ישע62

1 פוּן וועגן צִיון וועל איך נישט חשה, און פוּן וועגן ירושלים וועל איך נישט שקט, בּיז יצא ווי דער נֹגַהּ וועט איר צדקה, און איר ישוּעה ווי אַ לַפִּיד וואָס בער. 2 און די גּוֹיִם וועלן ראה דייַן צדקה, און כּל מלכים דייַן כבוד; און מע וועט דיך קרא אַ שֵם חָדָש, וואָס דאָס פֶּה ה' וועט אים נקב. 3 און וועסט זייַן אַן עֲטֶרֶת פוּן תפארה אין דער יָד ה', און צנוף מְלוּכָה אין דער כף פוּן אֱלֹקַיךְ. 4 אויף דיר וועט מער נישט אמר ווערן עזב, און אויף דייַן אֶרֶץ וועט מער נישט אמר ווערן שממה, נאָר דיך וועט מען קרא חֶפְצִי בָהּ, און אֶרֶץ דייַנס בעוּלָה; וואָרעם ה' דיך חֵפֶץ, און דייַן אֶרֶץ וועט נבעל ווערן. 5 וואָרעם ווי אַ בחור בּעל אַ בּתוּלָה, וועלן דיך בּעַל דייַנע בָּנִים; און ווי די מָשׂוֹשׂ פוּן אַ חתן מיט דער כּלה, וועט זיך שׂוֹשׂ מיט דיר אֱלֹקַיךְ. 6 אויף דייַנע חומות, ירושלים, האָבּ איך פקד שָומרים, כּל היוֹם און כּל הלָיְלָה, זיי זאָלן תמיד נישט חשה. איר זכר פוּן ה', קיין דֳּמִי נישט צו אייַך! 7 און איר זאָלט נישט נתן קיין דֳּמִי צו אים, בּיז ער וועט כון, און בּיז ער וועט שׂום ירושלים אַ תהלה אויף הָאָרֶץ. 8 ה' האָט שבע בּייַ זייַן ימין , און בּייַ זייַן זרוֹעַ פוּן עֹז: אמנם איך וועל נישט מער נתן דייַן דָּגָן פאַר מַאֲכָל צו דייַנע פייַנט! און בּני נֵכָר וועלן נישט שתה דייַן ווייַן וואָס דו האָסט זיך יגע אויף אים! 9 נייַערט אירע מאסּף [אסף] וועלן זי אכל, און וועלן הלל ה'; און זייַנע מקבץ [קבץ] וועלן אים שתה אין די חצרוֹת [חָצֵר] פוּן מייַן מִקְדָּש. 10 עבר! עבר! דורך די שְעָרִים, פנה! דעם דֶּרֶךְ הָעָם! סלל! סלל! דעם מְסִלָּה, סקל פוּן שטיינער! רום! אַ נֵס צו די עמּים [עם]! 11 הִנֵּה, ה' האָט השמיע [שמע] בּיז צום עק פוּן הָאָרֶץ: אמר צו בַּת צִיון: הִנֵּה, דייַן ישע בּא ; הִנֵּה, זייַן שָׂכָר איז מיט אים, און זייַן פעֻלָּה אים פאַרויס. 12 און מע וועט זיי קרא דאָס עם הַקֹּדֶש, די גּאוּלים פוּן ה'; און דיך וועט מען קרא דְרוּשָה, עִיר לֹא נעזבה [עזב].