ישע9

1 הָעָם וואָס איז הלך אין חֹשֶךְ, האָט ראה אַן אוֹר גָדוֹל; די וואָס זייַנען ישב אין אֶרֶץ צלמות, אויף זיי האָט אוֹר נגה . 2 האָסט רבה הָעָם, האָסט גדל זייַן שׂמחה; זיי שׂמח זיך פאַר דיר, ווי די שׂמחה בּייַם קציר, ווי מען גיל ווען מע חלק זיך מיט שלל . 3 וואָרעם דעם יאָך פוּן זייַן סֹבֶל, און דעם מטה פוּן זייַן שכם, די שבט פוּן זייַן נֹגֵשׂ, האָסטו חתת ווי אין יוֹם מדין. 4 וואָרעם כּל סאוֹן וואָס האָט סאן אין רַעַש, און כּל שׂמלה גלל אין דָּם, וועט זייַן צו בראנד, אַ מאכלת פאַרן אֵש. 5 וואָרעם יֶלֶד איז אונדז ילד געוואָרן, בּן וואָס איז געבּוירן געוואָרן פון דעם זֶרע דָוִד איז אונדז נתןגעוואָרן, און די משׂרה איז אויף זייַן שְכֶם ; און מע קרא שמוֹפֶלֶא יועץ אֵ-ל גִבּוֹר
אָבִי-עד (בַעַל הנצח) שַׂר-שלום ; 6 צו מרבה די משׂרה, און צו שלום אָן קץ, אויף דעם כִּסֵּא דוד, און אויף זייַן מלוכה; זי צו כון און זי צו סעד מיט מִשְפָּט און צדקה, פוּן אַצונד און בּיז עוֹלָם; דאָס קנאה ה' צבָאות עשׂה דאָס דאָזיקע. 7 אֲדֹנָי האָט דבר שלח צו יעקב, און עס איז נפל אין ישׂראל. 8 און ידע וועט דאָס כּל הָעָם, אפרים און דער יושבי שומרון, וואָס אמר מיט גַאֲוָה און מיט גֹדֶל לבב: 9 לְבֵנָה זייַנען נפל, און געהאַקטע שטיינער וועלן מיר בנה ; פייַגנביימער זייַנען גדע געוואָרן, און מיט צעדערן וועלן מיר זיי חלף. 10 דעריבּער שׂגב ה' די פייַנט פוּן רצין אויף אים, און זייַנע שונאים וועט ער אָנרייצן; 11 ארם פוּן קֶּדֶם, און פלִשתים פוּן הינטן; און זיי אכל ישׂראל מיטן כּל פֶּה. בּייַ כּל דעם איז נישט שוב זייַן אַף, און זייַן יָד איז נאָך נטה. 12 אָבער הָעָם שוב זיך נישט צו זייַן שלעגער , און ה' צבָאות זיי דרש נישט. 13 און ה' כרת פוּן ישׂראל קאָפּ און זנב, כפה און אגמן, אין יוֹם אחד. 14 דער זקן און דער נִכבָּד, דאָס איז דער קאָפּ, און דער נָבִיא וואָס לערנט [ירה] ליגן [שֶקֶר], דאָס איז דער זנב. 15 און די מאשּר פוּן דעם דאָזיקן עם זייַנען תעה, און זייערע מאשּר זייַנען בלע. 16 דעריבּער שׂמח זיך נישט אֲדֹנָי מיט זייַנע בּחוּרים, און זייַנע יתומים און אלמנות רחם ער נישט; וואָרעם איטלעכער איז חָנֵף און רעע, און איטלעך פֶּה דבר נבלה. בּייַ כּל דעם איז נישט שוב זייַן אַף, און זייַן יָד איז נאָך נטה. 17 וואָרעם די רשעה בער ווי אֵש, זי אכל שמיר און שַיִת, און יצת די סבך פוּן וואַלד, בּיז זיי אבך זיך אין גאות פוּן עָשָן. 18 דורך דעם עברה פוּן ה' צבָאות איז עתם אֶרֶץ, און הָעָם איז ווי מאכלת פאַרן אֵש; אִיש צו אחיו נישט חמל, 19 און מע גזר אין ימין, און בּלייַבּט רעב, און מע אכל שׂמֹאול, און ווערט נישט שׂבע ; זיי אכל אִיש דאָס בּשָׂר פוּן זייַן זרוֹעַ : 20 מנשה אֶפרַיִמען, און אפרַיִם מנשהן, זיי אין איינעם אויף יהודה. בּייַ כּל דעם איז נישט שוב זייַן אַף, און זייַן יָד איז נאָך נטה.