הוש10

1 אַ גֶּפֶן בּוֹקֵק [בקק] איז ישראל געווען, זייַן פְּרִי ער שוה פאַר זיך; איז, וואָס מערער זייַן פרי, האָט ער מזבחות רבה, וואָס טוֹב זייַן אֶרֶץ, האָבּן זיי יטב מַצֵּבוֹת. 2 זייער לֵב איז חלק; אַצונד וועלן זיי אשם [סוֹבַל שוּלד]; ער וועט ערף זייערע מזבחות; ער וועט שדד זייערע מַצֵּבוֹת. 3 באמת, אַצונד וועלן זיי אמר: נישטא קיין מלך בּייַ אונדז, ווייַל מיר האָבּן נישט ירא געהאַט פאַר ה'; און דער מלך, וואָס קען עשׂה פאַר אונדז? 4 זיי דבר דברים, אלה שוא, כרת בְּרִית, אָבער דער משפט וועט פרח ווי רוֹש אויף די תֶּלֶם פוּן שָׂדֶה. 5 אום די עֶגְלוֹת פוּן בּית-אָוֶן וועלן גור די שָכֵן פוּן שוֹמרוֹן; וואָרעם זייַן עם אויף אים אבל, און זייַנע כֹּמֶר וועלן גיל וועגן אים, וועגן זייַן כבוד וואָס איז גלה פוּן אים. 6 אים אויך וועט מען קיין אַשּׁוּר יבל, אַ מִנְחָה צום מלך יָרֵב; בָּשְנָה וועט לקח אפרים, און ישראל וועט זיך בוש מיט זייַן עצה. 7 נִדְמָה [דמה] ווערט מלך שוֹמרוֹן, אַזוי ווי קצף אויפן פְּנֵי מַיִם. 8 און שמד ווערן וועלן די בָּמוֹת פוּן אָוֶן, די חַטָּאת פוּן ישראל; קוֹץ און דַּרְדַּר וועלן עלה אויף זייערע מזבחות און זיי וועלן אמר צו די הָרִים: כסה אונדז צו! און צו די גבעה: נפל אויף אונדז ארויף! 9 מער ווי אין די יְמֵי הַגִבעָה האָסטו חטא, ישראל; דאָרט האָט מען זיך עמד; האט נישט זיי מלחמה השׂיג [נשׂג] עַל בְּנֵי עַלְוָה אין גִבעָה? 10 ווען איך אַוָּה, וועל איך זיי יסר, און עַמִּים וועלן זיך אסף קעגן זיי, ווען מע אסר זיי אין זייערע שְתֵּי עוֹנָה. 11 און אפרים איז אַן עֶגְלָה מְלֻמָּדָה [למד], צו דוֹש האָט עס אהב; אָבער איך עבר איבער איר טוב צַוָּאר: איך וועל רכב אפרים, חרש זאָל יהודה, שׂדד זאָל יעקב. 12 זייֵט אייַך פאַר צדקה, וועט איר קצר לויט חֶסֶד; ניר אייַך נִיר, וואָרעם עס איז צייַט צו דרש ה', בּיז ער וועט בוא און יָרָה אויף אייַך צֶדֶק. 13 איר האָט חרש רֶשַע, האָט איר עַוְלָה קצר, האָט איר אכל די פּרי פוּן כַּחַש; וואָרעם האָסט זיך בטח אויף דייַן דֶּרֶךְ, אויף די רב גיבוֹרים דייַנע. 14 דעריבער וועט קום שָאוֹן אויף דייַנע עם, און אַלע דייַנע מִבְצָר וועלן שדד ווערן, ווי שַלמַן האָט שדד בּית-אַרְבֵאל, אין יוֹם מלחמה ווען אֵם מיט בָנִים זייַנען רטּש געוואָרן. 15 אַזוי האָט עשׂה צו אייַך בּית אֵ-ל, פוּן וועגן אייַער רעת רעת; אין שחר נדמה [דמה] ווערט נדמה [דמה] מֶלֶך ישראל.