ירמ14

1 וואָס דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון וועגן די בַּצָּרָה. 2 עס אבל יהודה, און אירע שְעָרִים זייַנען אמל, און זייַנען קדר פאַר הָאָרֶץ; און דאָס צְוָחָה פוּן ירושָלַיִם עלה. 3 און זייער אדּרים [אדּיר] שלח זייערע צעירים [צעיר] נאָך מַיִם; זיי בוא צו די גֵּבים [גֵּב], מצא זיי נישט קיין מַיִם, זייער כלים שוב זיך רֵיקָם; זיי זייַנען אין בוש און כלם, און חפה זייערע קעפ. 4 פוּן וועגן האדמה וואָס איז חתת, ווייַל קיין גֶשֶם איז נישטאָ אין הָאָרֶץ, זייַנען די אִכָּרִים אין בִּיוש און חפה זייערע קעפ. 5 אַפילו אַ אַיָּלָה אין שָׂדֶה ילד און עזב, ווייַל קיין דֶּשֶא איז נישטאָ. 6 און די פֶּרֶא עמד אויף די שפים [שפי], זיי שאף דעם ווינט ווי תַּנִּים [תַּן]; זייערע אויגן כלה, ווייַל קיין עֵשֶׂב איז נישטאָ. 7 אויבּ אונדזערע עוון ענה קעגן אונדז, ה', עשׂה פוּן דייַן שֵם וועגן; וואָרעם רבב זייַנען אונדזערע משֻבוֹת [מְשֻבָה], מיר האָבּן חטא צו דיר. 8 דו מִקְוֵה פוּן ישׂראל, זייַן מוֹשִיעַ אין עֵת צרה, לָמָּה זאָלסטו זייַן ווי אַ גֵר אין הָאָרֶץ, און ווי אַן אֹרֵחַ וואָס נטה צו לון? 9 לָמָּה זאָלסטו זייַן ווי אַן אִיש דהם, ווי אַ גיבור וואָס יכל נישט צו ישע? דו בּיסט דאָך צווישן אונדז, ה', און דייַן שֵם ווערט קרא אויף אונדז; נישט נוּחַ אונדז. 10 אַזוי האָט ה' אמר צו דעם דאָזיקן עם : אַזוי האָבּן זיי אהבה צו נוע, זיי חשׂך נישט זייערע רגלים ; ה' נישט רצה זיי; אצוּנד וועט ער זכר זייער עוון, און פקד זייערע חַטָּאת. 11 און ה' האָט צו מיר אמר: זאָלסט נישט פלל פאַר דעם דאָזיקן עם לְטוֹבָה. 12 אַז זיי צום, שמע איך נישט צו זייער רִנָּה, און אַז זיי עלה עוֹלָה און מנחה, רצה איך זיי נישט! נייַערט מיט חֶרֶב און מיט רָעָב און מיט דֶּבֶר איך זיי כלה. 13 האָבּ איך אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', הִנֵּה, די נביאים אמר צו זיי: איר וועט נישט ראה קיין חֶרֶב, און קיין רָעָב וועט בּייַ אייַך נישט זייַן, וואָרעם שלום אֶמֶת וועל איך אייַך נתן אין דעם מקוֹם הזה. 14 האָט ה' צו מיר אמר: שֶקֶר זאגן נביאות די נביאים אין מייַן שֵם; נישט איך האָבּ זיי שלח , און נישט איך האָבּ זיי צוה, און נישט איך האָבּ צו זיי דבר; חֲזוֹן פוּן שֶקֶר, און קֶסֶם און אֱלִיל און תָּרְמִית פוּן זייער לֵב, זאגן זיי אייַך נביאות. 15 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר אויף די נביאים וואָס זאגן נביאות אין מייַן שֵם, ווען איך האָבּ זיי נישט שלח , און זיי אמר: קיין חֶרֶב און קיין רָעָב וועט נישט זייַן אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ; פוּן חֶרֶב און פוּן רָעָב וועלן תמם ווערן יענע נביאים. 16 און הָעָם וואָס זיי זאגן נביאות צו זיי, וועלן זייַן שלך אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם פוּן וועגן דעם רָעָב און דער חֶרֶב, און זיי וועלן קיין באַגרעבער נישט האָבּן; זיי, זייערע נָשִים, און זייערע בָּנִים, און זייערע בָּנוֹת; און איך וועל שפך אויף זיי זייער רָעָה. 17 און זאָלסט אמר צו זיי דאָס דאָזיקע דבר: ירד זאָלן מייַנע אויגן אין דִּמְעָה יוֹמָם וָלַיְלָה, און נישט דמה, וואָרעם אַ שֶבֶר גדוֹל איז שֶבֶר געוואָרן די בְּתוּלָה בַּת-עַמִּי; אַ מַכָּה נחלה [חלה] מְאֹד. 18 אַז איך יצא אין שָׂדֶה, און הִנֵּה, חללי חֶרֶב; און אַז איך בוא אין עִיר, און הִנֵּה, תַּחֲלֻאים פוּן רָעָב. וואָרעם אי דער נביא אי דער כֹהן סחר זיך אֶל אֶרֶץ, און נישט [עס] ידע. 19 האָסטו מאס מאס יהודה? צי האָט זיך פוּן צִיוֹן גּעל דייַן נפש ? מַדּוּעַ האָסטו אונדז נכה, אַז פאַר אונדז איז קיין מַרְפֵּה נישטאָ? קוה אויף שלום, און קיין טוֹב איז נישטאָ; און אויף אַ צייַט פוּן מַרְפֵּה, און הִנֵּה בְּעָתָה! 20 מיר ידע, ה', אונדזער רשעה, די עוון פוּן אבוֹתֵינוּ; וואָרעם מיר האָבּן חטא צו דיר. 21 נישט נאץ אונדז פוּן דייַן שֵם וועגן, נישט נבּל דעם כִּסֵּא פוּן דייַן כבוד; זכר זיך, זאָלסט נישט חֵפֵר דייַן בְּרִית מיט אונדז. 22 זייַנען דאָ צווישן די הבלים פוּן די גּוֹיִם גשם-געבער? אָדער נתן די הימלען אַליין רביבים? פאַרוואָר, דו בּיסט ה' אֱלֹקֵינוּ, און מיר קוה צו דיר, וואָרעם דו עשׂה דאָס כּל אלה.