הוש9

1 נישט שׂמח זאָלסטו זיך, ישראל, מיט גִּיל אַזוי ווי די עַמִּים, וואָרעם האָסט זיך זנה פוּן אֱלֹקֶיךָ, האָסט אהבה געהאַט אֶתְנַן אויף אַלע גֹּרֶן דָגָן. 2 דער גֹּרֶן און דער יֶקֶב וועט זיי נישט רעה, און דער תִירוֹש וועט כחש אָן זיי. 3 זיי וועלן נישט ישב אין אֶרֶץ ה', און אפרים וועט זיך קיין מִצרַיִם שוב , און אין אַשּׁוּר וועלן זיי טָמֵא אכל. 4 זיי וועלן נישט נסך צו ה' ווייַן, און נישט ערב וועלן אים זייַן זייערע זבחים, אַזוי ווי לֶחֶם אוֹנים [אֹנֶה] וועט עס זיי זייַן, אַלע וואָס אכל עס וועלן זיך טמא; וואָרעם זייער לֶחֶם וועט זייַן פאַר זייער נפש, עס וועט נישט בוא אין בּית ה'. 5 וואָס וועט איר עשׂה אין יָום מוֹעֵד, און אין יוֹם חַג ה'? 6 וואָרעם הנה, זיי זייַנען הלך פוּן שֹׁד, וועט מִצרַיִם זיי קבץ, מוֹף וועט זיי קבר ; די מַחְמַד פוּן זייער כֶּסֶף, זיי וועט קִמּוֹש ירשען, חוֹחַ וועלן זייַן אין זייערע אוהלים. 7 בוא זייַנען די יְמֵי פְּקֻדָּה, בוא די יְמֵי שִלֻּם; געוואָר ווערן וועט ישראל. אֱוִיל איז דער נביא, משוגע איז דער אִיש הָרוּחַ! פוּן וועגן דייַן רֹב עָוֹן, און רבב איז די מַשְׂטֵמָה. 8 אַ צֹפֶה איבער אפרים מיט אֱלֹקָי איז דעם נביא; ער איז אַ פַּח פון יָקוש אויף אַלע זייַנע דרכים, מַשְׂטֵמָה אין בּית אלוקיו. 9 העמיק [עמק] שחת זייַנען זיי, אַזוי ווי אין די יְמֵי גִּבְעָה; ער וועט זכר זייער עוֹן; ער וועט פקד זייערע חַטָּאת. 10 ווי ענבים אין מדבר האָבּ איך מצא ישראל, ווי בּכּוּרָה פוּן תְּאֵנָה אין איר ראשית האָבּ איך ראה אבוֹתֵיכם; זייַנען זיי בוא קיין בעַל-פְעוֹר, און זיך נזר צום בֹּשֶת, און געוואָרן שִקּוּצִים ווי דאָס וואָס זיי האָבּן אהבה געקראָגן. 11 אפרים ווי אַן עוֹף וועט זייער כבוד התעופף [עוף], אויס לֵדָה [ילד], און אויס בֶּטֶן , און אויס הֵרָיוֹן! 12 אַפילו אַז זיי וועלן גדל זייערע בָנִים, וועל איך זיי שכּל פוּן זיי, אַז קיין אָדָם זאָל נישט בלייַבּן; יא, וויי אויך צו זיי ווען איך שׂוּר זיך פוּן זיי! 13 אפרים, ווי איך האָבּ צוֹר ראה, איז שתל אין נָוֶה, אָבער אפרים וועט יצא צום הֹרֵג זייַנע בנים. 14 נתן זיי, ה'! וואָס דו זיי נתן? נתן זיי רֶחֶם וואָס השכיל [שכל], און שדים [שַד] צמק! 15 אַלע דאָס רע זייערס איז אין גִלגָל, יאָ, דאָרט האָבּ איך זיי שׂנא געקראָגן; פאַר די רֹעַ מעללים זייערע וועל איך זיי פוּן מייַן בּית גרש; איך וועל זיי מער נישט אהבה האָבּן; אַלע זייערע שׂרים זייַנען סָרַר. 16 נכה געוואָרן איז אפרים, זייער שֹרֶש איז יבש, קיין פְּרִי וועלן זיי נישט עשׂה; אַפילו אַז זיי וועלן ילד, וועל איך מות די מחמד פוּן זייער בֶּטֶן. 17 מאס וועט זיי אֱלֹקָי, ווייַל זיי האָבּן נישט שמע צו אים, און זיי וועלן נדד צווישן די גּוֹיִם.