ישע66

1 אַזוי האָט ה' אמר: דער שָמַיִם איז מייַן כִּסֵּא, און הָאָרֶץ איז מייַן הֲדֹם פוּן רגלים; וווּ איז דאָס בּית וואָס איר קענט מיר בנה ? און וווּ דער מקוֹם פוּן מייַן מנוּחָה? 2 אַז די אַלע האָט מייַן יָד עשׂה, און אַזוי זייַנען די אַלע געוואָרן, אמר ה'. אָבער אויף אַזעלכן איך נבט: אויף דעם עָנִי און נָכֵה אין רוּחַ, און דעם וואָס חָרֵד איבּער מייַן דבר. 3 דער וואָס שחט שוֹר, נכה אַן אִיש; דער וואָס זבח אַ שֶׂה , ערף כֶּלֶב ; דער וואָס עלה מנחה, זכר דָּם פוּן חזיר; דער וואָס רייכערט לְבוֹנָה, בענטשט אַ פאלש ג-ט. אַזוי ווי זיי האָבּן בחר זייערע דרכים , און זייערע שקּוּצים האָט חפץ זייער נֶפֶש , 4 אַזוי וועל איך אויך בחר תּעֲלוּלים איבּער זיי, און זייערע מְגוֹרָה וועל איך בּרענגען אויף זיי; ווייַל איך האָבּ קרא, און קיינער האָט נישט ענה, איך דבר, און זיי האָבּן נישט שמע ; אָבער זיי האָבּן עשׂה וואָס איז הָרַע אין מייַנע אויגן, און וואָס איך האָבּ נישט חפץ האָבּן זיי בחר. 5 שמע! דאָס דבר-ה', איר וואָס חָרֵד איבּער זייַן דבר: עס האָבּן אמר אייַערע אחים וואָס האָבּן אייַך שׂנא, די וואָס נדּח אייַך פוּן וועגן מייַן שֵם: זאָל ה' יכבד [כבד] ווערן, אַז לאָמיר ראה אייַער שִמחה! אָבער זיי וועלן בוש ווערן. 6 קוֹל שָאוֹן פוּן דער עִיר, קוֹל פוּן דעם הֵיכַל! קוֹל פוּן ה' וואָס שלם גְּמוּל צו זייַנע פייַנט. 7 איידער זי האָט חול
, האָט זי ילד ; איידער חֵבֶל איז בוא אויף איר, אַזוי האָט זי מלט זָכָר. 8 ווער האָט שמע אַזוינס? ווער האָט ראה אַזוי-וואָס? ווערט אַן אֶרֶץ הוחל [חול] אין יוֹם אֶחָד? ווערט ילד אַ גּוֹי מיט פעם אחת? וואָרעם ווי זי האָט חול , אַזוי האָט צִיון אירע בָּנִים ילד . 9 וועל איך בּיז געבורט בּרענגען [שבר], און נישט אוֹליד [ילד]? אמר ה'; וועל איך, וואָס המּוֹליד [ילד], עָצַר? אמר אֱלֹקָיךְ. 10 שׂמח! זיך מיט ירושלים, און גיל פאַר איר, כּל אירע ליבהאָבער [אהב]; אייַך שׂושׂ מיט איר, איר אַלע וואָס אבל אויף איר; 11 ווייַל איר וועט ינק און זיך שׂבע פוּן דער שֹׁד פוּן אירע תּנחוּם, ווייַל איר וועט מצץ און זיך ענג פוּן דעם זִיז פוּן איר כּבוֹד. 12 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך נטה צו איר שלום ווי אַ נָהָר, און ווי אַ נחל שטף די כּבוֹד פוּן די גּוֹיִם, און איר וועט ינק דערפון. אויפן זייַט וועט איר נשׂא ווערן, און אויף די בּרכּים [בֶּרֶךְ] וועט איר שעשע ווערן. 13 ווי איינער וואָס אמּוֹ נחם אים, אַזוי וועל איך אייַך נחם; און אין ירושלים וועט איר נחם ווערן. 14 און איר וועט ראה, און לבבכם וועט זיך שׂושׂ, און אייַערע עֶצֶם וועלן ווי דֶּשֶא פרח; און די יָד ה' וועט דערוווסט [ידע] ווערן בּייַ זייַנע עבדים, און ער וועט זעם אויף זייַנע פייַנט. 15 וואָרעם הִנֵּה, ה' וועט בוא מיט אֵש, און ווי אַ סוּפָה זייַנע מרכּבות, צו השיב [שוב] מיט חֵמָה זייַן אַף, און זייַן גְּעָרָה מיט פלאַמען אֵש. 16 וואָרעם מיט אֵש ה' זיך נשפט [שפט], און מיט זייַן חֶרֶב, מיט כּל בָּשָׂר; און רבב וועלן זייַן די חללים פוּן ה'. 17 די וואָס מתקדש [קדש] זיך און טהר כדי צו די גנּה, הינטער איינער אין מיטן, די וואָס אכל בָּשָׂר פוּן חזיר, און שֶקֶץ און עַכְבָּר, וועלן אין איינעם סוף ווערן, אמר ה'. 18 וואָרעם איך [ידע] זייערע מעשים און זייערע מחשבות; די [צייַט] בוא צו קבץ כּל גּוֹיִם און לשונות, זיי זאָלן בוא און ראה מייַן כבוד. 19 און איך וועל שׂום צווישן זיי אַן אוֹת, און איך וועל שלח פוּן זיי פּליטים [פָּלִיט] צו די גּוֹיִם פוּן תַרְשִיש, פּוּל, און לוּד, די משכי [משך] קשת, צו תוּבל און יָוֶן, די אִיִּים הרחֹקים, וואָס האָבּן נישט שמע מייַן שֵמַע, און נישט ראה מייַן כבוד; און זיי וועלן נגד מייַן כבוד צווישן די גּוֹיִם. 20 און זיי וועלן בּרענגען כּל אייַערע אחים , פוּן כּל הגּוֹיִם, אַ מנחה צו ה', אויף סוּסים און אויף רכב און אויף צָב, און אויף פֶּרֶד, און אויף כִּרְכָּרָה, צו מייַן הַר קדש ירושלים, אמר ה', אַזוי ווי די בְּנֵי-ישׂראל בּרענגען דאָס מנחה אין אַ כלי טָהוֹר אין בּית ה'. 21 און אויך פוּן זיי וועל איך לקח פאַר כֹּהנים און פאַר לוִיִים, אמר ה'. 22 וואָרעם ווי די שמים חדשים, און די אֶרֶץ חדשה, וואָס איך עשׂה, וועלן עמד פאַר מיר, אמר ה', אַזוי וועט עמד אייַער זֶרַע און אייַער שֵם. 23 און עס וועט זייַן, ראש-חודש אין ראש-חודש, און שבת אין שבת, וועלן בוא כּל בָּשָׂר, זיך שחה פאַר מיר, אמר ה'. 24 און זיי וועלן יצא און וועלן ראה אויף די פגָרים פוּן די אנשים וואָס האָבּן פשע אָן מיר; וואָרעם זייער תּוֹלֵעָה וועט נישט מות, און זייער אֵש וועט נישט כּבה ווערן, און זיי וועלן זייַן דֵרָאוֹן צו כּל בָּשָׂר.