ישע48

1 שמע! דאָס, איר בּית יעקב, די וואָס ווערן קרא מיטן שֵם ישׂראל, און פוּן מים פוּן יהודה זייַנען זיי יצא; וואָס שבע בּייַם שֵם ה' און אֱלֹקֵי ישׂראל זכר זיי נישט מיט אמת, און נישט מיט צדקות. 2 וואָרעם אויף דער עִיר קוֹדש קרא זיי זיך, און אויף אֱלֹקֵי ישׂראל סמך זיי זיך, וואָס ה' צבָאות איז שמוֹ . 3 דאָס רִאשוֹנוֹת האָבּ איך פוּן אַ מאָל נגד, און פוּן מייַן פֶּה איז עס יצא, און איך האָבּ עס געלאָזט זיי שמע; פִּתְאֹם האָבּ איך עשׂה און עס איז געשען. 4 ווייַל איך האָבּ ידע אַז קֶשָה בּיסטוּ, און אַ גִּיד בַּרְזֶל איז דייַן נאַקן, און דייַן מֵצַח איז נחשת; 5 דעריבּער האָבּ איך דיר נגד פוּן אַ מאָל, איידער עס איז בוא האָבּ איך דיך געלאָזט שמע; כדי זאָלסט נישט אמר: מייַן עֹצֶב האָט עס עשׂה און מייַן פֶּסֶל און מייַן נסך האָט עס צוה. 6 האָסט שמע ; חזה! כּל דאָס דאָזיקע; און איר וועט עס נישט נגד? איך האָבּ דיך געלאָזט שמע חדשוֹת אַצונד, און נצֻרוֹת [נצר], וואָס דו האָסט נישט ידע. 7 אַצונד איז עס בּרא געוואָרן, און נישט פוּן אַ מאָל, און פריִער צו דאָס יוֹם האָסטו פוּן דעם נישט שמע ; כדי זאָלסט נישט אמר: הִנֵּה, איך האָבּ עס ידע. 8 נישט צו מאָל שמע האָסטו, נישט צו מאָל ידע האָסטו, נישט פּתח האָט זיך דייַן אֹזֶן פוּן אַ מאָל; וואָרעם איך האָבּ ידע אַז בגד וועסטו בגד, און פשעים פוּן בֶּטֶן האָט מען דיך קרא . 9 פוּן מייַן שֵם וועגן וועל איך האריך [ארך] מייַן אף, פוּן מייַן תהלה וועגן וועל איך מיך חטם קעגן דיר, כדי דיך נישט צו כרת . 10 הִנֵּה, איך האָבּ דיך צרף, אָבער נישט ווי כֶּסֶף, איך האָבּ דיך געפרוווט [בחר] אין כּוּר פוּן עֳנִי. 11 פוּן מייַנעט וועגן, פוּן מייַנעט וועגן וועל איך עשׂה; וואָרעם ווי זאָל מייַן שֵם חלל ווערן? און מייַן כבוד וועל איך קיין אַנדערן נישט נתן. 12 שמע מיר צו, יעקב, און ישׂראל מייַן גערופענער [קרא]: אני הוּא; איך בין דער רִאשוֹן, איך בין אויך דער אַחֲרוֹן. 13 יאָ, מייַן יָד האָט יסד אֶרֶץ, און מייַן ימין האָט טפח די הימלען; איך קרא צו זיי, עמד זיי זיך אויף אין איינעם. 14 קבץ! אייַך אייַן, איר כּל, און שמע! : ווער צווישן זיי האָט פארויסגעזאגט [נגד] דאָס דאָזיקע? דער וואָס ה' האָט אים [כוֹרֶש] אהבה, וועט עשׂה זייַן חֵפֶץ אין בָּבֶל, און זייַן זרוֹעַ וועט זייַן אויף די כַשדים. 15 איך, איך האָבּ דבר, און האָבּ אים קרא, אים געבראַכט, און ער וועט צלח אויף זייַן דֶּרֶךְ. 16 קרב! צו מיר, שמע! דאָס צו: פוּן רֹאש אָן האָבּ איך נישט אין סֵתֶר דבר, פוּן עת היוֹתהּ [היה] בין איך שָם; און אַצונד האָט אֲדֹנָי ה' מיך שלח און זייַן רוּחַ . 17 אַזוי האָט אמר ה' דייַן גואֵל , קְדוֹש ישׂראל . איך, ה' אלֹקֶיךָ, לערן [למד] דיך צו חוֹעִיל [יעל], מדריך [דרך] דיך אויף דעם דֶּרֶךְ וואָס דו זאָלסט הלך. 18 הלוואי וואלסטו קשב מייַנע מצוה, וואָלט געווען ווי אַ נָהָר דייַן שלוֹם, און דייַן צדקות ווי די גַּל פוּן ים; 19 און געווען ווי חוֹל וואָלט דייַן זֶרע, און די צאצא פוּן דייַן מֵעֶה ווי זייַנע קערנער [מָעָה]; נישט כרת און נישט שמד וואָלט ווערן שמוֹ פוּן פאַר מיר. 20 יצא! פוּן בָּבֶל, ברח פוּן די כַשדים, מיט קוֹל רִנָּה; נגד, השמיע [שמע], הוֹציא [יצא] עס בּיז צום עק פוּן הָאָרֶץ; אמר: ה' האָט גאל יעקב זייַן עֶבֶד. 21 און זיי האָבּן נישט צמא ווען ער האָט זיי דורך חָרְבָּה געפירט [הוֹליך, הלך]; מַיִם פוּן צוּר האָט ער הִזִּיל [נזל] פאַר זיי; יאָ, אַ צוּר האָט ער בקע, און מַיִם האָט זוב. 22 נישטאָ קיין שלום, אמר ה', פאַר די רשָעים.