ישע54

1 רנן, דו עקרה, וואָס האָט נישט ילד ; פצח אין רִנָּה און צהל! דו וואָס האָסט נישט חול ; וואָרעם מער זייַנען בּני-שוֹמֵמָה [שמם], ווי בּני-בעוּלָה [בַעַל], אמר ה'. 2 הרחיב [רחב]! דעם מקוֹם פוּן דייַן אֹהֶל, און די יריעה פוּן דייַנע משכּנוֹת [משכן] זאָל מען נטה; נישט חשׂך, ארך דייַנע מֵיתָר, און דייַנע יָתֵד חזק! 3 וואָרעם יָמִין און שׂמֹאול וועסטו זיך פרץ, און דייַן זֶרַע וועט ירש די גּוֹיִם, און ערים נשמּוֹת [שמם] וועלן זיי ישב. 4 זאָלסט נישט ירא האָבּן, וואָרעם וועסט נישט אין בִיוש בלייַבן, און זאָלסט נישט כלם זייַן, וואָרעם וועסט נישט חפר ווערן; וואָרעם דעם בֹּשֶת פוּן דייַן עֲלוּמִים וועסטו שכח, און די חרפה פוּן דייַן אַלְמָנוּת וועסטו מער נישט זכר. 5 וואָרעם דייַן עֹשֶׂה איז דייַן בַעַל, ה' צבָאות איז שמוֹ ; און דייַן גוֹאֵל איז דער קְדוֹש ישׂראל , אֱלֹקָי כּל הָאָרֶץ איז ער יקרא [קרא]. 6 וואָרעם ה' קרא דיך ווי אַן אִשָּה עזב און עצב אין רוּחַ; און אַן אשת נעוּרים וואָס איז געווען מאס ווערן? אמר אֱלֹקֶיךְ. 7 אויף אַ רגע קָטֹן האָבּ איך דיך עזב , אָבער מיט רחמים גדֹלים וועל איך דיך קבץ. 8 אין שֶצֶף פוּן קֶצֶף האָבּ איך אַ רגע סתר מייַן פנים פוּן דיר, אָבער מיט חֶסֶד עוֹלָם רחם איך דיך, אמר דייַן גוֹאֵל, ה'. 9 וואָרעם מים פוּן נֹח איז דאָס צו מיר: אַזוי ווי איך האָבּ שבע אַז דאָס מים פוּן נֹח זאָל מער נישט עבר איבּער הָאָרֶץ, אַזוי האָבּ איך שבע נישט צו קצף אויף דיר, און נישט גָּעַר אויף דיר. 10 וואָרעם די הָרִים מעגן זיך מוּש, און די גבעוֹת [גבעה] מעגן זיך מוט, אָבער מייַן חֶסֶד וועט זיך פוּן דיר נישט ימוּש [מוש], און מייַן בְּרִית שלום וועט זיך נישט זייַן מוט, אמר דער וואָס האָט רחמנות אויף איר, ה'. 11 דו עניּה, פוּן סֹעֲרָה [סער], דו נישט נחם, הִנֵּה, איך הרביץ [רבץ] דייַנע שטיינער אין פּוּךְ, און וועל דיך יסד מיט סאפירשטיינער. 12 און איך וועל שׂום דייַנע פִּנָּה פוּן רובין, און דייַנע שְעָרִים פוּן אבני אקדח, און דייַן כּל גְּבוּל פוּן אבני חפץ. 13 און כּל דייַנע בָּנִים וועלן זייַן געלערנטע פוּן ה'; און רב וועט זייַן דער שלום פוּן דייַנע בָּנִים. 14 אין צדקות וועסטו כון ווערן; זייַ רחק פוּן עֹשֶק, וואָרעם דאַרפסט נישט ירא האָבּן, און פוּן מחתּה, וואָרעם עס וועט נישט קרב צו דיר. 15 הִנֵּה, גור מעג מען זיך גור, אָבער אָן מייַן ווילן; ווער עס גור זיך אויף דיר, וועט נפל פוּן וועגן דיר. 16 הִנֵּה, איך האָבּ בּרא דעם חָרָש, וואָס נפח אין דעם קוילפייַער, און יצא אַ כלי פאַר זייַן מעשׂה; און איך האָבּ בּרא דעם משחית [שחת] צו חבל. 17 איטלעך כְּלִי וואָס וועט יצר ווערן קעגן דיר, וועט נישט צלח, און איטלעך לשוֹן וואָס וועט זיך קום אין מִשְפָּט מיט דיר, וועסטו הִרְשִיעַ [רָשע]. דאָס איז די נחלה פוּן די עבדים פוּן ה', און זייער צדקה פוּן מיר, אמר ה'.