ישע50

1 אַזוי האָט ה' אמר: וווּ איז דער גט אִמְּכֶם, אַז איך האָבּ זי שלח ? אָדער ווער איז פוּן מייַנע מִנּוֹש [נשֶא], וואָס איך האָבּ אייַך מכר צו אים? הִנֵּה, איבּער אייַערע עֲוֹנוֹת זייַט איר מכר געוואָרן, און איבּער אייַערע פשָעִים איז אִמְּכֶם שלח געוואָרן. 2 מַדוּעַ בין איך בוא און קיין אִיש איז נישט געווען? איך קרא, און קיינער האָט נישט ענה? איז קצר דען קצר מייַן יָד אייַך צו פְּדוּת, צי נישטאָ קיין כוח אין מיר, אייַך צו נצל צו זייַן? הִנֵּה, מיט מייַן גְּעָרָה החריב [חרב] איך אויס דעם ים. איך שׂום פוּן נהרות [נָהָר] אַ מדבר; זייערע דָּג ווערן באש אָן מַיִם, און מות פוּן צמא. 3 איך לבש די הימלען אין קַדְרוּת, און שׂום זאק זייער כְּסוּת. 4 אֲדֹנָי ה' האָט מיר נתן אַ לשוֹן פוּן געלערנטע [לִמֻּד], צו ידע צו עות דעם יָעֵף מיט אַ דבר; ער עור בבֹקֶר בבֹקֶר, ער עור מיר דאָס אֹזֶן, צו שמע אַזוי ווי די געלערנטע [לִמֻּד]. 5 אֲדֹנָי ה' האָט מיר פּתח דאָס אֹזֶן, און איך האָבּ נישט מרה, נישט נסוג אַהינטער. 6 מייַן גֵּו האָבּ איך נתן צו די מַכִּים , און מייַנע לְחִי צו די מֹרטִים [מרט]; איך האָבּ נישט סתר מייַן פנים פוּן כְּלִמָּה און רֹק . 7 אָבער אֲדֹנָי ה' וועט מיר עזר; דעריבּער ווער איך נישט כלם; דעריבּער האָבּ איך שׂום מייַן פנים ווי חַלָּמִיש, און איך ידע אַז איך וועל נישט זייַן בוש. 8 קָרוֹב איז מייַן גערעכטגעבער [הצדיק]; ווער וויל זיך ריב מיט מיר? לאָמיר זיך עמד יַחַד; ווער איז מייַן בַעַל-דין? זאָל ער נגש צו מיר. 9 הִנֵּה, אֲדֹנָי ה' וועט מיר עזר; ווער איז דער וואָס וועט מיך הִרְשִיעַ? הִנֵּה, זיי כּל וועלן ווי אַ בגד בּלה, עָש וועט זיי אכל. 10 ווער איז צווישן אייַך וואָס האָט ירא ה', וואָס שמע צו דעם קוֹל פוּן זייַן עֶבֶד? וואָס איז הלך אין חֹשֶךְ, און האָט קיין נֹגַהּ נישט געהאַט? זאָל ער זיך בּטח אויף דעם שֵם פוּן ה' און זיך נִשְעַן אויף אלוקיו. 11 הִנֵּה איר כּל וואָס קדח אן אֵש, וואָס אזּר אָן זִיקוֹת, הלך! אין דער אוּר פוּן אייַער אֵש, און אין די זִיקוֹת וואָס איר האָט בער! פוּן מייַן יָד היה דאָס אייַך, אין מַעֲצֵבָה וועט איר שכב .