינט רעה, און דייַנע אהבים וועלן אין שְבִי הלך; און דעמאָלט וועסטו זיך בוש און נכלם [כלם] ווערן פוּן וועגן אַלע דייַן רעה. 23 דו יֹשֶבֶת פוּן לבָנוֹן, דו קָנַן אין צעדערן, ווי נַּחַנְתְּ [חנן] וועסטו זייַן, ווען אויף דיר בוא חֲבָלִים [חֵבֶל] ווי פוּן חֶבְלֵי-לֵדָה! 24 חַי אָני, אמר ה', אויב כָניָהו בּן יהוֹיָקימען, מלך יהודה, זאָל זייַן דער חוֹתָם אויף מייַן ימין , וועל איך דיך פוּן דאָרטן נתק! 25 און איך וועל דיך נתן אין דער יָד פוּן די וואָס בקש דייַן נפש , און אין דער יָד פוּן די וואָס דו יָגוֹר זיך פאַר זיי, און אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בבל, און אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים. 26 און איך וועל הֵטִיל [טול] דיך, און אִמֶּךָ וואָס האָט דיך ילד , אין אַן אֶרֶץ אַחֶרֶת, וואָס איר זייַט דאָרטן נישט ילד געוואָרן; און דאָרטן וועט איר מות. 27 און אין דעם אֶרֶץ וואָס זייער נפש נשׂא זיי זיך שוב אַהין, אַהין וועלן זיי זיך נישט שוב . 28 איז אַ בזה עֶצֶב אַ נפץ דער דאָזיקער אִיש כָניָהו? איז ער אַ כלי אֵין חֵפֶץ? מַדּוּע זייַנען זיי הוטל [טול] געוואָרן, ער און זייַן זֶרע, און שלך אין דעם אֶרֶץ וואָס זיי ידע נישט? 29 אֶרֶץ, אֶרֶץ, אֶרֶץ, שמע דאָס דבַר-ה'! 30 אַזוי האָט ה' אמר: פארשיריבט דעם דאָזיקן איש עֲרִירִי, אַ גֶבֶר וואָס צלח נישט אין זייַנע ימים, וואָרעם זייַן זֶרַע וועט נישט צלח, איש צו ישב אויפן כִּסֵּא דוד, און ווייַטער משל אין יהודה.