ישע55

1 העי, כּל צָמֵא, הלך נאָך מַיִם, און וואָס איז אין לוֹ כֶּסֶף; הלך און שבר און אכל , און הלך און שבר אָן כֶּסֶף און אָן מְחִיר ווייַן און חָלָב. 2 לָמָּה זאָלט איר שקל כֶּסֶף פאַר נישט-לֶחֶם? און אייַער יְגִיעַ פאַר נישט-שָׂבְעָה? שמע שמע! מיר צו, און אכל טוֹב, און אייַער נֶפֶש וועט זיך קוויקן מיט דֶּשֶן. 3 נטה אייַער אֹזֶן, און הלך צו מיר, שמע! און אייַער נֶפֶש וועט חיה; און איך וועל אייַך כרת אַ בְּרִית עוֹלָם , ווי די חסדים נאמנים צו דָוִדן . 4 הִנֵּה, אן עדות צו די לאוּמּים [לְאוֹם] האָבּ איך אים נתן, אַ נגיד און מצוה [צוה] פוּן די לְאֻמִּים. 5 הִנֵּה, אַ גּוֹי וואָס דו ידע נישט, וועסטו קרא, און אַ גּוֹי וואָס ידע דיך נישט, וועט רוץ צו דיר, פוּן וועגן ה' אֱלֹקֶיךָ, און צוליב קְדוֹש ישׂראל , ווייַל ער האָט דיך פּאר. 6 דרש ה' ווען ער קען מצא ווערן, קרא אים ווען ער איז קָרוֹב. 7 זאָל דער רָשָע עזב זייַן דֶּרֶךְ, און דער אָוֶן זייַנע מחשבות; און זאָל ער זיך שוב צו ה' און ער וועט אים רחם, און צו אלוקינו, וואָרעם ער וועט רבה צו סלח. 8 וואָרעם נישט מייַנע מחשבות זייַנען אייַערע מחשבות, און נישט אייַערע דרכים זייַנען מייַנע דרכים, אמר ה'. 9 וואָרעם ווי דער שָמַיִם איז גבה פוּן הָאָרֶץ, אַזוי זייַנען מייַנע דרכים העכער פוּן אייַערע דרכים, און מייַנע מחשבות פוּן אייַערע מחשבות. 10 וואָרעם אַזוי ווי עס ירד פוּן שָמַיִם דער גשם און דער שלג, און שוב זיך אַהין צו נישט אום, נייַערט ער רוה אָן הָאָרֶץ, און באפרוכט זי און צמח זי, און נתן זריעה צו דעם זייער, און לֶחֶם צו דעם עסער [אכל]; 11 אַזוי וועט זייַן מייַן דבר וואָס יצא פוּן מייַן פֶּה: עס וועט זיך נישט שוב צו מיר רֵיקָם, נייַערט עס וועט עשׂה וואָס איך האָבּ חפץ, און צלח אום וואָס איך האָבּ עס שלח . 12 וואָרעם מיט שִמחה וועט איר יצא, און בשלום וועט איר יבל ווערן; די הָרִים און די גבעה וועלן פצח פאַר אייַך אין רִנָּה, און כּל עצים פוּן שָׂדֶה וועלן מחא די כף. 13 אָנשטאָטן נעצוץ וועט עלה בּרוֹש, און אָנשטאָטן סִרפַּד וועט עלה הֲדַס; און עס וועט זייַן פאַר אַ שֵם צו ה', פאַר אַן אוֹת עוֹלָם וואָס וועט נישט כרת ווערן.