ישע65

1 איך בין דרש דורך די וואָס האָט נישט שאל פאַר מיר; איך בין מצא דורך די וואָס האָט נישט בקש מיר ; איך האָבּ אמר: הִנֵּנִי, הִנֵּנִי! צו אַ גּוֹי וואָס קרא זיך נישט אויף מייַן שֵם. 2 איך האָבּ פרשׂ מייַנע יד

כּל היוֹם צו עם אַ סרר וואָס הלך אויפן נישט גוטן דֶּרֶךְ, נאָך די מחשבות זייערע; 3 צו אַן עם וואָס כעס מיך אין מייַן פנים תָּמִיד; וואָס זבח אין די גּנוֹת [גּנּה], און קטר אויף די לְבֵנָה; 4 וואָס ישב צווישן די קברים, און אין נצוּרים לון זיי; וואָס אכל בָּשָׂר פוּן חזיר, און מרק פוּן פִּגּוּל איז אין זייערע כלים; 5 וואָס אמר: קרב דיך! זאָלסט נישט נגש צו מיר, וואָרעם איך בין מער קֹדֶש ווי איר. די דאָזיקע זייַנען אַן עָשָן אין מייַן אַף, אן אֵש וואָס יקד כּל היוֹם. 6 הִנֵּה, כתב איז דאָס פאַר מיר; איך וועל נישט חשה; איך וועל שלם, יאָ, שלם אין זייער חֵיק, 7 אייַערע עֲוֹנֹת און עֲוֹנֹת אֲבוֹתֵיכֶם יחדּו, אמר ה', וואָס האָבּן קטר אויף די הָרִים, און אויף די גבעה מיך חרף; דעריבּער וועל איך מדד זייער פְּעֻלָּה ראשֹׁנָה אין זייער חֵיק. 8 אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי ווי אַז דער תִּירוֹש איז מצא זיך אין אֶשְכּוֹל, און אמר מען: זאָלסט עס נישט שחת, וואָרעם אַ בְּרָכָה איז אין אים, אַזוי וועל איך עשׂה פוּן וועגן מייַנע עבדים, נישט צו שחת הכֹּל. 9 און איך וועל יצא פוּן יעקב אַ זֶרַע , און פוּן יהודה דעם יוֹרש פוּן מייַנע הָרִים; און ירשען [ירש] וועלן עס מייַנע אויסדערוויילטע , און מייַנע עבדים וועלן דאָרט שכן . 10 און דער שָרוֹן וועט זייַן פאַר אַ נָוֶה פוּן צֹאן, און דער עמק עָכוֹר פאַר אַ רֵבֶץ פוּן בָּקָר, פאַר עַמִּי וואָס האָט מיך דרש. 11 אָבער איר וואָס עזב ה', וואָס שָכֵח מייַן הַר קדש, וואָס ערך טיש צום מזל [גַּד, אַ פאלש ג-ט], און מלא מִמְסָךְ צום מְנִי [באַשערט, אַ פאלש ג-ט], 12 איך וועל אייַך באַשערן [מנה] צום חֶרֶב, און כֻּלְכֶּם וועט כרע צו דער טֶּבַח ; ווייַל איך האָבּ קרא און איר האָט נישט ענה; איך דבר, און איר האָט נישט שמע ; אָבער איר האָט עשׂה וואָס איז הָרַע אין מייַנע אויגן, און וואָס איך האָבּ נישט חפץ, האָט איר בחר. 13 דעריבּער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, מייַנע עבדים וועלן אכל, און איר וועט זייַן רעב; הִנֵּה, מייַנע עבדים וועלן שתה, און איר וועט זייַן צמא ; הִנֵּה, מייַנע עבדים וועלן זיך שׂמח, און איר וועט בוש ווערן. 14 הִנֵּה, מייַנע עבדים וועלן רנן פוּן טוֹב לֵב, און איר וועט צעק פוּן כְּאֵב לֵב, און פוּן שֶבֶר רוּחַ וועט איר ילל. 15 און איר וועט נוח אייַער שֵם פאַר אַ שְבוּעָה צו מייַנע אויסדערוויילטע ; אַזוי זאָל אֲדֹנָי ה' דיך מות! און זייַנע עבדים וועט ער קרא אַן אַנדער שֵם; 16 אַז דער וואָס ברך זיך אויף הָאָרֶץ, וועט זיך ברך בּייַם אלוקֵי אמת, און דער וואָס שבע אויף הָאָרֶץ, וועט שבע בּייַם אלוקֵי אמת; ווייַל שכח זייַנען די צרות הראשוֹנוֹת, און ווייַל זיי זייַנען סתר פוּן מייַנע אויגן. 17 וואָרעם הִנֵּה, איך בּרא שמים חדשים, און אֶרֶץ חדשה ; און דאָס ראשוֹנוֹת וועט נישט זכר ווערן, און נישט זיי עלה צו לֵב. 18 אָבער זייַט שׂושׂ און גיל זיך עֲדֵי עַד אין דעם וואָס איך בּרא; וואָרעם הִנֵּה, איך בּרא ירושלים פאַר אַ גִּילָה, און איר עם פאַר אַ שׂוֹשׂ. 19 און איך וועל זיך גיל מיט ירושלים, און וועל שׂושׂ זייַן מיט עַמִּי; און נישט זייַן ישמע ווערן וועט אין איר מער קוֹל פוּן בְּכִי, און אַ קוֹל פוּן זעקה. 20 מער וועט נישט זייַן פוּן דאָרטן אַן עוּל ימים, אָדער אַ זקן, וואט וועט נישט מלא זייַנע טעג; וואָרעם דער נַעַר וועט צו 100 שָנָה מות, און אַ חוֹטֶה וועט מיט 100 שָנָה קלל ווערן. 21 און זיי וועלן בנה בּתּים און ישב, און נטע כּרמים און אכל זייער פּרִי. 22 זיי וועלן נישט בנה , און אַן אַנדערער זאָל ישב, זיי וועלן נישט נטע, און אַן אַנדערער זאָל אכל; וואָרעם אַזוי ווי די יְמֵי הָעֵץ וועלן זייַן די יְמֵי עַמִּי , און מייַנע אויסדערוויילטע וועלן בּלה דאָס מַעֲשֵׂה פוּן זייערע ידים . 23 זיי וועלן זיך נישט יגע פאַר רִיק; זיי וועלן נישט ילד פאַר בֶּהָלָה, וואָרעם זיי זענען זֶרַע ברך פוּן ה' און זייערע צאצא מיט זיי. 24 און עס וועט זייַן, איידער זיי קרא, וועל איך ענה; און ווי זיי דבר נאָך, אזו וועל איך שמע. 25 זְאֵב און טָלֶה וועלן זיך רעה אין איינעם, און אַרְיֵה וועט ווי בָּקָר אכל תֶּבֶן; און נָחָש -- זייַן לֶחֶם וועט זייַן עָפָר; זיי וועלן נישט רעע און נישט שחת אויף כּל מייַן הַר קדש, אמר ה'.