ישע63

1 ווער איז דער וואָס בוא פוּן אדום, אין חֲמוּץ [חמץ] בגדים פוּן בָצרָה? דער וואָס איז הדר אין זייַן לבוש, צעה אין זייַן רב פוּן כֹּחַ? איך וואָס דבר אין צדקה, וואָס בין רב צו ישע. 2 מַדוּעַ איז אָדֹם אויף דייַן לבוּש, און דייַנע בגדים ווי בּייַם טרעטער אין גַּת? 3 איך האָבּ געטרעטן פוּרָה אַליין, און פוּן די עמּים [עם] איז קיינער מיט מיר נישט געווען; און איך האָבּ זיי געטרעטן אין מייַן אַף, און זיי רמס אין מייַן חֵמָה; האָט נזה זייער נֵצַח אויף מייַנע בגדים, און אַלע מייַנע מלבּוּש האָבּ איך גּאל. 4 וואָרעם יוֹם נָקָם איז אין מייַן לֵב, און מייַן שָנָה פוּן גְּאוּלִים איז בוא . 5 און איך האָבּ מיך נבט, און נישט געווען קיין עֹזֵר [עזר], און איך האָבּ מיך שמם, און נישט געווען קיין סוֹמֵךְ ; דעריבּער האָט מיך מייַן זרוֹעַ תוֹשַע [ישע], און מייַן חֵמָה, ער האָט מיך סָמַךְ . 6 און איך האָבּ בוס די עַמִּים אין מייַן אַף, און זיי פאַרשיכורט [שכר] אין מייַן חֵמָה, און אוֹריד [ירד] צו הָאָרֶץ זייער נֵצַח. 7 די חסדים פוּן ה' וועל איך זכר, די תהלּוֹת פוּן ה', כְּעַל אַלץ וואָס ה' האָט אונדז גּמל און די רב טוב צום בּית ישׂראל, וואָס ער האָט גּמל צו זיי לויט זייַן רַחֲמִים, און לויט זייַנע רב חסדים. 8 און ער האָט אמר: אָמְנָם זיי זייַנען עַמִּי , בָּנִים וואָס וועלן נישט שקר; און ער איז זיי געווען ווי מוֹשִיעַ [ישע]. 9 אין אַלע זייער צרה עס איז געווען צרה צו אים, און דער מלאך [וואס איז] זייַן [ה'ס] פנים האָט זיי הוֹשַיע ; אין זייַן אהבה און אין זייַן חֶמְלָה האָט ער זיי גאל, און זיי נטל און זיי נשׂא כּל יְמֵי עוֹלָם. 10 אָבער זיי האָבּן מרה און עצב זייַן רוּחַ קֹדֶש , און ער איז זיי יהפך [הפך] געוואָרן ווי אוֹיֵב; ער האָט לחם אויף זיי. 11 און זייַן עם האָט זכר אָן די יְמֵי עוֹלָם, פוּן משהן: וווּ איז דער וואָס האָט זיי עלה פוּן ים, מיט דעם רֹעֵה פוּן זייַנע צֹאן? וווּ איז דער וואָס האָט שׂום זייַן רוּחַ קֹדש אין צווישן פוּן אים? 12 וואָס האָט הלך בּייַ די ימין פוּן משהן מיט דעם זרוֹעַ פוּן זייַן תּפארת? וואָס האָט בקע מַּיִם פוּן פאַר זיי, זיך צו עשׂה אַ שֵם עוֹלָם? 13 וואָס האָט זיי הלך דורך תהומות ווי אַ סוּס דורך מדבּר, זיי זאָלן נישט כשל ווערן? 14 ווי בּהמה וואָס ירד אין בִּקְעָה, האָט דער רוּחַ ה' זיי נוח ; אַזוי האָסטו נהג דייַן עם , דיר צו עשׂה אַ שֵם תּפארת. 15 נבט! פוּן שָמַיִם און ראה, פוּן דייַן קָדוֹש און תּפארת זְבֻל; וווּ איז דייַן קִנְאָה און דייַנע גבורות? די הֲמוֹן פוּן דייַנע מֵעֶה און דייַן רַחֲמִים זענען התאפּק [אפק] צו מיר. 16 אמנם, דו ביסט אָבִינוּ כאָטש אברהם ידע אונדז נישט, און ישׂראל אונדז נישט הִכִּיר [נכר]; דו, ה', ביסט אָבִינוּ , אונדזער גֹּאֲלֵנוּ מֵעוֹלָם איז דייַן שֵם. 17 לָמָּה, ה', לאָזטו אונדז הִתעָה [תעה] פוּן דייַנע דרכים, מאַכסט קשח לִבֵנוּ פוּן דייַן יִראָה? שוב זיך אום פוּן וועגן דייַנע עבדים, די שבטים פוּן דייַן נחלה. 18 מִצְעָר ירש האָבּן זיי דייַן עם קֹדֶש ; אונדזערע פייַנט האָבּן בּוֹסס [בוס] דייַן מִקְדָּש. 19 מיר זייַנען געוואָרן ווי די וואָס דו האָסט קיין מאָל נישט משל אויף זיי, וואָס דייַן שֵם איז נישט קרא געוואָרן אויף זיי. הלוואי צערייַסטו [קרע] שָמַיִם און ירד, אַז די הָרִים זאָלן זיך זלל פאַר דיר;