ירמ13

1 אַזוי האָט ה' צו מיר אמר: הלך און זאָלסט דיר קנה אַ גאַרטל [אֵזוֹר] פֶּשֶת, און אים שׂום אויף דייַנע מָתְנַיִם, און אין מַיִם זאָלסטו אים נישט לאזן בוא. 2 האָבּ איך קנה דעם גאַרטל [אֵזוֹר] אַזוי ווי דאָס דבַר-ה', און שׂום אויף מייַנע מָתְנַיִם. 3 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר אַ צווייט מאָל, אַזוי צו אמר: 4 לקח! דעם גאַרטל [אֵזוֹר] וואָס דו האָסט קנה , וואָס אויף דייַנע מָתְנַיִם, און קוּם! און הלך! דיר קיין פּרָת, און טָמַן אים דאָרטן אין אַ נָקִיק פוּן סלע. 5 בין איך הלך און האָבּ אים טמן אין פּרָת אַזוי ווי ה' האָט מיר צוה. 6 און עס איז געווען צום קץ ימים רבּים, האָט ה' צו מיר אמר: קוּם! הלך! קיין פּרָת, און לקח! פוּן דאָרטן דעם גאַרטל [אֵזוֹר], וואָס איך האָבּ דיר צוה אים דאָרטן צו טמן. 7 בין איך הלך קיין פּרָת, און האָבּ חפר, און לקח דעם גאַרטל [אֵזוֹר] פוּן דעם מקוֹם וואָס איך האָבּ אים דאָרטן טמן; און הִנֵּה דער גאַרטל [אֵזוֹר] איז געווען שחת, ער האָט נישט צלח צו קיין זאַך. 8 איז דאָס דבר ה' געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 9 אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי וועל איך שחת דעם גְּאוֹן פוּן יהודה, און דעם גְּאוֹן פוּן ירושָלַיִם הָרָב. 10 דאָס דאָזיקע עם רע וואָס מאן [ווילן נישט] שמע מייַנע דברים, וואָס הלך אין דער שרִירוּת פוּן זייער לֵב, און זייַנען הלך נאָך אלוקים אחרים זיי צו עבד, און זיך צו שחה צו זיי, וועלן ווערן ווי דער דאָזיקער גאַרטל [אֵזוֹר] וואָס צלח נישט צו קיין זאַך. 11 וואָרעם אַזוי ווי דער גאַרטל [אֵזוֹר] איז דבק צו די מָתְנַיִם פוּן אן אִיש, אַזוי האָבּ איך דבק צו מיר דאָך כּל בּית ישׂראל, און דאָס כּל בּית יהודה, אמר ה', מיר צו זייַן פאַר אַן עם , און פאַר אַ שֵם, און פאַר אַ תהלה, און פאַר אַ תפארה; אָבּער זיי האָבּן נישט שמע. 12 און זאָלסט אמר צו זיי דאָס דאָזיקע דבר: אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: כּל נֵבֶל ווערט מלא מיט ווייַן. און אַז זיי וועלן אמר צו דיר: ידע מיר דען נישט ווויל, אַז כּל נֵבֶל ווערט מלא מיט ווייַן? 13 זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך מלא כּל יושבי הָאָרֶץ הזֹאת, און די מלכים וואָס ישב פוּן דודן אויף זייַן כִּסֵּא, און די כֹּהנים, און די נביאים, און כּל יושבי ירושָלַיִם, מיט שִכָּרוֹן. 14 און איך וועל זיי נפץ אִיש אָן אַנדערן, אי די אֲבוֹת אי די בָּנִים יחדּו, אמר ה'; איך וועל נישט שוינען [חמל], און נישט חוס, און נישט רחם האָבּן, זיי שחת. 15 שמע! און אזן! איר זאָלט אייַך נישט גבה, וואָרעם ה' האָט דבר; 16 נתן! כבוד צו ה' אֱלֹקֵיכֶם, איידער עס וועט חֹשך ווערן, און איידער אייַערע רגלים וועלן זיך נגף אויף די הָרִים נשף, און איר וועט קוה אויף אוֹר, און ער וועט עס שׂום צו צַלְמָוֶת, און שית צו עֲרָפֶל. 17 און אויבּ איר וועט דאָס נישט שמע, וועט בכה אין מסתר מייַן נפש פוּן וועגן דער גֵּוָה, און צו דמע וועט דמע, און ירד וועט אין דִּמְעָה, מייַן אויג, ווייל די עֵדֶר ה' ווערט שבה. 18 אמר! צו דעם מלך און צו דער גְבִירָה: הִשְפּיל! אייַך; ישב! וואָרעם ירד האָט אייַער מראשוֹת, אייַער עֲטֶרֶת תּפארה. 19 די ערים פוּן נֶגֶב זייַנען סגר, און נישטאָ ווער זאָל פּתח; אַלע יהודה איז גלה געוואָרן, גלה געוואָרן שלוֹמים. 20 נשׂא אייַערע אויגן, און ראה! די וואָס בוא פוּן צפון; וווּ איז די עֵדֶר וואָס איז דיר נתן געוואָרן? די תּפארה צֹאן דייַנע? 21 וואָס וועסטו אמר ווען ער [ה'] וועט פקד אויף דיר, די וואָס דו האָסט זיי אייַנגעוווינט פאַר אַלֻּפִים לְרֹאש איבּער דיר? פאַרוואָר, חבלים [חֵבֶל] וועלן דיך אחז, ווי אַן אִשָּה צו ילד . 22 און אויבּ דו וועסט אמר אין דייַן לֵב: מַדּוּע האָט דאָס מיר קרא? פאַר דייַן רב עוון זייַנען גלה געוואָרן דייַנע שוּל, חמס געוואָרן דייַנע עָקֵב. 23 קען אַ כושי הפך זייַן עוֹר, אָדער אַ נָמֵר זייַנע חֲבַרְבֻּרָה? אַזוי קענט איר יטב, איר צוגעוווינטע רעע. 24 דעריבער וועל איך זיי פוץ ווי קַש וואָס עוֹבֵר פאַרן ווינט פוּן מדבר. 25 דאָס איז דייַן גוֹרל, דייַן מְנָת מַד פוּן מיר, אמר ה', ווייַל דו האָסט שכח מיר, און זיך בטח אויף שֶקֶר. 26 דעריבער חשׂף איך אויך אויף דייַנע שוּל איבּער דייַן פנים, אַז ראה ווערן וועט דייַן קָלוֹן. 27 דייַן ניאוף און דייַנע מצהלה, די זִמָּה פוּן דייַן זנוּת אויף די גבעה אין שָׂדֶה האָבּ איך ראה דייַנע שקּוּץ. וויי דיר, ירושָלַיִם, נישט טהר ווערן! בּיז מָתַי עֹד?