ישע25

1 ה', דו ביסט אֱלֹקָי, איך וועל דיך רום , איך וועל אוֹדֶה [ידה] דייַן שֵם, וואָרעם האָסט עשׂה פֶּלֶא : עֵצוֹת [עצה] פוּן רחק, אֱמוּנָה, אֹמֶן. 2 וואָרעם האָסט שׂום פוּן אַ עִיר אַ גַּל, אַ קִרְיָה בצורה [בצר] אַ מַפֵּלָה, די אַרְמוֹן אַן עִיר לְעוֹלם לֹא יבנה [בנה]. 3 דעריבּער וועט דיך כבד די עם עז, קריה פוּן גּוֹיִם עריצים [עריץ] וועט דיך ירא. 4 וואָרעם ביסט געווען אַ מָעוֹז צו דל, אַ מָעוֹז צו דעם אביון אין זייַן צר, אַ מחסה פוּן זרם, אַ צל פוּן היץ; וואָרעם דער רוּחַ פוּן די עריצים [עריץ] איז ווי אַ זרם אויף אַ קיר. 5 אַזוי ווי היץ אין צָיוֹן, דאָס גערויש פוּן די זָרִים [זור] איז כנע; ווי היץ דורך אַ וואלקנשאָטן, ווערט דאָס זמיר פוּן די עריצים [עריץ] איז ענה. 6 און ה' צבָאות וועט עשׂה פאַר כּל העמים אויף דעם דאָזיקן הַר, אַ מִשְתֵּה פוּן שְמָנִים [שמן], אַ מִשְתֵּה פוּן הייוונווייַנען, פעטשפייַזן מחה, הייוונווייַנען זקק. 7 און ער וועט בלע אויף דעם דאָזיקן הַר דעם לוֹט וואָס לוט על כּל העמים, און דעם מַסֵּכָה וואָס איז נסך על כּל הגּוֹים. 8 ער וועט בלע דעם מָוֶת לָנֶצַח; און אֲדֹנָי ה' וועט מחה די טרער פוּן כּל פנים, און די חרפּה פוּן זייַן עם וועט ער סור פוּן דער כּל הָאָרֶץ; וואָרעם ה' האָט דבר. 9 און מע וועט אמר אין יום ההוא: הִנֵּה, דאָס איז אלוקינו, וואָס מיר האָבּן קוה צו אים און ער זאָל אונדז ישע, דאָס איז ה' וואָס מיר האָבּן קוה צו אים, לאָמיר גיל און זיך שׂמח אין זייַן ישועה. 10 וואָרעם די יָד ה' וועט נוח אויף דעם דאָזיקן הַר, און מואָב וועט דוש ווערן אויף זייַן תחת, ווי שטרוי ווערט דוש אין מַדְמֵנָה. 11 און ער וועט פרשׂ דערין זייַנע ידים ווי אַ שווימער [שֹׂחֶה] פרשׂ צום שווימען [שׂחה]; אָבער ער [אֲדֹנָי] וועט שפל זייַן גאון מיט די אָרְבָּה פוּן זייַנע יד: 12 און די מבצר פוּן מִשְׂגָּב פוּן דייַנע חומות [חומה] ער שחח, שפל ער, נגע ער צו אֶרֶץ ביזן עָפָר.