ירמ12

1 ה', דו בּיסט צדּיק, ווען איך זאָל זיך ריב מיט דיר; אָבּער מִשְפָּטִים וויל איך דבר צו דיר: מַדּוּע איז דער דֶּרֶךְ רשעים צלח? זיי שלה כּל בֹּגְדֵי בֶגֶד ? 2 פלאַנצסט [נטע] זיי, און זיי שרש זיך אַיין, זיי הלך און נשׂא פּרי; קָרוֹב ביסטו אין זייער פֶּה, און רחק פוּן זייערע כִּלְיָה. 3 און דו, ה', ידע מיך, ראה מיך, און האָסט בּחן מייַן לֵב וועגן דיר; התּיק [נתק] זיי ווי צֹאן צו דער טבח , און הקדש [קדש] זיי צום יוֹם הֲרֵגָה. 4 עַד מָתַי וועט אבל הָאָרֶץ, און דאָס עשׂב פוּן כּל הַשָׂדֶה וועט זייַן יבש? פוּן וועגן דער רעה פוּן די יוֹשבים אין איר זייַנען ספה בהמות און עוֹף; ווייַל זיי האָבּן אמר: ער ראה נישט אונדזער אחרית. 5 אויבּ מיט פוסגייער ביסטו רוץ, און זיי האָבּן דיך הלאה [לאה], הינט ווי ווילסטו זיך מיט סוּסים התחרה? און ביסטו בטח אין אֶרֶץ שלוֹם, ווי וועסטו אָבּער עשׂה אין דעם גָאוֹן יַרדן [ווו לייבן לאָקערן]? 6 וואָרעם אַפילו דייַנע אחים אין דייַן בּית אָבִי, אַפילו זיי האָבּן בגד אָן דיר, אַפילו זיי האָבּן דיר קרא מלא; נישט גלויב [אמן] זיי ווען זיי דבר טוֹבוֹת צו דיר. 7 איך האָבּ עזב מייַן בּית, איך האָבּ נטש מייַן נחלה; איך האָבּ נתן די יְדִדוּת פוּן מייַן נפש אין דער כף פוּן אירע פייַנט. 8 מייַן נחלה איז מיר געוואָרן ווי אַן אַרְיֵה אין וואַלד, זי האָט נתן איר קוֹל אויף מיר; דעריבער האָבּ איך שׂנא איר. 9 איז אַן עַיִט צָבוּעַ מייַן נחלה צו מיר? די עַיִט זייַנען רונד אַרום איר; הלך! אסף! כּל חַיַּת הַשָׂדֶה, אתה זיי אַהער צו אכל. 10 רֹעִים רבּים האָבּן שחת מייַן כֶּרֶם, בוֹסס מייַן חלקה; זיי האָבּן נתן מייַן חלקה חֶמְדָה פאַר א מדבר שממה. 11 מע האָט עס שׂום פאַר אַ שְמָמָה, עס אבל צו מיר שממה; שמם איז דאָס כּל הָאָרֶץ, וואָרעם קיין אִיש שׂום צום לֵב. 12 אויף כּל שפים [שפי] אין מדבר זייַנען שוֹדדים בוא וואָרעם חֶרֶב פוּן ה' אכל פוּן קצה אֶרֶץ בּיז קצה הָאָרֶץ; נישטאָ קיין שלוֹם פאַר קיין בָּשָׂר. 13 זיי האָבּן זרע חִטִּים, און קֹצִים קצר, זיך חלה קיין יעל נישט; דעריבער בוש אייַך מיט אייַערע תבואות, פוּן וועגן דעם חרוֹן אף ה' . 14 אַזוי האָט ה' אמר: אויף אַלע מייַנע שכנים הרעים, וואָס נגע די נחלה וואָס איך האָבּ נחל עַמִּי ישׂראל: הִנֵּה, איך נתש זיי אויס פוּן זייער אדמה, און דאָס בּית יהודה וועל איך נתש פוּן צווישן זיי. 15 און עס וועט זייַן, נאָכדעם ווי איך נתש זיי וועל איך זיי ווידער רחם, און וועל זיי שוב איטלעכן צו זייַן נחלה, און איטלעכן צו זייַן אֶרֶץ. 16 און עס וועט זייַן, אויבּ למד וועלן זיי למד די דרכים פוּן עַמִּי, צו שבע בּייַ מייַן שֵם: חי ה'! אַזוי ווי זיי האָבּן למד עַמִּי צו שבע בּייַ בַּעַל, וועלן זיי בנה ווערן צווישן עַמִּי. 17 אויבּ אָבּער זיי וועלן נישט שמע, וועל איך נתש יענע גּוֹי, נתש און אבד, אמר ה'.