ישע34

1 קרב! איר גּוֹיִם, צו שמע, און איר אומות, קשב! זאָל שמע הָאָרֶץ און איר פולקייט, די וועלט און כּל אירע צאצא. 2 וואָרעם ה' האָט קצף אויף כּל הגּוֹים, און חֵמָה אויף זייער כּל צָבָא; ער האָט זיי צו חרם, זיי נתן צו דער טֶבַח . 3 און זייערע חללים [חָלָל] וועלן זיך ישלך [שלך], און פוּן זייערע פגָרים וועט עלה אַ בּאש, און די הָרִים וועלן נמס [מסס] פוּן זייער דָּם. 4 און כּל צָבָא הַשָמַיִם וועט מקק, און די הימלען וועלן ווי אַ ספר זיך נגלל [גלל], און זייער כּל צָבָא וועט נבל, ווי אַן עָלֶה נבל פוּן גֶּפֶן, און ווי נבל פוּן תְּאֵנָה. 5 וואָרעם רוה אין שָמַיִם האָט זיך מייַן חרב, הִנֵּה וועט זי אויף אדום ירד, און אויף הָעָם פוּן מייַן חרם, צום מִשְפָּט. 6 חרב פוּן ה' איז מלא מיט דָּם, הדשן [דשן] מיט חֵלֶב, מיט דָּם פוּן כּרים [כּר] און עתּוּדים [עתּוּד], מיט חֵלֶב כִּלְיָה פוּן אֵילִים; וואָרעם ה' האָט אַ זבח אין בָצרָה [הויפּטשטאָט פוּן אדום], און אַ זבח גּדוֹל אין אֶרֶץ אדום. 7 און ירד וועלן ראמים [רְאֵם] מיט זיי, און פּרים [פר] מיט אבירים [אבּיר]; און רוה וועט זיך זייער אֶרֶץ מיט דָּם, און זייער עָפָר וועט זיך דשן מיט חֵלֶב. 8 וואָרעם אַ יוֹם נקם איז בּייַ ה', אַ שָנָה פוּן שִלּוּמִים [שלוּם] פאַר דעם ריב פוּן צִיון. 9 און נהפך [הפך] ווערן אין זֶפֶת וועלן אירע שטראָמען, און איר עָפָר אין גָפרִית, און איר אֶרֶץ וועט ווערן ברענענדיקע [בער] זֶפֶת. 10 יוֹם און לָיְלָה וועט זי נישט כבה ווערן, לעוֹלָם וועט עלה איר עָשָן; פוּן דָור צו דָור וועט זי חרב זייַן, אויף אייביקאייביקייטן [לנצח נצחים] וועט קיינער נישט עבר דורך איר. 11 און יַרשען וועלן זי דער פעליקאַן און דער קִפּוֹד, און די ינשוֹף און דער עֹרֵב וועלן שכן אין איר; און ער וועט נטה אויף איר אַ קַו פוּן תֹּהוּ, און אַן אַבְנֵי פוּן בֹּהוּ. 12 פוּן אירע חֹר --וועט נישט זייַן דאָרט ווער עס זאָל אַ מלוכה קרא; און כּל אירע שׂרים וועלן ווערן צו נישט. 13 און עלה וועלן סירים [סיר] אין אירע ארמוֹן, און קִמוֹש און חוֹחַ אין אירע מבצר; און זי וועט זייַן אַ נָוֶה פוּן תנּים [תַּן], אַ חציר פאַר בָּנוֹת יענה. 14 און צִי וועלן פגש אִי, און אַ שׂעיר וועט קרא צו זייַן רֵעַ; יאָ, דאָרטן לילית רגע, און מצא איר מנוחה. 15 דאָרט די פייַלשלאַנג קנה, און לייגט, און בקע און דגר אין איר צל; יאָ, דאָרט קבץ זיך דַּיָּה איינער צום אַנדערן. 16 דרש אין סֶפֶר ה', און לייענט; קיינס פוּן די דאָזיקע איז נישט עדר, קיינס פקד נישט צום אַנדערן. וואָרעם מייַן פֶּה האָט צוה, און זייַן רוּחַ האָט זיי קבץ. 17 און ער האָט זיי נפל אַ גורל, און זייַן יָד האָט עס זיי חלק מיט אַ קַו; עד עוֹלָם וועלן זיי עס יַרשען, אויף דָור-דורות וועלן זיי שכן דערין.